‘iemand waar ik van hield was vakkundig gelogen tegen mij voor de hele duur van onze relatie.,’: Na het ervaren van ontrouw, zegt de vrouw ‘als je eenmaal de ware capaciteit van de pijn hebt herkend, geeft het je de kracht om er iets moois van te maken’

wanneer een persoon zo ‘ n diepe traumatische gebeurtenis ondergaat — het verraad van het vertrouwen van een geliefde — in een situatie als de mijne, zijn er twee realisaties die zich voordoen. Deze realisaties kwamen zo snel voor me, en vernietigden me tot een punt waar ik niets kon voelen op het moment. Ik voelde me gewoon vreselijk gevoelloos.

de eerste slopende realisatie was het verraad zelf., Mijn verloofde was op zoek naar pornografie, een week voor onze bruiloft. Het voelde alsof ik bedrogen was. Het veranderde mijn hele relatie met hem, inclusief alle gelukkige herinneringen die we in het verleden hadden gedeeld. Ik voelde me waardeloos en onbemind. Het gaf me het gevoel dat het allemaal mijn schuld was, en als ik het een of ander anders had gedaan, had ik iets kunnen veranderen. Het verraad zelf sneed als een mes, maar de tweede realisatie sneed nog harder.,mijn tweede realisatie was dat iemand waar ik veel van hield en om gaf, vakkundig tegen me gelogen had gedurende de hele duur van onze relatie, en mogelijk langer, omdat we al zo lang vrienden waren. Ineens was ik bij een vreemde in plaats van de persoon die ik zo goed kende. In een oogwenk kon ik die liegende ogen nooit meer vertrouwen. Om te liegen tegen iemand waar je zoveel tijd mee doorbrengt, heb je expertise, gedachte en moeite nodig om zo ‘ n groot geheim te verbergen. Dus niet alleen loog hij, maar hij plande zorgvuldig hoe te liegen om ermee weg te komen., En het kwam nooit bij hem op hoeveel pijn dat me zou doen. Dat feit stak. Het stak diep en het stak hard. Alles wat ik ooit wilde in een relatie was eerlijkheid, en het kwam al snel bij me op dat de enige eerlijkheid die ik op dat moment wist was nep.

geen van deze diepe realisaties voelde echt voor mij op het eerste. Ik werd elke ochtend wakker denkend dat het misschien gewoon een zieke grap was en morgen beter zou zijn en terug naar ” normaal.”Het leek zo onwerkelijk voor mij, en ik wist niet hoe ik ooit zou gaan leven zonder hem, of zonder mijn “gelukkige bruiloft” gaan door., Samen met alles wat ik voelde, voelde ik vreselijke eenzaamheid dieper dan ik ooit eerder voelde, of dat ik ooit heb gevoeld sindsdien.

deze intense gevoelens duurden geruime tijd, en er waren dagen dat ik me afvroeg of ik mijn verstand, of mijn geestelijke gezondheid… of beide had verloren. Niets leek me volledig logisch te maken, omdat ik gedwongen werd om te navigeren functionerend in deze koude en verre realiteit terwijl iedereen verder ging met hun leven., Ik voelde me vastgelopen toen ik leerde dat het navigeren door dit trauma iets was wat ik dag voor dag moest nemen.de eerste tekenen van genezing waren de grootste zegen voor mij. De eerste tekenen van genezing waren als een enorm gewicht dat van mijn schouders werd getild door een kracht die mijn eigen kracht te boven ging. Die eerste smaak van genezing kwam in de vorm van minder tranen en een helderder geest. Ik had eindelijk het constante gevoel verloren dat ik de hele tijd moest schreeuwen, en die olifant die op me zat, vertrok eindelijk., Toen dat gebeurde, nam de beklemming in mijn keel en de constante misselijkheid op, en ik voelde me ongelooflijk dankbaar. De eerste stukjes opluchting gaven me het gevoel dat ik was afgeleverd op een plek waar ik weer kon functioneren in het heden, en ik begon mezelf te vinden en mijn nieuwe huid te navigeren. Wat ik niet wist was dat het navigeren op mijn nieuwe huid geen gemakkelijke taak zou zijn.

