Baal (Polski)

Baal, Bóg czczony w wielu starożytnych społecznościach Bliskiego Wschodu, zwłaszcza wśród Kananejczyków, którzy najwyraźniej uważali go za bóstwo płodności i jednego z najważniejszych bogów w panteonie. Jako semicki rzeczownik powszechny Baal (Hebrajski baʿal) oznaczał „właściciela” lub „pana”, chociaż można go użyć bardziej ogólnie; na przykład baal ze skrzydeł był skrzydlatym stworzeniem, a w liczbie mnogiej Baal ze strzał wskazywał łuczników. Jednak taka płynność w użyciu terminu baal nie przeszkodziła mu w przywiązaniu do Boga o odrębnym charakterze., Jako taki Baal wyznaczył uniwersalnego boga płodności i w tym charakterze jego tytuł brzmiał Książę, Pan Ziemi. Był również nazywany Panem deszczu i Rosy, dwóch form wilgoci, które były niezbędne dla żyznej gleby w Kanaanie. W języku Ugaryckim i hebrajskim epitet Baala jako boga burzy był tym, który jeździ po chmurach. W Fenicji nazywany był Baal Shamen, Panem Niebios.

Wiedza o osobowości i funkcjach Baala pochodzi głównie z wielu tablic odkrytych w 1929 roku w Ugarit (współczesny Ras Shamra), w północnej Syrii, i datowanych na połowę II tysiąclecia p. n. e. Tablice, choć ściśle związane z kultem Baala w jego lokalnej świątyni, prawdopodobnie reprezentują ogólnie Kananejskie wierzenia. Płodność przewidywano w cyklach siedmioletnich. W mitologii Kanaanu Baal, Bóg życia i płodności, zamknięty w śmiertelnej walce z Mot, bogiem śmierci i bezpłodności., Gdyby Baal zatriumfował, nastąpiłby siedmioletni cykl płodności; ale gdyby został pokonany przez Mot, nastąpiłby siedem lat suszy i głodu.

teksty Ugaryckie opowiadają o innych aspektach płodności Baala, takich jak jego relacje z Anathem, jego małżonką i siostrą, a także o boskim cielcu byka z jałówki. Wszystko to było częścią jego roli płodności, która, gdy została spełniona, oznaczała obfitość plonów i płodności dla zwierząt i ludzkości.

ale Baal nie był wyłącznie bogiem płodności., Był również królem bogów i aby osiągnąć tę pozycję, został przedstawiony jako przejmujący boskie królestwo od Yamm, boga morza.

mity opowiadają również o walce Baala o uzyskanie pałacu porównywalnego pod względem wielkości do pałacu innych bogów. Baal namówił Aszerę, by wstawiła się za jej mężem elem, głową panteonu, aby zezwoliła na budowę pałacu., Bóg sztuki i rzemiosła, Kothar, następnie przystąpił do budowy dla Baala najpiękniejszych pałaców, które rozciągały się na obszarze 10 000 akrów. Mit może odnosić się częściowo do budowy własnej świątyni Baala w mieście Ugarit. W pobliżu świątyni Baala znajdowała się świątynia Dagona, podana w tablicach jako ojciec Baala.

Kult Baala był popularny w Egipcie od około 1400 p. n. e.do jego końca (1075 p. n. e.). Dzięki wpływom Aramejczyków, którzy zapożyczyli babilońską wymowę Bel, Bóg ostatecznie stał się znany jako Grecki Belos, utożsamiany ze Zeusem.,

Baal był również czczony przez różne społeczności jako lokalny Bóg. Hebrajskie Pismo Święte często mówi o Baalu danego miejsca lub odnosi się do Baala w liczbie mnogiej, sugerując dowody lokalnych bóstw lub „panów”różnych miejsc. Nie wiadomo, do jakiego stopnia Kananejczycy uważali tych różnych Baali za identycznych, ale Baal z Ugarit nie wydaje się ograniczać jego działalności do jednego miasta i bez wątpienia inne społeczności zgodziły się, dając mu kosmiczny zasięg.,

w formacyjnych etapach historii Izraela obecność imion Baala niekoniecznie oznaczała apostazję, a nawet synkretyzm. Sędzia Gedeon był również nazwany Jerubbaal (sędziów 6:32), A król Saul miał syna o imieniu Iszbaal (i kronik 8:33). Dla tych wczesnych Hebrajczyków, „Baal” oznaczał Pana Izraela, tak jak „Baal” dalej na północ oznaczał Pana Libanu lub Ugarit., Tym, co sprawiło, że sama nazwa Baal anathema była dla Izraelitów, był program Izebeli, w IX wieku p. n. e., aby wprowadzić do Izraela jej Fenicki Kult Baala w opozycji do oficjalnego kultu Jahwe (I Księga Królewska 18). W czasach proroka Ozeasza (połowa VIII wieku p. n. e.) antagonizm wobec Baalizmu był tak silny, że użycie terminu Baal było często zastępowane pogardliwym boshet („wstyd”); w złożonych nazwach własnych, na przykład Ishbosheth zastąpił wcześniejszy Iszbaal.