Bauhaus (Polski)

BerlinEdit

pod koniec 1932 roku Mies wynajął opuszczoną fabrykę w Berlinie (Ulica Birkbusch 49), aby jako nowy Bauhaus za własne pieniądze. Studenci i wykładowcy zrehabilitowali budynek, malując wnętrze na biało. Szkoła funkcjonowała przez dziesięć miesięcy bez dalszej ingerencji ze strony partii nazistowskiej. W 1933 Gestapo zamknęło szkołę Berlińską., Mies zaprotestował przeciwko tej decyzji, ostatecznie przemawiając do szefa Gestapo, który zgodził się na ponowne otwarcie szkoły. Jednak wkrótce po otrzymaniu listu zezwalającego na otwarcie Bauhausu, Mies i inni wykładowcy zgodzili się dobrowolnie zamknąć szkołę.,

chociaż ani partia nazistowska, ani Adolf Hitler nie mieli spójnej polityki architektonicznej, zanim doszli do władzy w 1933 roku, nazistowscy pisarze, tacy jak Wilhelm Frick i Alfred Rosenberg, określili Bauhaus jako „nie-Niemiecki” i skrytykowali jego modernistyczne style, celowo wywołując publiczne kontrowersje w kwestiach takich jak płaskie dachy. Na początku lat 30. scharakteryzowali Bauhaus jako front komunistów i liberałów. W rzeczywistości wielu komunistycznych studentów lojalnych wobec Meyera przeniosło się do Związku Radzieckiego, gdy został zwolniony w 1930 roku.,

jeszcze przed dojściem nazistów do władzy wzrosła presja polityczna na Bauhaus. Ruch nazistowski niemal od samego początku potępił Bauhaus za jego „zdegenerowaną sztukę”, a nazistowski reżim był zdeterminowany, aby rozbić to, co postrzegał jako obce, prawdopodobnie Żydowskie wpływy”kosmopolitycznego modernizmu”. Pomimo protestów Gropiusa, że jako weteran wojenny i patriota jego praca nie miała wywrotowych zamiarów politycznych, Berliński Bauhaus został zmuszony do zamknięcia w kwietniu 1933 roku., Emigrantom udało się jednak rozpowszechnić koncepcje Bauhausu na inne kraje, w tym na” nowy Bauhaus ” w Chicago: Mies zdecydował się wyemigrować do Stanów Zjednoczonych, aby objąć kierownictwo szkoły architektury w Armour Institute (obecnie Illinois Institute of Technology) w Chicago i poszukiwać zleceń budowlanych. Prosty, zorientowany na inżynierię funkcjonalizm rozebranego modernizmu doprowadził jednak do pewnych wpływów Bauhausu żyjących w nazistowskich Niemczech., Kiedy główny inżynier Hitlera, Fritz Todt, rozpoczął otwieranie nowych autostrad w 1935 roku, wiele mostów i stacji paliw było „śmiałymi przykładami modernizmu” —wśród tych, którzy zgłaszali projekty, był Mies van der Rohe.