parametry chropowatości Profilówedytuj
parametry chropowatości profilu są zawarte w brytyjskiej normie BS EN ISO 4287:2000, identycznej z normą ISO 4287:1997. Standard oparty jest na systemie ” m ” (mean line).
istnieje wiele różnych parametrów chropowatości w użyciu, ale R A {\displaystyle Ra} jest zdecydowanie najczęstszym, choć często jest to ze względów historycznych, a nie ze szczególnych względów, ponieważ wczesne mierniki chropowatości mogły mierzyć tylko R A {\displaystyle Ra}., Inne typowe parametry to R z {\displaystyle Rz}, R q {\displaystyle Rq} i R S k {\displaystyle Rsk}. Niektóre parametry są używane tylko w niektórych branżach lub w niektórych krajach. Na przykład rodzina parametrów R k {\displaystyle Rk} jest używana głównie do okładzin otworów cylindrów, a parametry motywu są używane głównie we francuskim przemyśle motoryzacyjnym. Metoda MOTIF zapewnia graficzną ocenę profilu powierzchni bez filtrowania falistości od chropowatości., Motyw składa się z fragmentu profilu pomiędzy dwoma szczytami, a końcowe kombinacje tych motywów eliminują szczyty „nieistotne” i zachowują szczyty „znaczące”. Należy pamiętać, że R A {\displaystyle Ra} jest jednostką wymiarową, która może być mikrometrem lub mikroinch.
ponieważ parametry te zmniejszają wszystkie informacje w profilu do jednego numeru, należy zachować szczególną ostrożność przy ich stosowaniu i interpretacji. Małe zmiany w filtrowaniu surowych danych profilu, obliczaniu średniej linii i fizyce pomiaru mogą znacznie wpłynąć na obliczony parametr., Dzięki nowoczesnemu sprzętowi cyfrowemu skanowanie można ocenić, aby upewnić się, że nie ma oczywistych usterek, które przekrzywiają wartości.
ponieważ dla wielu użytkowników może nie być oczywiste, co tak naprawdę oznacza każdy z pomiarów, narzędzie symulacyjne pozwala użytkownikowi dostosować kluczowe parametry, wizualizując, w jaki sposób powierzchnie, które oczywiście różnią się od ludzkiego oka, są różnicowane przez pomiary. Na przykład, R A {\displaystyle Ra} nie rozróżnia dwóch powierzchni, gdzie jedna składa się z pików na gładkiej powierzchni, a druga składa się z koryta o tej samej amplitudzie., Takie narzędzia można znaleźć w formacie aplikacji.
zgodnie z konwencją każdy parametr chropowatości 2D jest wielką literą R {\displaystyle R}, po której następuje Dodatkowe znaki w indeksie dolnym. Indeks dolny identyfikuje wzór, który został użyty, A R {\displaystyle R} oznacza, że wzór został zastosowany do profilu chropowatości 2D. Różne duże litery oznaczają, że wzór został zastosowany do innego profilu., Na przykład R A {\displaystyle Ra} jest średnią arytmetyczną profilu chropowatości, P A {\displaystyle Pa} jest średnią arytmetyczną niefiltrowanego profilu surowego, A S A {\displaystyle Sa} jest średnią arytmetyczną profilu 3D chropowatości.
każda z formuł wymienionych w tabelach zakłada, że profil chropowatości został odfiltrowany z surowych danych profilu i obliczono średnią linię., Profil chropowatości zawiera n {\displaystyle n} uporządkowane, równomiernie rozmieszczone punkty wzdłuż śladu, a y i {\displaystyle y_{i}} jest pionową odległością od średniej linii do i th{\displaystyle i^{\text {th}}} punktu danych. Zakłada się, że wysokość jest dodatnia w kierunku do góry, z dala od materiału sypkiego.
parametry Amplitudyedytuj
parametry amplitudy charakteryzują powierzchnię na podstawie pionowych odchyleń profilu chropowatości od średniej linii. Wiele z nich jest ściśle związanych z parametrami znajdowanymi w statystykach do scharakteryzowania próbek populacji., Na przykład R A {\displaystyle R} jest średnią arytmetyczną wartości filtrowanego profilu chropowatości wyznaczoną z odchyleń wokół linii środkowej w ramach długości oceny, A R T {\displaystyle Rt} jest zakresem zebranych punktów danych chropowatości.
