395 U. S. 486 (1969). Sąd podzielił osiem do jednego, sędzia Stewart sprzeciwił się, że sprawa była sporna. Kontynuacja Powella została potwierdzona w U. S. Term Limits, Inc. v. Thornton, 514 U. S. 779 (1995), zarówno przez Trybunał w jego przekonaniu, że kwalifikacje określone w konstytucji są wyłączne i nie mogą być dodawane ani przez Kongres, ani przez Stany, id., w latach 787-98, a przez dysydentów, którzy mieli trzymać ten kongres, z różnych powodów nie może dodać do kwalifikacji, choć państwa mogą. Dowód osobisty. 875-76. ostatecznie ustalono, że kwalifikacje wymienione w klauzuli 2 są wyłączne9footnote
Trybunał nie doszedł do wniosku, czy konstytucja faktycznie narzuca inne kwalifikacje.520 n. 41 (ewentualnie artykuł I, § 3, cl. 7, osoby dyskwalifikujące, artykuł i, § 6, cl. 2, oraz § 3 czternastej nowelizacji)., Możliwe jest również, że przepis przysięgi z art. VI, cl. 3, można uznać za kwalifikację. Zobacz Bond V. Floyd, 385 U. S. 116, 129-131 (1966). i że Kongres nie mógł do nich dodać wykluczając członków-elektów Nie spełniających dodatkowych kwalifikacji.10Footnote
395 U. S. at 550.
Powell został wykluczony z 90. Kongresu ze względu na to, że zapewnił nieuzasadniony przywilej i immunitet od procesu sądu stanowego, że bezprawnie przekierował fundusze domowe na własne potrzeby i że złożył fałszywe raporty na temat wydatków w walutach obcych.11Footnote
H., REP. nr 27, 90. Kongres, 1.sesja. (1967); 395 U. S. at 489-493. Sąd uznał, że został niesłusznie wykluczony, co wynikało głównie z analizy przez Trybunał wydarzeń historycznych, debat konwencyjnych i rozważań tekstowych. Proces ten doprowadził Trybunał do wniosku, że uprawnienie Kongresu na podstawie artykułu i, § 5 do oceniania kwalifikacji jego członków było ograniczone do stwierdzenia obecności lub braku stałych kwalifikacji określonych w artykule i, § 2, cl. 2, i być może w innych wyraźnych postanowieniach Konstytucji.12Footnote
, McCormack, 395 U. S. 486, 518-47 (1969). Wniosek ten wynikał z faktu, że angielska praktyka parlamentarna i kolonialna praktyka legislacyjna w czasie opracowywania konstytucji, po kilku wcześniejszych odchyleniach, ustaliła politykę,zgodnie z którą wykluczenie jest władzą wykonywalną tylko wtedy, gdy poseł-elekt nie spełnił stałego warunku, 13Footnote
395 U. S. at 522-31., ponieważ w Konwencji Konstytucyjnej Framerzy pokonali przepisy zezwalające Kongresowi na tworzenie kwalifikacji majątkowych lub tworzenie dodatkowych kwalifikacji bez ograniczeń, 14footnote
395 U. S. at 532-39. a ponieważ zarówno Hamilton i Madison w dokumentach Federalistycznych, jak i Hamilton w konwencji ratyfikującej Nowy Jork zdecydowanie nalegali, aby Konstytucja przewidywała wyłączne Kwalifikacje dla członków Kongresu.15Footnote
395 U. S. at 539-41.,
Co więcej, Trybunał zauważył, że wczesna praktyka Kongresu, z wieloma Framerami służącymi, była konsekwentnie ograniczona do poglądu, że wyłączenie może być wykonywane tylko w odniesieniu do członka-elekt, który nie spełnia kwalifikacji wyraźnie określonych w konstytucji. Dopiero po wojnie domowej pojawiły się przeciwne precedensy, a później praktyka była mieszana.16Footnote
