toen ik vrienden in de buitenwijk van Pennsylvania, waar ik opgroeide, vertelde dat ik naar de universiteit ging in Canada, kwamen hun reacties meestal in twee vormen. Eén ging over het weer; voor een zuidelijke Pennsylvaniaan is elke temperatuur onder de 25 graden Fahrenheit reden tot paniek., De andere was een salvo van taalkundige stereotypen over de natie van Canada, waarbij ofwel “About” of “eh.”
Canadezen zijn niet bijzonder geamuseerd wanneer je gretig hun “eh” gewoonte aanduidt, maar het woord is emblematisch geworden van het land op een manier die nu grotendeels buiten hun controle is. In reactie daarop hebben sommigen het omarmd en aangenomen als een element van Canadees patriottisme. Maar wat is dit woord eigenlijk? Hoe is het zo in verband gebracht met Canada?,
“Eh” is wat bekend staat als een invariante tag—iets toegevoegd aan het einde van een zin dat is hetzelfde elke keer dat het wordt gebruikt. Een tag, in de taalkunde, is een woord of geluid of korte zin toegevoegd na een gedachte die die gedachte verandert op een bepaalde manier. De meest voorkomende tags zijn vraag tags, die een gedachte te veranderen in een vraag. “Het is een mooie dag, is het niet?”zou een voorbeeld zijn. De tag ” isn ’t it” verandert die verklaring van feiten in iets dat een reactie zou kunnen veroorzaken; de spreker vraagt om bevestiging of afwijzing.,
maar ” isn ’t it” is een variant tag, omdat het zal veranderen op basis van het onderwerp en de tijd van wat ervoor kwam. Als je het over een meervoud onderwerp hebt, moet je die tag veranderen in “zijn ze niet”, en als je het over iets in het verleden hebt, moet je het misschien veranderen in “was het niet.”
” Eh “is invariant omdat het helemaal niet verandert op basis van waar je het over hebt; het blijft” eh ” of je het nu hebt over één onderwerp of over veel, nu of in het verleden., Maar het is ook veel flexibeler dan andere tags—Het is niet alleen een vraag tag, maar kan worden gebruikt voor allerlei dingen, en Canadezen benutten deze mogelijkheid.
Er zijn een paar belangrijke manieren waarop een Canadees ” eh ” zou kunnen gebruiken.”De eerste is terwijl het stellen van een mening:” Het is een mooie dag, eh?”Een andere zou zijn als een uitroeptag, die wordt toegevoegd aan een zin om verrassing aan te geven:” wat een spel, eh?,”Of je kunt het gebruiken voor een verzoek of commando: “zet het hier, eh?”En dan is er het vreemde voorbeeld van het gebruik van het binnen een kritiek: “je echt verknoeid die ene, eh?”
Jack Chambers, een taalkundige aan de Universiteit van Toronto, schrijft dat deze ” ehs ” allemaal een stuk zijn. “Al deze toepassingen hebben één pragmatisch doel gemeen: ze tonen allemaal beleefdheid”, schreef hij in een paper uit 2014. Het gebruik van” eh ” om een verklaring af te sluiten is een manier voor de spreker om zijn solidariteit met de luisteraar uit te drukken., Het is niet echt vragen om geruststelling of bevestiging, maar het is niet ver weg: de spreker zegt in principe, hey, we zitten op dezelfde pagina Hier, We zijn het eens over dit.
zelfs in het gebruik van” eh ” als een kritiek of een commando, probeert het woord overeenstemming te vinden. Als Ik zeg ” je bent een idioot, eh?”, wat ik zeg is, je bent een idioot, maar je moet ook denken dat je een idioot bent, en ons begrip van jou als een idioot vindt ons op gemeenschappelijke grond.
als een commando is “eh” bijzonder vreemd., Elaine Gold, de oprichter van het Canadian Language Museum en een onlangs gepensioneerde docent aan de Universiteit van Toronto die “eh” studeerde, gebruikte het voorbeeld van een militaire sergeant die riep: “voorwaarts Mars, eh?”Het is een bevel, maar benadrukt dat de luisteraars het ermee eens zijn, dat op de een of andere manier de beslissing om te marcheren door iedereen is genomen en overeengekomen. In die zin dient het ook om de positie van de spreker te verzwakken: het verwijdert de spreker van een plaats van macht en legt een deel van die macht in de handen van de luisteraar. Theoretisch, in antwoord op ” voorwaarts Mars, eh?,”, zou een luisteraar kunnen zeggen, Nou, nee, liever niet. Het nodigt de luisteraar uit om deel uit te maken van de verklaringen van de spreker.
het uiteindelijke en meest ongebruikelijke gebruik van” eh “is in wat een “narratief” eh ” wordt genoemd.”Dit is de variëteit die je zult horen in skits als SCTV’ s Bob en Doug McKenzie: het is gevonden tijdens verhalen, na individuele clausules. “Dus ik liep op straat, eh? En ik zag een vriend van mij in de winkel, eh?, En dus dacht ik Ik zeg hallo, eh?”
dit gebruik van” eh “is een beetje anders dan de anderen; Chambers zegt dat het verhaal” eh ” wordt gebruikt om de luisteraars aan te geven dat het verhaal doorgaat, om ervoor te zorgen dat de luisteraar nog steeds luistert, en om aan te geven dat de luisteraar niet moet onderbreken omdat er meer komt.