Ik wist niet eens dat ik een oude huid had verloren. Ik voelde me ongemakkelijk en ongemakkelijk de meeste van de tijd, en ik begreep niet helemaal waarom., Ik voelde me kwetsbaar, en toen ik leerde om mijn nieuwe huid te navigeren, straalde die kwetsbaarheid een beetje te fel.

eerst merkte ik dat ik te veel praatte. Tot dan had ik het grootste deel van mijn leven doorgebracht als een kleine muis te bang om iets te zeggen uit angst om “de boot te schommelen” of “iemand te beledigen.”Nu, als in een klap, kon ik niet stoppen met mijn gedachten te spreken. Het is alsof ik op een dag wakker werd en besefte dat ik intelligente dingen te zeggen had, en toen besloot ik me door niets te laten tegenhouden om ze te zeggen. Ik had een verhaal te vertellen, en ik zou het iedereen vertellen die bereid was te luisteren., Ik rolde de gebeurtenissen in mijn leven een miljoen keer in mijn hoofd, en als gevolg daarvan rolde ik die gedachten waarschijnlijk over naar een half dozijn willekeurige mensen. Sommige van die mensen lieten diepe handafdrukken achter op mijn hart omdat ze een ongelooflijk belangrijke rol speelden in mijn genezingsproces, simpelweg omdat ze bereid waren te luisteren. Sommigen zijn nu mijn beste vrienden, waar ik dankbaar voor ben voor die unieke tijd in mijn leven.

Na deze vreemde fase van verdriet, ging ik door wat ik voelde op dat moment was een terugval., Ik bracht vele lange nachten huilend mezelf in slaap, rouw over wat ik had verloren, en proberen om te zwijgen over het omdat ik niet wilde om iemand te belasten met mijn verleden pijn. Ik zei tegen mezelf dat het in het verleden was, en ik had geen reden om dit nu erg te kwetsen. Ik leerde later dat wat ik meemaakte volkomen normaal was, en je overstijgt niet alleen trauma in een paar maanden tijd.geloof het of niet, die fase van verdriet ging ook voorbij, en beetje bij beetje begon ik me weer mezelf te voelen. Dat brengt ons bij het hier en nu. Het is een jaar geleden en ik voel me een heel ander mens., Het is grappig hoe pijn je vermogen verhoogt om zowel het goede als het slechte te voelen …

Ik ben nu tot tranen gedreven zo veel gemakkelijker dan ik vroeger was.

wanneer anderen hun pijn aan mij uitdrukken, kan ik hun pijn letterlijk voelen.

angst is een constante metgezel van mij.

de gedachte om mijn hart weer open te stellen voor iemand maakt me ziek en paniekerig.

Ik voel me bijna altijd verdacht van de mensen om me heen die ik niet ken.de muren rond mijn hart zijn sterker dan ooit en er is een wonder voor nodig om ze te breken.

Ik vertrouw mensen niet. Ik weet het gewoon niet.,

het probleem met muren is dat de vastberadenheid om zo ‘ n sterke verdediging te hebben eenzaam en isolerend is. Maar het is makkelijker om nooit meer lief te hebben … want als ik alleen blijf, hoef ik niet bang te zijn voor verraad of een gebroken hart. Zulke dilemma ‘ s als dit zijn niet dingen die Ik zal zelfs doen alsof ik heb bedacht, want Ik heb niet. Maar … ik weet wel dat met de negatieve impact er ook zegeningen zijn geweest …

Ik heb mijn sterke wil en vastberadenheid ontdekt om te staan voor wat juist is.,

Ik vond nu de moed om mijn mening te uiten en de matigheid om mijn mond te houden wanneer dat nodig was.

Ik heb een nieuw gevoel van veerkracht dat te allen tijde in mijn hart rust.ik heb ingezien dat na zo ‘ n diepe wond in het hart de grotere capaciteit komt om de mensen om me heen lief te hebben.ik heb ook de behoefte geïdentificeerd die iedereen heeft aan mededogen en het grote vermogen dat ik heb om die liefde en mededogen te bieden aan degenen in mijn leven die door moeilijke dingen gaan.,ik heb een groter geloof en meer hoop gekregen in Gods plan voor mij en voor Zijn eeuwige perspectief van het doel van mijn leven.mijn vertrouwen in mensen is dan misschien niet groot, maar mijn vertrouwen in God is vertienvoudigd en blijft me ondersteunen door de pijn waaraan ik soms nog steeds lijd.

verraad trauma is echt. De lange termijn effecten zijn echt. En de pijn die het veroorzaakt is echt. Als slachtoffer van verraad trauma, heb je alle recht om je pijn te voelen op zijn ware capaciteit., En als je eenmaal de ware capaciteit van die pijn hebt herkend, geeft het je de kracht om het te kunnen afstoten en er dan iets moois van te maken.

Dit verhaal werd ingezonden door Claire Dalton, auteur van ‘I’ m THAT girl that spend 6 months with a ring on her finger. Dat meisje dat een hele bruiloft plande, om er een week eerder achter te komen dat het allemaal een leugen was.,’Dit is deel II van haar serie waar ze ingaat op de langetermijnimpact van het begrijpen van haar verraad trauma.

kent u iemand die baat kan hebben bij dit verhaal? Gelieve te delen op Facebook om hen te laten weten dat een gemeenschap van ondersteuning beschikbaar is.