właściwa przebudowa kości koniecznie wymaga, aby osteoblasty zrekonstruowały kość, którą osteoklasty resorbowały. Jednak zdarzenia komórkowe łączące resorpcję z rekonstrukcją pozostały słabo poznane. Konsekwencją jest fragmentaryczne zrozumienie cyklu przebudowy, w którym brane są pod uwagę tylko etapy resorpcji i formowania., Nowe narzędzia umożliwiły niedawno wyjaśnienie, w jaki sposób resorpcja zmienia się w formację, umożliwiając tym samym zrozumienie cyklu przebudowy jako całości. Ta nowa wiedza jest recenzowana w niniejszym dokumencie. Pokazuje, w jaki sposób zespoły osteoklastów i komórek rodowodu osteoblastów są sukcesywnie ustanawiane i w jaki sposób poddawane są wzajemnym oddziaływaniom. Wbrew powszechnemu poglądowi osteoklasty i osteoprogenitory są wymieszane na zerodowanych powierzchniach., Analiza resorpcji i dynamiki populacji komórek pokazuje, że ekspansja i resorpcja komórek osteoprogenitorowych przebiega jako zintegrowany mechanizm; że progowa gęstość komórek osteoprogenitorowych na erodowanej powierzchni jest obowiązkowa dla początku tworzenia kości; że komórka inicjująca ekspansję komórek osteoprogenitorowych jest osteoklastem; i że osteoklast wyzwala domniemane zbiorniki osteoprogenitorowe umieszczone w pobliżu erodowanej powierzchni kości (komórki okładzinowe, komórki baldaszkowe, pericyty)., Współzależność między wielkością resorpcji i szybkością ekspansji komórek reguluje, jak szybko rozpoczyna się odbudowa kości i może determinować odłączenie i trwałą utratę kości, jeśli nie zostanie osiągnięty próg gęstości komórek. Omówiono perspektywy kliniczne otwarte przez te odkrycia.
Dodaj komentarz