Alfred Wegener zaproponował teorię dryfu kontynentalnego – ideę poruszania się kontynentów Ziemi. Pomimo publikacji w latach 1912-1929 dużej ilości przekonujących skamieniałości i dowodów skalnych dla jego teorii, została ona odrzucona przez większość innych naukowców. Dopiero w latach 60. dryf kontynentalny stał się w końcu częścią głównego nurtu nauki.
Alfred Wegener: początki
Alfred Wegener urodził się 1 listopada 1880 roku w stolicy Niemiec, Berlinie.,
jego ojciec, Richard Wegener, był nauczycielem języków klasycznych i pastorem. Jego matka, Anna Wegener, była gospodynią domową. Rodzina Wegenerów, złożona z dwojga dorosłych i pięciorga dzieci-Alfred był najmłodszy – była zamożna finansowo.
Alfred był inteligentnym chłopcem. Wykształcenie odebrał w gimnazjum w Berlinie, gdzie jego zdolności akademickie umożliwiły mu wykształcenie uniwersyteckie.
rozpoczął studia w Berlinie w 1899 roku, w wieku 18 lat, biorąc udział w różnych zajęciach naukowych. Specjalizował się w astronomii, Meteorologii i fizyce. W 1902 roku rozpoczął studia doktoranckie z astronomii., Spędził rok w słynnym berlińskim Obserwatorium Urania, którego celem było (i nadal jest) przybliżenie astronomii społeczeństwu.
Alfred Wegener ukończył doktorat w 1905 roku, w wieku 24 lat. Chociaż teraz kwalifikuje się do zostania zawodowym astronomem, obawiał się, że może nie odkryć niczego nowego lub interesującego w astronomii. Uważał, że może wnieść większy wkład w meteorologię – badanie pogody i klimatu.,
kariera naukowa Alfreda Wegenera
pierwsza praca i rekord świata
w 1905 roku Wegener rozpoczął pracę jako naukowiec w stacji meteorologicznej w pobliżu małego niemieckiego miasteczka Beeskow.
tam, współpracując ze starszym bratem Kurtem, prowadził pionierskie prace przy użyciu balonów pogodowych do badania ruchów powietrza. Gdyby w 1906 roku powstała Księga Rekordów Guinnessa, Bracia Wegener uzyskaliby rekord najdłuższego nieprzerwanego lotu balonem w historii: 52,5 godziny w kwietniu tego roku.,
Grenlandia
Wegener został mianowany oficjalnym meteorologiem podczas ekspedycji naukowej Danmark na Grenlandię, największą wyspę świata, która odbyła się w latach 1906-1908. Głównym celem wyprawy była mapa niezbadanego północno-wschodniego wybrzeża Grenlandii. Podczas ekspedycji Wegener odcisnął swoje piętno, budując pierwszą na Grenlandii stację meteorologiczną i wykonując dużą liczbę odczytów atmosferycznych przy użyciu latawców i balonów.
praca ekspedycji na niezbadanym terytorium była niebezpieczna – trzech członków ekspedycji zmarło z głodu/ekspozycji!,
wykładowca uniwersytecki
Po powrocie do Niemiec w 1908 roku Wegener został profesorem nadzwyczajnym meteorologii na Uniwersytecie w Marburgu. Tam szybko zyskał reputację wygłaszając wykłady, które ułatwiały jego studentom zrozumienie trudnych tematów.
w 1910 roku opublikował swoją pierwszą książkę: Termodynamika atmosfery. Miał też pierwszy pomysł, który przyniesie mu zarówno udrękę, jak i długotrwałą sławę: dryf kontynentalny.,
dryf kontynentalny
Wegener patrzy na mapę i siada do góry
patrząc na mapę świata w 1910 roku Wegener zauważył, że linie brzegowe Wschodniej Ameryki Południowej i zachodniej Afryki wydają się pasować do siebie, raczej jak kawałki układanki.
kontynenty Południowoamerykańskie i afrykańskie wydają się pasować do siebie.
publikując skamieniałości i dowody geologiczne
po dalszych badaniach, w 1911 Wegener dowiedział się, że skamieniałości kilku gatunków występują zarówno w Brazylii, jak i w Afryce Zachodniej., Dowody te sugerowały mu, że Ameryka Południowa i Afryka były w fizycznym kontakcie, gdy skamieniałe zwierzęta i rośliny były żywe.
jego badania danych geologicznych dały mu dowody na to, że podobne formacje skalne istniały na dwóch kontynentach.
w 1912 roku, w wieku 32 lat, Wegener wygłaszał wykłady na niemieckich uniwersytetach i opublikował dwie prace sugerujące, że kontynenty na ziemi się przeniosły. Jego prace nad dryfem kontynentalnym zostały przerwane: druga wyprawa na Grenlandię, a następnie wybuch I wojny światowej-Wegener został wcielony do armii niemieckiej.,
mimo to, podczas rekonwalescencji po ranie w 1915 roku, napisał i opublikował swoją przełomową książkę: The Origin of Continents and Oceans, w której omówił ruch kontynentów na Ziemi.
zaproponował, że wiele milionów lat temu Ziemia składała się z jednego wielkiego kontynentu otoczonego oceanem. Bardzo powoli masy lądowe tego ogromnego kontynentu rozeszły się, tworząc kontynenty, które widzimy dzisiaj. Niestety, nikt nie zwrócił uwagi na jego propozycję!
dziś uznajemy, że starożytny kontynent Wegenera naprawdę istniał. Nazwa pochodzi od Imienia, które nadał mu Wegener-Pangaea.,
From The Origin of Continents and Oceans: Alfred Wegener ' s view of the supercontinent and superocean that existed on Earth about 300 million years ago. Kolor dodany przez tę stronę.
