być może znasz nazwisko John James Audubon z skupionego na ochronie ptaków Towarzystwa Audubon Society—którego nie miał nic wspólnego z założeniem-lub słynne ilustracje w jego przełomowej kolekcji Historii Naturalnej, Birds of America. Ale jest kilka zaskakujących fragmentów historii o tej kwintesencji amerykańskiego przyrodnika … podobnie jak fakt, że pierwotnie nie był ani Amerykaninem, ani nie nazywał się Audubon.
John James Audubon wyemigrował do Ameryki, aby uniknąć służby w armii Napoleona Bonaparte.,
John James Audubon urodził się jako Jean Rabin w kwietniu 1785 roku we francuskiej kolonii Saint-Domingue (obecnie Haiti). Był nieślubnym synem francuskiego oficera marynarki i właściciela plantacji, Jeana Audubona, i pokojówki Jeanne Rabin, która zmarła wkrótce po jego narodzinach. W 1791 roku, po powrocie Jeana Audubona do Francji, zaaranżował wysłanie tam swojego syna i innego nieślubnego dziecka, aby mógł je formalnie adoptować. Jean Rabin został przemianowany na Jean-Jacques Fougère Audubon.,
w 1803 roku jego ojciec wysłał 18-letniego Jean-Jacques ' a Audubona do Pensylwanii, aby uniknąć poboru do Armii Napoleona. W tym samym roku zmienił nazwisko na John James Audubon.
czołowy ornitolog Ameryki pokłócił się z Johnem Jamesem Audubonem.
John James Audubon Center at Mill Grove and the Montgomery County Audubon Collection, Audubon.,org // Public Domain
w 1810 roku, zanim został pełnoprawnym artystą, Audubon i jego partner biznesowy Ferdinand Rozier mieli sklep w Louisville w stanie Kentucky. Pewnego dnia, w towarzystwie Alexandra Wilsona, wybitnego ornitologa, który szukał prenumeraty swojego opusu magnum in progress, amerykańskiej ornitologii. (W tym czasie autorzy często szukali subskrypcji od członków społeczeństwa, które płaciłyby za ukończenie pracy.,) Gdy Audubon spojrzał na ryciny, Rozier powiedział po francusku: „mój drogi Audubon, co Cię skłania do subskrypcji tego dzieła? Twoje rysunki są zdecydowanie lepsze.”Audubon zabrał Wilsona na kilka polowań, ale nie zapisał się. Wilson pisał później o Louisville: „nauka czy literatura nie ma w tym miejscu ani jednego przyjaciela.”
podczas gdy Wilson zmarł w 1813 roku—pozostawiając niedokończoną książkę—Audubon dopiero zaczynał podróżować po kraju i ilustrować ptaki., Kiedy przybył do Filadelfii, stolicy intelektualnej kraju, otrzymał chłodne przyjęcie od kolegów Wilsona. „George Ord tak się bał, że Audubon całkowicie pochowa Wielkiego, szanowanego Alexandra Wilsona”, Roberta Olson, kuratorka rysunków w New-York Historical Society, powiedziała Mental Floss w 2017 roku, że ” zaaranżował Zamknięcie Filadelfii, więc nie mógł tam publikować.”Gdy zdecydował się opublikować Birds of America, Audubon zmusił go do poszukiwania własnych prenumeratorów w Wielkiej Brytanii.
inny Bonaparte próbował wspomóc karierę artystyczną Johna Jamesa Audubona.,
w 1824 roku Audubon poznał bratanka Napoleona, Karola Luciena Bonaparte, cenionego ornitologa. Bonaparte, Jak na ironię, pracował nad ukończeniem amerykańskiej ornitologii Wilsona i interesował się sztuką Audubona. Bonaparte kupił nawet swój rysunek Wielkiego kruka-czarnego ptaka (obecnie zwanego Grackle Boat-tailed) do wykorzystania w swojej książce. Ale według legendy, kiedy Bonaparte wziął rysunek Audubona do grawerowania, grawer wąchał: „myślę, że Twoja praca jest niezwykła dla jednego samouka, ale my w Filadelfii jesteśmy przyzwyczajeni do bardzo poprawnego rysunku.,”Grawerowanie zostało jednak wykonane, a Bonaparte ogłosił je” wiernym przedstawieniem obu płci … narysowanym przez gorliwego obserwatora przyrody i zręcznego artystę, Pana Johna J. Audubona.”
na początku nikt nie przypuszczał, że Ptaki Ameryki odniosą sukces.