395 U. S. at 541-47. Wreszcie, nawet gdyby intencje Framerów były mniej jasne, powiedział sąd, nadal byłby zmuszony interpretować moc wykluczenia wąsko., Podstawową zasadą naszej demokracji przedstawicielskiej jest, według słów Hamiltona, ” że ludzie powinni wybierać, kogo chcą, aby nimi rządzić./ Align = „center” / 2,2577 Jak podkreślił Madison na konwencji, zasada ta jest podważana tak samo przez ograniczenie, kogo ludzie mogą wybrać, jak przez ograniczenie samej franczyzy. W wyraźnej zgodzie z tą podstawową filozofią Konwencja przyjęła jego sugestię ograniczającą uprawnienia do wydalenia., Dopuszczenie zasadniczo tej samej władzy do wykonywania pod pozorem oceniania kwalifikacji, byłoby zignorowaniem Ostrzeżenia Madisona, potwierdzonego w sprawie Wilkesa i niektórych własnych przypadkach wykluczenia Kongresu po wojnie secesyjnej, przeciwko ” przyznaniu niewłaściwej i niebezpiecznej władzy w prawodawstwie.”17Footnote
2 zapisy Konwencji Federalnej z 1787 roku, pod nr 249 (Max Farrand ed., 1937); 395 U. S. na 547-48., Wydaje się więc, że Trybunał stwierdził, że zezwolenie Izbie na wykluczenie Powella na podstawie własnych kwalifikacji naruszałoby interesy jego wyborców w skutecznym udziale w procesie wyborczym, interes, który mógłby być chroniony przez wąską interpretację władzy Kongresu.18footnote
ochrona interesów wyborców w byciu reprezentowanym przez wybraną osobę jest więc analogiczna do ich konstytucyjnie zabezpieczonego prawa do oddania głosu i jego liczenia w wyborach powszechnych, Ex parte Yarbrough, 110 U. S., 651 (1884), a w prawyborach, Stany Zjednoczone V.Classic, 313 U. S. 299 (1941), aby oddać głos nierozstrzygnięty ze względu na nierównomiernie zaludnione okręgi, Wesberry V. Sanders, 376 U. S. 1 (1964), i oddać głos na wybranych przez siebie kandydatów bez ograniczeń dotyczących kwalifikacji kandydatów do głosowania. William v. Rhodes, 393 U. S. 23 (1968).,
wynik Powella został zapowiedziany, gdy sąd uznał, że wyłączenie członka-wybranego przez ustawodawcę stanowego z powodu zastrzeżeń, które wypowiedział do niektórych polityk krajowych, stanowiło naruszenie Pierwszej Poprawki i było nieważne.19Footnote
Bond V.Floyd, 385 U. S. 116 (1966). W trakcie tej decyzji Trybunał odmówił ustawodawcom stanowym prawa do patrzenia na gotowość każdego ustawodawcy do złożenia przysięgi na poparcie Konstytucji Stanów Zjednoczonych, przewidzianej w artykule VI, cl. 3, aby sprawdzić swoją szczerość w jej przyjmowaniu.20Footnote
385 U. S., 129-31, 132, 135. Jednomyślny Sąd odnotował poglądy Madison i Hamilton na temat wyłączności kwalifikacji określonych w konstytucji i nawiązał do poglądu Madison, że nieskrępowana swoboda władzy ustawodawczej w zakresie wykluczenia członków może być nadużywana w imieniu politycznych, religijnych lub innych ortodoksji.21Footnote
385 U. S. at 135 N. 13. Pierwsza Poprawka i trzymanie w odniesieniu do testowania szczerości, z jaką składa się przysięgę, nie ma wątpliwości, że ma zastosowanie do Kongresu Stanów Zjednoczonych, jak do stanowych legislatur.,
uzupełnienia stanu
jakkolwiek wiele Kongres może odbiegać od zasady, że kwalifikacje wymienione w konstytucji są wyłączne, gdy kwestia została Kongres rozszerzenie tych kwalifikacji, to było jednolite w odrzucaniu wysiłków państw w celu zwiększenia kwalifikacji., Tak więc w 1807 roku w Izbie zasiadł wybrany członek, który został zakwestionowany jako niezgodny z prawem stanowym nakładającym wymóg dwunastomiesięcznego pobytu w okręgu, a nie federalny wymóg bycia mieszkańcem stanu w momencie wyborów; wymóg Stanowy, Izba rozwiązana, był niekonstytucyjny.22Footnote
1., Podobnie, zarówno Izba, jak i Senat posadzili innych członków-elektów, którzy nie spełniają dodatkowych kwalifikacji stanowych lub którzy doznali szczególnych dyskwalifikacji stanowych, takich jak kandydowanie do kongresu podczas sprawowania poszczególnych urzędów stanowych.