“Eh” is een zeer moeilijk ding om te bestuderen gebleken; als een mondelinge tic, wordt het zelden opgeschreven, en studies hebben vertrouwd op zelf-rapportage—in principe, vragen mensen of en hoe ze het woord gebruiken., “Het is heel moeilijk om onderzoek naar te doen, echt moeilijk om te kwantificeren hoeveel het wordt gebruikt, wie het gebruikt, hoe het wordt gebruikt,” zegt ze. Die zelf-gerapporteerde studies zijn noodzakelijkerwijs gebrekkig, als Canadezen hebben de neiging om hun gebruik van het woord te onderschatten. Gold vertelde me over verschillende gevallen waarin mensen erop staan dat ze bijna nooit “eh” zeggen voordat ze het woord gebruiken zonder het te beseffen in latere gedachten. (“Ik zeg bijna nooit’ eh, ‘ eh?”)
omdat het zo moeilijk te bestuderen is, is het niet echt bekend waar “eh” vandaan kwam, of precies wanneer het in het Canadese lexicon kwam., Gold zegt dat in de jaren 1950 het woord stevig genoeg gevestigd was dat het in sommige artikelen al geïdentificeerd werd als een Canadianisme. Vandaag de dag wordt het ook buiten het land gehoord; de delen van het U. S. Upper Midwest die grens Canada hebben vaak “eh” sprekers, en het is vrij gebruikelijk in Nieuw-Zeeland ook. Het is mogelijk dat het woord oorspronkelijk kwam van een aantal bevolking van Schots-Ierse immigranten, een belangrijke vroege groep in Canada., “Eh” wordt nog steeds gebruikt in Schotland en Noord-Engeland, maar het wordt op een veel beperktere manier gebruikt, voornamelijk om aan te geven dat de luisteraar de spreker niet heeft gehoord—het betekent “wat?”of” pardon?”In Canada is het gemuteerd in een veel veelzijdiger interjectie.
met het voorbehoud dat zelf-gerapporteerde studies niet zo nauwkeurig zijn, lijken Canadese taalkundigen het erover eens te zijn dat” eh ” veel minder gebruikelijk is in Canadese steden en meer gebruikelijk in landelijke gebieden, vooral in het dunbevolkte westen. “Het wordt beschouwd als landelijk, lagere klasse, Mannelijk, minder opgeleid,” zegt Gold. Afgezien van mannen, zijn die groepen allemaal gestigmatiseerd, wat betekent dat alle taalkenmerken geassocieerd met die groepen ook gestigmatiseerd zijn., In Canada wordt het zeggen van “eh”, vooral het verhaal “eh”, beschouwd als een soort van hick ding om te doen. Dit lijkt niet te hebben verminderd de essentiële Canadianess van het woord.
andere dialecten van het Engels en andere talen hebben een aantal soortgelijke tags. “Juist”, “oké”, ” ja ” en “je weet wel” worden allemaal op dezelfde manier gebruikt als ” eh.”In het Frans,” hein “(uitgesproken als” anh, “dezelfde klinker geluid in” splat”) is vrij vergelijkbaar, als de Japanse “ne,” de Nederlandse “hè,” de Jiddische ” nu, “en de Spaanse” ¿no?,”Deze verschillen op een bepaalde manier van “eh,” als ” eh “kan worden gebruikt op een bepaalde manier dat de andere tags niet kunnen worden en vice versa, maar wat echt maakt” eh ” anders is minder over de manier waarop het wordt gebruikt en meer over zijn plaats in de Canadese samenleving.
” Het is echt gaan betekenen Canadese identiteit, vooral in print. Hoewel stedelijke mensen het misschien niet meer zo vaak gebruiken, is het in druk enorm,” zegt Gold. Het stereotype van Canadezen die “eh” zeggen is zo sterk dat Canadezen uiteindelijk het woord voor zichzelf hebben opgeëist, zelfs die Canadezen die het eigenlijk niet vaak gebruiken., Een populair kinderboek over de Canadese cultuur is getiteld ” From Eh? Op Zed. De eerste premier van Canada, Sir John A. Macdonald, wordt vaak aangeduid als ” Sir John Eh.”
Dit is niet ongewoon; groepen hebben de neiging om linguïstische stereotypen te strikken en met trots te zwaaien. In de VS zouden de burgers van Pittsburgh misschien wel het beste voorbeeld zijn, die “yinz”, hun kijk op “y ‘ all”, hebben veranderd in mokken, t-shirts en banners, en zichzelf zelfs “Yinzers” noemen.,”Het is rommelig wanneer toegepast op een heel land, vooral een zo gevarieerd als Canada—een aanzienlijk deel van de bevolking zou nooit het woord gebruiken, en zou in plaats daarvan “hein”gebruiken—maar het zit vast.
” Eh ” kan worden geassocieerd met een ander stereotype van Canadezen: het idee dat ze beleefd zijn tot een fout. Immers, zoals Chambers opmerkte,” eh ” is een signaal van beleefdheid en het zoeken naar overeenstemming., Zou het niet logisch zijn dat een feilloos beleefde bevolking goed gebruik zou maken van “eh”? Maar Elaine Gold, die zeer beleefd was tijdens ons gesprek, is het daar niet mee eens. “Er zijn veel artikelen over hoe ‘eh’ wordt gebruikt omdat we zo aardig zijn. Zoals waar iemand anders een sterk statement zou maken, ondermijnen we dat een beetje, omdat we vriendelijk en inclusief willen zijn”, zegt ze. “Ik weet niet hoeveel daarvan Waar is.,”
maar als de meest herkenbare linguïstische eigenschap van uw land een woord is dat inclusiviteit, openheid voor discours en een matigend effect op sterke uitspraken aangeeft, is het niet zo gek om aan te nemen dat deze kwaliteiten misschien ook in de mensen van dat land te vinden zijn. Zelfs als het stereotype van de onderdanige Canuck van buiten het land komt, van onbezonnen Amerikanen die er niet veel om geven of de luisteraar zich wel of niet in hun verklaringen opgenomen voelt, hebben Canadezen “eh” als hun eigen geclaimd.
Geef een reactie