średnia chropowatość arytmetyczna, R A {\displaystyle Ra}, jest najczęściej stosowanym jednowymiarowym parametrem chropowatości.
oto wspólna tabela konwersji z numerami stopnia chropowatości:
parametry nachylenia, odstępu i zliczaniaedytuj
parametry nachylenia opisują charakterystykę nachylenia profilu chropowatości., Parametry odstępów i liczenia opisują, jak często profil przekracza określone progi. Parametry te są często używane do opisu powtarzalnych profili chropowatości, takich jak te wytwarzane przez toczenie na tokarce.
inne parametry „częstotliwości” to Sm, λ {\displaystyle \ lambda} a i λ {\displaystyle \lambda } q. Sm to średni odstęp między pikami. Podobnie jak w przypadku prawdziwych gór ważne jest zdefiniowanie „szczytu”. Dla Sm powierzchnia musi zanurzyć się poniżej średniej powierzchni przed ponownym wzniesieniem się do nowego piku., Średnia długość fali λ {\displaystyle \ lambda} a i średnia kwadratowa długość fali λ {\displaystyle \lambda } q {\displaystyle \lambda } są pochodnymi Δ {\displaystyle \ Delta} a. próbując zrozumieć powierzchnię, która zależy zarówno od amplitudy, jak i częstotliwości, nie jest oczywiste, która para metryk optymalnie opisuje równowagę, więc można przeprowadzić analizę statystyczną par pomiarów (np. Rz i λ {\displaystyle \ lambda} a lub Ra i Sm), aby znaleźć najsilniejszą korelację.,
popularne konwersje:
parametry krzywej stosunku łożyskedytuj
parametry te są oparte na krzywej stosunku łożysk (znanej również jako krzywa Abbotta-Firestone ' a.) Obejmuje to rodzinę parametrów Rk.
szkice przedstawiające powierzchnie z ujemnym i dodatnim przekrzywieniem. Ślad chropowatości znajduje się po lewej stronie, krzywa rozkładu amplitudy jest w środku, a krzywa powierzchni łożyska (Krzywa Abbotta-Firestone ' a) jest po prawej stronie.,
teoria Fraktalnaedytuj
matematyk Benoît Mandelbrot wskazał związek między chropowatością powierzchni a wymiarem fraktalnym. Opis podany przez fraktal na poziomie mikroroughness może pozwolić na kontrolę właściwości materiału i rodzaju zachodzącego powstawania wiórów. Fraktale nie mogą jednak w pełni odwzorować typowej obrabianej powierzchni dotkniętej śladami posuwu narzędzia, ignorując geometrię krawędzi skrawającej. (J. Paulo Davim, 2010, op.cit.)., Fraktalne deskryptory powierzchni odgrywają ważną rolę w korelacji fizycznych właściwości powierzchni ze strukturą powierzchni. W wielu dziedzinach łączenie fizycznych, elektrycznych i mechanicznych zachowań z konwencjonalnymi deskryptorami powierzchni chropowatości lub nachylenia było wyzwaniem. Stosując miary fraktalności powierzchni wraz z miarami chropowatości lub kształtu powierzchni, niektóre zjawiska międzyfazowe, w tym mechanika styku, tarcie i Rezystancja styku elektrycznego, mogą być lepiej interpretowane w odniesieniu do struktury powierzchni.,
parametry chropowatości Powierzchniedytuj
parametry chropowatości powierzchni są zdefiniowane w serii ISO 25178. Wynikowe wartości to Sa, Sq, Sz,… Wiele optycznych przyrządów pomiarowych jest w stanie zmierzyć chropowatość powierzchni na danym obszarze. Pomiary powierzchni są również możliwe dzięki kontaktowym systemom pomiarowym. Wiele, blisko siebie skany 2D są pobierane z obszaru docelowego., Są one następnie zszywane cyfrowo za pomocą odpowiedniego oprogramowania, co daje obraz 3D i towarzyszące mu parametry chropowatości powierzchni.
Dodaj komentarz