Joplin urodziła się w szpitalu St.Mary ' s Hospital w Port Arthur w Teksasie. Córka Setha Joplina, pracownika Texaco, miała dwoje młodszego rodzeństwa, Michaela i Laurę. Dorastała słuchając bluesowych muzyków, takich jak Bessie Smith, Odetta i Big Mama Thornton oraz śpiewając w lokalnym chórze. Joplin ukończyła Thomas Jefferson High School w Port Arthur w 1960 roku i studiowała na University of Texas w Austin, jednak nigdy nie ukończyła studiów., Podczas gdy w Thomas Jefferson High School była w większości unikana, ale znalazła grupę chłopców, którzy pozwolili jej dołączyć. Jeden z nich, futbolista Grant Lyons, po raz pierwszy zagrał jej „The blues”, starą płytę Leadbelly. Początkowo była malarką, w szkole średniej zaczęła śpiewać bluesa i muzykę ludową z przyjaciółmi.
kultywując buntowniczy sposób, który można było postrzegać jako „wyzwolony” – ruch wyzwolenia kobiet był jeszcze w powijakach w tym czasie – Joplin stylizowała się po części na swoje kobiece bohaterki bluesa, a po części na poetki beatowe., W 1963 wyjechała z Teksasu do San Francisco, mieszkała w North Beach i w Haight-Ashbury. Przez pewien czas pracowała okazjonalnie jako piosenkarka folkowa. W tym czasie jej zażywanie narkotyków zaczęło rosnąć, a ona zyskała reputację „Speed freak” i okazjonalnie używała heroiny. Używała też innych środków odurzających. Przez całą karierę była pijaczką, a jej znakiem rozpoznawczym był Southern Comfort.
podobnie jak wiele innych wokalistek epoki, zadziorny wizerunek Janis był sprzeczny z jej prawdziwą osobowością., Książka Love, Janis, napisana przez jej siostrę, zrobiła wiele, aby dokonać ponownej oceny jej życia i pracy i ujawnia, że prywatna Janis była bardzo inteligentną, elokwentną, nieśmiałą i wrażliwą kobietą, która była oddana swojej rodzinie.
Po powrocie do Port Arthur, aby wyzdrowieć, ponownie przeniosła się do San Francisco w 1966 roku, gdzie jej bluesowy styl wokalny zobaczył, jak dołączyła do Big Brother and the Holding Company, zespołu, który zyskał rozgłos wśród rodzącej się społeczności hipisów w Haight-Ashbury., Zespół podpisał kontrakt z independent Mainstream Records i nagrał w 1967 roku album zatytułowany eponimicznie. Jednak brak sukcesu ich wczesnych singli spowodował, że album został wstrzymany do czasu ich późniejszego sukcesu.
wielki przełom zespołu nastąpił wraz z ich występem na Monterey Pop Festival, który zawierał wersję „Ball and Chain” Big Mama Thornton i zawierał wokal barnstorming Joplin. (Dokument D. A. Pennebakera Monterey Pop uchwycił Cass Elliot w tłumie cicho mówiąc „Wow, to naprawdę ciężkie” podczas występu Joplina.,) Ich album Cheap Thrills z 1968 roku zawierał bardziej surowe emocjonalne występy i wraz z występem Monterey sprawił, że Joplin stał się jedną z czołowych gwiazd muzycznych końca lat 60.
Po rozstaniu z Big Brotherem utworzyła nową grupę backupową, wzorowaną na klasycznych zespołach soul revue, nazwaną Kozmic Blues Band, która wspierała ją w I Got Dem Ol ' Kozmic Blues Again Mama! (1969: rok, w którym zagrała na Woodstocku). Grupa ta została obojętnie przyjęta i wkrótce rozpadła się, a Joplin utworzyła prawdopodobnie jej najlepszą grupę wspierającą, Full Tilt Boogie Band., Efektem była pośmiertnie wydana Perła (1971). Album stał się najlepiej sprzedającym się albumem w jej krótkiej karierze i zawierał jej największy przebój, ostateczną wersję covera utworu Krisa Kristoffersona „Me and Bobby McGee”, a także wulgarny komentarz społeczny a capella „Mercedes-Benz”, napisany przez Joplina i poetę Michaela McClure ' a.