więcej dowodów i więcej wydań książkowych
W latach 1920, 1922 i 1929 Wegener opublikował zaktualizowane wydania pochodzenia kontynentów i oceanów, dodając za każdym razem więcej dowodów na jego pomysł, że kontynenty poruszają się wokół planety z bardzo powolną prędkością., Dodał również kolejne dowody, które zebrał na Grenlandii, które wykazały, że Grenlandia i Ameryka Północna były kiedyś powiązane.
powiedział, że nie był pierwszą osobą, która zaproponowała ruch kontynentów; inni również znaleźli dowody ze skamieniałości i skał, które zdecydowanie sugerowały, że kontynenty teraz daleko od siebie zostały kiedyś połączone – amerykański geolog Frank Bursley Taylor opublikował dowody w 1910 roku popierające ideę dryfu kontynentalnego. Twórczość Wegenera była niezależna od Taylorów.
w Ameryce lat dwudziestych XX wieku ludzie określali dryf kontynentalny jako teorię Taylora-Wegenera.,
Wegener odkrył, że identyczne skamieniałości można znaleźć na różnych kontynentach, popierając jego teorię, że kontynenty, które są teraz daleko od siebie, były kiedyś połączone.
geolodzy odrzucają Pomysły Wegenera
naukowcy, którzy błąkają się w innej dziedzinie, mogą napotkać trudności, takie jak te, które napotkał fizyk Luis Alvarez, gdy zaproponował, że uderzenie meteorytu spowodowało wyginięcie dinozaurów.
Wegener był astronomem, który został meteorologiem., Nie był geologiem i stwierdził, że zdecydowana większość geologów stanowczo sprzeciwiała się jego pomysłom.
zestawiając ogromną ilość przekonujących dowodów na Pangaea i dryf kontynentalny popełnił jeden lub dwa małe błędy, a także jeden duży błąd.
chociaż dowody skalne i kopalne, które podał, powinny wystarczyć, aby przekonać sceptyków, że jego teoria była w dużej mierze poprawna, Wegener próbował wyjaśnić, dlaczego kontynenty się poruszają – i pomylił się!
Polflucht
Polflucht to po niemiecku polflucht., Wegener zaproponował istnienie siły geologicznej, która odepchnęła kontynenty od biegunów Ziemi w kierunku równika.
geolodzy słusznie powiedzieli mu, że to nieprawda. Niestety wyrzucili dziecko z kąpielą, odrzucając przekonujące dowody Wegenera na dryf kontynentalny. Co więcej, odrzucili prace, które dziś uznajemy za prekursora poprawnego wyjaśnienia dryfu kontynentalnego-tektoniki płyt, idei, że kontynenty stałe pływają na płaszczu płynnym.,
„dziwnym faktem, charakterystycznym dla niekompletnego stanu naszej obecnej wiedzy, jest wyciąganie zupełnie przeciwnych wniosków na temat prehistorycznych warunków na ziemi, w zależności od tego, czy podchodzi się do problemu z biologicznego czy geofizycznego punktu widzenia.”
The End
Wegener opublikował ostatnią edycję swojej książki The Origin of Continents and Oceans w 1929 roku.,
w nieznanym dniu w połowie listopada 1930 roku Alfred Wegener zmarł podczas swojej czwartej wyprawy na Grenlandię. Miał 50 lat.
przy bardzo złej pogodzie próbował zaopatrzyć odległy obóz. Temperatura spadła aż do -60 °C (-76 °F). Z powodzeniem zaopatrywał obóz, ale w obozie nie było wystarczającej ilości żywności, aby mógł tam zostać. Wraz z kolegą, Rasmusem Villumsenem, zabrał Psie zaprzęgi na podróż do innego obozu.
Wegener zmarł podczas tej podróży, prawdopodobnie na atak serca. Villumsen zakopał ciało Wegenera w śniegu, oznaczając jego grób nartami., Villumsen wznowił wówczas podróż, ale jej nie ukończył. Jego ciała nigdy nie odnaleziono.
Alfred Wegener (po lewej) i Rasmus Villumsen 1 lub 2 listopada 1930 roku. 1 listopada były pięćdziesiąte urodziny Wegenera.
w maju 1931 roku Kurt Wegener odkrył grób swojego brata. Wraz z innymi członkami ekspedycji zbudował w lodzie i śniegu Mauzoleum w kształcie piramidy, w którym spoczęło ciało Alfreda Wegenera. Mauzoleum zostało z czasem pochowane pod lodem Grenlandii.,
Alfred Wegener przeżył żonę Else Köppen, którą poślubił w 1913 roku, oraz dwie córki: Sophie Käte i Lotte.
„był osobą o nieskazitelnym charakterze, nieskazitelnej prostocie i rzadkiej skromności. Jednocześnie był człowiekiem czynu, który dążąc do idealnego celu, za pomocą swojej żelaznej woli i wytrwałości osiągnął to, co niezwykłe, narażając jednocześnie swoje życie.,
dziedzictwo Naukowe Alfreda Wegenera
dzisiaj uznajemy, że Wegener miał rację.
dopiero w latach 60., kiedy teoria tektoniki płyt została uznana za poprawną, geolodzy ostatecznie zaakceptowali teorię dryfu kontynentalnego Wegenera i jego koncepcję Pangaea. Idee Wegenera są obecnie standardowymi pojęciami w geologii, nauczanymi dla wszystkich, którzy studiują ten przedmiot.
Dodaj komentarz