v. Thornton.23Footnote
514 U. S. 779 (1995). Większość stanowili sędzia Stevens (piszący opinię Trybunału) oraz sędziowie Kennedy, Souter, Ginsburg i Breyer., Przeciwnikami byli sędzia Thomas (piszący opinię) i sędzia główny Rehnquist oraz sędziowie O ' Connor i Scalia. Dowód osobisty. 845. Arkansas, wraz z 22 innymi stanami, z wyjątkiem dwóch przez inicjatywy obywatelskie, ograniczył liczbę kadencji, które mogą pełnić członkowie Kongresu. W 2007 roku sąd uznał, że konstytucja nie ma zastosowania do art. i, § 2, cl., 2, przewiduje, że osoba może kwalifikować się jako przedstawiciel, jeśli ma co najmniej 25 lat, jest obywatelem Stanów Zjednoczonych od co najmniej 7 lat i jest mieszkańcem, w momencie wyborów, stanu, w którym została wybrana. Kwalifikacje ustanowione dla senatorów, Art. i, § 3, cl. 3, są w wieku 30 lat, dziewięcioletnie obywatelstwo, a będąc mieszkańcem państwa w momencie wyborów. ustal wyłączne Kwalifikacje dla członków, które nie mogą być dodawane ani przez Kongres, ani przez Stany.,25Footnote
czterozespołowy dysydent argumentował, że chociaż Kongres nie ma uprawnień do podnoszenia kwalifikacji, To Państwa tak. U. S. 514 na 845. Sześć lat później Sąd powołał Thorntona do unieważnienia prawa Missouri wymagającego umieszczania etykiet na kartach do głosowania obok nazwisk kandydatów do Kongresu, którzy zlekceważyli instrukcje wyborców dotyczące limitów kadencji lub odmówili zadeklarowania poparcia dla limitów kadencji.26Footnote
Cook V.Gralike, 531 U. S. 510 (2001).,
zarówno Większość, jak i odmienne opinie w Thornton były bogato ozdobione dyskusyjnymi argumentami na temat tekstu Konstytucji, historii jej opracowania i ratyfikacji oraz praktyk Kongresu i państw we wczesnych latach narodu,27Footnote
Patrz Sullivan, Dueling Sovereignties: U. S. Term Limits, Inc. v. Thornton, 109 Harv. L. Rev. 78 (1995). a te różnice w tekście, kreacji i praktyce wynikały z braku zgody na podstawową zasadę leżącą u podstaw przyjęcia Konstytucji.,
w opinii dysydentów Konstytucja była wynikiem uchwały Narodów odrębnych państw o utworzeniu rządu narodowego. Wniosek, który należy wyciągnąć z tego było to, że narody w Stanach zgodził się oddać tylko te uprawnienia wyraźnie zabronione im i tych ograniczonych uprawnień, które zostały przekazane rządowi federalnemu wyraźnie lub przez niezbędne implikacje. Zachowali wszystkie inne moce i nadal je zachowują., Tak więc w tym przypadku Konstytucja milczy na temat sprawowania określonej władzy—to znaczy tam, gdzie konstytucja nie mówi ani wyraźnie, ani przez konieczne implikacje—rząd federalny nie ma tej władzy, a Państwa z niej korzystają.28Footnote
514 U. S. at 848 (Justice Thomas dissenting). Zobacz ogólnie id. 846-65. Milczenie konstytucji co do uprawnień do nakładania dodatkowych kwalifikacji oznaczało, że władza ta rezyduje w Stanach.
poglądy większości były radykalnie różne., Po przyjęciu konstytucji państwa miały dwa rodzaje uprawnień: zastrzeżone uprawnienia, które miały przed założeniem i które nie zostały przekazane rządowi federalnemu, i te uprawnienia przekazane im przez Konstytucję. Następnie Stany nie mogły mieć żadnych zastrzeżonych uprawnień w odniesieniu do rządu federalnego. Jak przyznała Justice Story, ” państwa nie mogą wykonywać żadnych uprawnień, które wynikają wyłącznie z istnienia rządu narodowego, którego konstytucja im nie deleguje. . . ., Żadne państwo nie może powiedzieć, że zachowało to, czego nigdy nie posiadało.”29Footnote
514 U. S. at 802. Stany nie mogły przed założeniem posiadać uprawnień do stanowienia prawa z poszanowaniem rządu federalnego, a ponieważ konstytucja nie delegowała stanom uprawnień do przepisywania kwalifikacji członkom Kongresu, Stany nie miały takiej władzy.30Footnote
514-798-805. Zobacz też: id. w 838-45 (sędzia Kennedy). Sąd zastosował podobne rozumowanie w sprawie Cook V. Gralike, 531 U. S., 510, 522-23 (2001), unieważnienie etykiet wyborczych identyfikujących kandydatów do Kongresu, którzy nie zobowiązali się do poparcia limitów kadencji. Ponieważ Urzędy kongresowe wynikają z Konstytucji, Trybunał wyjaśnił, że żadne uprawnienia do regulowania tych urzędów nie mogły poprzedzić Konstytucji i były zastrzeżone dla stanów, a etykiety głosowania nie były ważne wykonywanie uprawnień przyznanych przez artykuł i, § 4 do regulowania sposobu przeprowadzania wyborów. Zob. dyskusja w ramach przepisów chroniących proces wyborczy, infra.,
Reprezentują one raczej sprzeczne filozofie w Trybunale dotyczące zakresu władzy Narodowej w stosunku do państw, co jest dziś przedmiotem wielu kontrowersji.
Dodaj komentarz