wśród jej ostatnich wystąpień publicznych były dwie audycje The Dick Cavett Show 25 czerwca i 3 sierpnia 1970 roku., 25 czerwca ogłosiła, że weźmie udział w swoim dziesięcioletnim zjeździe licealistów, choć przyznała, że w liceum była „wyśmiana z klasy, ze szkoły, z miasta, ze stanu”. Udało jej się to, ale była to jedna z ostatnich decyzji w jej życiu i podobno okazało się to dla niej raczej nieszczęśliwym doświadczeniem.
niedługo potem, podczas jesiennych sesji nagraniowych do albumu Pearl z Doors i producentem Philem Ochsem Paulem A., Rothchild, Joplin zmarł z powodu przedawkowania niezwykle czystej heroiny i alkoholu, po tym, jak był wyłączony z narkotyków (czysty) przez pewien czas, 4 października 1970 roku w Landmark Motor Hotel położony przy 7047 Franklin Ave, pokój #105 W Hollywood, Kalifornia, w wieku zaledwie 27 lat. Ostatnimi nagraniami, które wykonała były Mercedes-Benz i powitanie urodzinowe dla Johna Lennona 1 października; Lennon później powiedział Dickowi Cavettowi, że jej nagrane powitanie dotarło do jego domu w Nowym Jorku po jej śmierci.,
została skremowana na cmentarzu Westwood Village Memorial Park w Westwood w Kalifornii, a jej prochy zostały rozrzucone do Oceanu Spokojnego. Album Pearl, wydany sześć tygodni po jej śmierci, zawierał wersję piosenki Nicka Gravenitesa „Buried Alive In The Blues”, która została pozostawiona jako instrumentalna, ponieważ Joplin zmarła, zanim zdążyła nagrać swój wokal na podkładie.
film róża z 1979 roku był luźno oparty na życiu Joplina. Główna rola przyniosła Bette Midler nominację do Oscara w kategorii Najlepsza aktorka., Od 2005 roku planowane są dwie biografie z życia Joplina, jedna zatytułowana Piece Of My Heart z Renée Zellweger, druga zatytułowana Gospel According to Janis. Gospel According to Janis, biograficzny film z Zooey Deschanel w roli Joplina, pierwotnie miał rozpocząć zdjęcia na początku 2007 roku, teraz ma planowaną datę premiery na 2010 rok.
pod koniec lat 90. powstał musical Love, Janis z udziałem młodszej siostry Janis, Laury oraz starszego brata gitarzysty sama Andrew., Otwarcie w lecie 2001 roku i zaplanowane na zaledwie kilka tygodni występów, show zdobył uznanie i zapakowane domy i odbył się kilka razy, wymagająca rola śpiewającej Janis przyciąga wokalistów rockowych od względnych niewiadomych do gwiazd pop Laura Branigan i Beth Hart. Następnie odbył tournée po kraju.
Joplin został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame w 1995 roku, a w 2005 roku otrzymał Nagrodę Grammy Lifetime Achievement Award., Wśród artefaktów na wystawie Muzeum Rock and Roll Hall of Fame znajdują się szalik i naszyjniki Joplin, jej Kabriolet Porsche 356 z 1965 roku z psychodelicznie zaprojektowanym obrazem oraz arkusz bibułki LSD zaprojektowany przez Roberta Crumba, projektanta okładki Cheap Thrills. Również w 2009 roku Joplin był honorowym gościem w Rock Hall ' s American Music Master concert and lecture series.
, W niej Joplin daje koncert dla publiczności, opowiadając jednocześnie historie swoich dawnych inspiracji, w tym Odetty, Arethy Franklin i innych. W 2016 roku wyruszył w trasę koncertową.
4 listopada 2013 roku Joplin została uhonorowana 2510 gwiazdą na Hollywood Walk of Fame za swój wkład w przemysł muzyczny. Jej gwiazda znajduje się przy 6752 Hollywood Boulevard, naprzeciwko Musicians Institute.
, Poczta ujawniła pamiątkowy znaczek upamiętniający Janis Joplin, jako część serii znaczków Music Icons Forever, podczas ceremonii pierwszego dnia emisji na Festiwalu Muzycznym Outside Lands w Golden Gate Park.
15 grudnia 2015 roku Amy J. Berg wydała swój biograficzny film dokumentalny, Janis: Little Girl Blue, opowiadany przez Cat Power. To był Wybór krytyków New York Timesa. Wśród pamiątek, które zostawiła, jest gitara Gibson Hummingbird.
— Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dodaj komentarz