John James Audubon Center at Mill Grove and the Montgomery County Audubon Collection, Audubon.,org // Public Domain
Po tym, jak Audubon nie odniósł sukcesu w Filadelfii, udał się do Europy, aby znaleźć prenumeratorów i drukarzy setek obrazów ptaków, które stały się ptakami Ameryki w formie książkowej. Audubon wpadł na pomysł wydrukowania jego grafiki naturalnej wielkości na papierze double elephant, mierzącym około 39,5 cala na 26,5 cala. Początkowo reakcja na plan Audubona została stłumiona. Księgarz o imieniu Mr., Bohn wyjaśnił, że taka gigantyczna książka nigdy się nie sprzeda, ponieważ zajmowałaby tyle miejsca na stole, że albo zawstydziłaby wszystkie inne książki, albo uczyniłaby stół bezużytecznym.
Ale To było zanim zobaczył rysunki. Kilka dni później Audubon ponownie spotkał się z księgarzem i pokazał mu swoje prace. „Pan Bohn był początkowo po prostu zaskoczony, a następnie stał się entuzjastyczny, a na koniec powiedział, że muszą być opublikowane w pełnym wymiarze życia”, napisał Audubon. Powstała książka, zawierająca 435 grawerowanych i ręcznie kolorowanych tablic, jest obecnie jedną z najdroższych na świecie., Rzadkie egzemplarze sprzedają się na aukcji za około 10 milionów dolarów.
John James Audubon wywołał kontrowersje wokół sępów …
przed Audubonem sępy chwalono za swój zmysł węchu. Tekst z 1579 roku eufeusz pyta: „czyż orzeł nie widzi jaśniej, sęp lepiej pachnie, kret jaśniej słyszy?”W 1770 roku irlandzki pisarz Oliver Goldsmith nazwał sępy „okrutnymi, nieczystymi i leniwymi”, ale przyznał, że ” ich poczucie zapachu jest jednak zadziwiająco wielkie.,”
ale w 1826 roku Audubon przedstawił w Wernerian Natural History Society w Edynburgu Audubon opisał, jak mógł zakraść się bardzo blisko za sępem i nie odleciał, dopóki się nie pokazał. Następnie prowadził eksperymenty. W pierwszym wypełnił skórę Jelenia trawą, aby zbliżyć się do niedawno zmarłego zwierzęcia i zaobserwował atak sępa na bezwonną zdobycz., W drugiej ukrył gnijącą tuszę Wieprza w trawie i żaden sęp go nie znalazł, mimo że smród uniemożliwiał Audubonowi dotarcie do niego z odległości 30 jardów.
Większość Edynburskiego tłumu zgodziła się z Audubonem, ale ekscentryczny odkrywca i przyrodnik Charles Waterton odmówił. Waterton napisał o swoich własnych eksperymentach, w których sępy indycze zabierały jaszczurki i żaby ” jak tylko zaczęły śmierdzieć.,”Ale, według zoolog Lucy Cooke, Waterton miał zwyczaj chowania się pod stołem na przyjęciach, aby ugryźć gości w nogi jak pies, i zachwycał się wyszukanymi, praktycznymi żartami opartymi na wypychaniu zwierząt. Szczególnie zainspirowany żart polegał na wymodelowaniu z pośladków Wyjącej małpy wizerunku jednego ze swoich (wielu) wrogów.”Więc to jest to.
… i nawet Karol Darwin się w to zaangażował.
John James Audubon Center at Mill Grove and the Montgomery County Audubon Collection, Audubon.,org // Public Domain
naukowcy opowiedzieli się po stronie tego, co London Quarterly Review nazwał „kontrowersją sępa.”Nosarianie wierzyli, że sępy używają swojego węchu, a ANTY-nosarianie wierzyli, że używają wzroku. W Karolinie Południowej niektórzy zwolennicy Audubona zamówili obraz martwej owcy i umieścili podroby 10 stóp od niego Na Zewnątrz. Sępy zaatakowały obraz. Nawet Karol Darwin przeprowadził eksperymenty, czy sępy mogą czuć.,
późniejsze badania sugerowały, że Audubon prawdopodobnie pomylił sępy Czarne (Coragyps atratus), które głównie używają wzroku, z sępami indyczymi (Cathartes aura), które faktycznie używają zapachu do lokalizowania padliny. Cooke zauważa, że Audubon opisał zwierzęta, które wydają się czasami polować na żywe zwierzęta, co wskazuje na Czarne sępy, a nie sępy indycze. Większość sępów nowego świata używa wzroku, a tylko kilka używa zapachu. W XIX wieku Waterton był coraz bardziej unikany ze względu na swoje anty-nosariańskie poglądy. „Co jest wstyd” Cooke pisze, ” bo miał rację.,”
John James Audubon odkrył ptaki, które nie istnieją.
Audubonowi przypisuje się odkrycie około 25 gatunków i 12 podgatunków, ale niektóre z jego innych ptaków zostały później zidentyfikowane jako niedojrzałe ptaki lub osobniki dymorficzne płciowo. Poza nimi znajduje się pięć „tajemniczych ptaków”, które pojawiają się nigdzie indziej, jak tylko w akwarelach Audubona: warbler bagienny, króllet Cuviera, Zięba Townsenda (lub bunting Townsenda), muchołówka drobnogłowa i warbler niebieskogłowy. Na liście znajduje się także vireo Bartrama., Te niezidentyfikowane ptaki były prawdopodobnie hybrydami lub znanymi ptakami o dziwnych ubarwieniach.
John James Audubon mógł być pierwszym ptasim okrzykiem.
John James Audubon Center at Mill Grove and the Montgomery County Audubon Collection, Audubon.org po przybyciu do Stanów Zjednoczonych, Audubon przywiązany zawiązał srebrną nitkę wokół nóg wschodnich febów (nazwał ich pewee flycatchers)., Ptaki opuściły teren w październiku. Gdy powrócili na wiosnę, Audubon znalazł dwie nadal sportowe srebrne nici. Jego eksperyment jest często nazywany pierwszym eksperymentem opasania ptaków na półkuli zachodniej.
ostatni artykuł w Archives of Natural History budzi jednak wątpliwości. Audubon twierdził, że 40% oznaczonych przez niego wschodnich febów wróciło do domu, ale badania na większą skalę wykazały, że tylko około 1,5% ptaków wróciło do domu. Audubon mógł być również we Francji w czasie powrotu febów.,
John James Audubon
pokolenia uczonych Audubona polowały na tajemniczy banknot, który Audubon rzekomo zilustrował w 1824 roku. W swoich dziennikach Audubon napisał: „narysowałem … małego cietrzewia do umieszczenia na banknocie należącym do stanu New Jersey.”Uważa się, że była to jego pierwsza grawerowana ilustracja ptaka, ale nikt nie był w stanie znaleźć żadnych dowodów na jej istnienie—aż do 2010 roku, kiedy historycy Robert M. Peck i Eric P. Newman znaleźli próbki arkuszy wykonanych przez grawera ze zdjęciami dla waluty., Wśród George Washingtonów i bielików był mały Heath hen. Peck powiedział NPR: „trochę biegające cietrzewie pędzące do łóżka trawy nie jest rodzajem pewnego wizerunku, który prezes banku chce przekazać”, więc Bielik prawdopodobnie zastąpił go na walucie.
podobnie wyginęły kury Wrzosowate w 1932 roku, ale niektórzy badacze zaproponowali ich przywrócenie.
John James Audubon nie miał nic wspólnego ze społeczeństwem Audubon.,
John James Audubon Center at Mill Grove and the Montgomery County Audubon Collection, Audubon.org po tym, jak Audubon opublikował „Birds of America” i stał się czołowym amerykańskim przyrodnikiem, kupił ziemię i Posiadłość na wiejskim górnym Manhattanie w Nowym Jorku. Audubon zmarł tam w 1851 roku, ale jego żona, Lucy, nadal mieszkała w posiadłości znanej później jako Audubon Park., W 1857 biznesmen George Blake Grinnell wraz z rodziną przeprowadził się do Audubon Park, A Lucy została nauczycielką jego syna, 7-letniego George ' a Birda Grinnella. Grinnell stał się później cenionym przyrodnikiem, redaktorem naczelnym magazynu „Forest and Stream” oraz orędownikiem ochrony przyrody.,
w 1886 roku założył Audubon Society, a w następnym roku Audubon Magazine, zainspirowany zajęciami z dzieciństwa z Lucy, którą zapamiętał jako „piękną, siwowłosą staruszkę o niezwykłej opanowaniu i godności; najbardziej życzliwą, cierpliwą i czułą, ale surową dyscyplinę, której wszystkie dzieci były zachwycone.”Wraz z Theodore' em Rooseveltem współtworzył Klub Konserwatorski Boone and Crockett Club. Jednak w 1889 roku presja związana z prowadzeniem wielu czasopism i towarzystw okazała się zbyt duża, a Towarzystwo Audubon upadło.,
Dwie kobiety, zainspirowane modnymi kapeluszami, ożywiły społeczeństwo Audubon.
w 1896 roku Boston socialites Harriet Lawrence Hemenway i jej kuzynka Minna B. Hall byli przerażeni po przeczytaniu relacji o przemyśle polowań na pióropusze—handlu, który zabił miliony dzikich ptaków, aby dostarczyć pióra dla millinery. Postanowili powstrzymać swoich kolegów fashionistek od noszenia dzikich piór. Obaj założyli Massachusetts Audubon Society i wysłali list do Forest and Stream, aby poprosić ludzi, aby złożyli przysięgę ” nie kupowali ani nie zachęcali do używania piór dzikich ptaków do zdobnictwa.,”W całym kraju powstało więcej regionalnych Towarzystw Audubon, a w 1940 połączyły się tworząc Narodowe Towarzystwo Audubon. Obecnie organizacja koncentruje się na opierającej się na nauce ochronie i Edukacji w celu ochrony ptaków, kontynuując spuściznę Johna Jamesa Audubona w XXI wieku.
Dodaj komentarz