czy dzielenie pokoju w niemowlęctwie jest konieczne do bezpiecznego snu?

w zeszłym roku Amerykańska Akademia Pediatrii (Aap) zaktualizowała swoje zalecenia dotyczące bezpiecznego snu . To stwierdzenie wzmocniło wiele z tego, co już wiedzieliśmy o tym, jak dzieci powinny spać, aby zmniejszyć ryzyko zespołu nagłej śmierci niemowląt(SIDS) i poruszyło inne przyczyny śmierci w niemowlęctwie— w szczególności przypadkowe uduszenie.,

według AAP najlepszym sposobem na spanie niemowlęcia jest:

• na płaskiej, twardej powierzchni
• na plecach
• bez miękkich kołderek i koców (w tym bez zderzaków do łóżeczek i koców do łóżeczek

inne sposoby zmniejszenia ryzyka SIDS to:

• unikanie ekspozycji na dym tytoniowy w czasie ciąży i po niej
• unikanie ekspozycji na alkohol lub narkotyki
• szczepienia rutynowe
• stosowanie smoczka
• kontynuowanie karmienia piersią.

wszystko to są doskonałe rekomendacje., Była jednak jedna poważna zmiana, która zwróciła moją uwagę: nowe zalecenie, aby rodzice dzielili pokój, ale nie dzielili łóżka przez co najmniej sześć miesięcy, a najlepiej do jednego roku życia, twierdząc, że może to zmniejszyć ryzyko śmierci dzieci we śnie o ” do 50%”.

Pozwól na chwilę. Amerykańska Akademia Pediatrii powiedziała, że jeśli masz dziecko we własnym pokoju, jest dwa razy bardziej prawdopodobne, że umrze. Czy to cię przeraża? To by mnie przerażało.,

problemy z dzieleniem pokoju

każdy, kto dzielił pokój ze swoim dzieckiem, wie, że niemowlęta robią dużo hałasu podczas snu. Wciągają, kaszlą, krzyczą i poruszają się.

teraz wyobraź sobie, że właśnie zostałeś poinformowany przez AAP, że to tylko Twoja obecność w pokoju zmniejsza ryzyko śmierci Twojego dziecka. Dosłownie powiedziano ci, że aktywnie musisz utrzymać dziecko przy życiu przez całą noc.

jak myślisz, że będziesz spał w nocy?,

wiemy, że rodzice, którzy mniej śpią w pokoju, mają więcej przerwanego snu i mogą mieć mniej bliskości ze swoimi partnerami. Bądźmy szczerzy-posiadanie noworodka w pokoju nie wprowadzi cię w nastrój.

dzielenie pokoju jest również potencjalnie niebezpieczne, ponieważ zmęczeni rodzice nie zawsze podejmują dobre decyzje dotyczące np. zasypiania obok dziecka, co zwiększa ryzyko uduszenia (więcej na ten temat poniżej). Zmęczeni rodzice mogą również być podatni na problemy zdrowotne i są bardziej narażeni na wypadki samochodowe., Brak snu matki wiąże się z większym ryzykiem depresji poporodowej, co nie jest dobre dla dzieci.

co jest dobre w dzieleniu pokoju

z pewnością dzielenie pokoju może ułatwić bliskość z dzieckiem i działa dobrze dla wielu rodzin na całym świecie. Ułatwia to karmienie piersią i kontynuowanie karmienia piersią, które, jak wiemy, jest zdrowe zarówno dla matki, jak i dziecka. (A samo karmienie piersią zmniejsza ryzyko SIDS). Jeśli to działa dobrze dla Twojej rodziny, nie ma powodu, aby go zatrzymać., Długoterminowo, dzielenie pokoju w niemowlęctwie nie wydaje się być związane z żadnym snu lub problemów behawioralnych w późniejszym dzieciństwie. Badanie z udziałem 6, 7 i 8 latków nie wykazało żadnych dowodów na problemy po dzieleniu pokoju w niemowlęctwie i pewną poprawę zachowań prospołecznych, chociaż wielkość próby i rozmiary efektów były małe.

Jeśli jednak Ty i twoje dziecko macie problemy z zasypianiem i zastanawiacie się, czy jest to naprawdę konieczne, Czytaj dalej. Istnieją pewne istotne ograniczenia nauki stojącej za tym zaleceniem.

problemy z podziałem pokoju

dr Aaron E., Carroll zbadał dowody zgromadzone przez AAP, które składały się z trzech badań i książki drukowanej. Zwrócił uwagę na kilka kwestii związanych z tymi badaniami.

1. są to badania typu „case-control”. Problem z tego typu badań (które pasują do dzieci z SIDS z podobnymi dziećmi pod względem wieku i płci) jest to, że mogą one udowodnić związek, ale nie mogą udowodnić związku przyczynowego. (Zauważ, że SIDS jest na szczęście Rzadki. Z tego jednak powodu ten rodzaj badań jest tak naprawdę tylko sposobem na zbadanie tego problemu).
2. badania te przeprowadzono w latach 90., Od 1990 roku nastąpił wyraźny spadek wskaźnika Sid na całym świecie, ze względu na edukację na temat „powrót do snu” i innych praktyk bezpiecznego snu. Ponieważ ryzyko SID jest teraz znacznie niższe, nie jest jasne, czy dzielenie pomieszczeń nadal zapewnia ochronę.
3. badania te przeprowadzono w Europie, gdzie dzielenie pomieszczeń jest znacznie bardziej powszechne niż w USA. Ponownie utrudnia to uogólnienie.

współdzielenie pokoju może wiązać się ze zmniejszeniem snu i zwiększonym ryzykiem dla niemowląt

ostatnie badanie właśnie zbadało relacje między współdzieleniem pokoju matka-niemowlę a snem., Zbadano sen niemowląt w 259 rodzinach. Autorzy porównali sen dzieci w wieku czterech i dziewięciu miesięcy. Porównano trzy grupy niemowląt:

1. „wczesne samodzielne śpiące”, które spały w różnych pokojach od rodziców w wieku 4 miesięcy (62%).
2. „późni niezależni śpiący”, którzy zaczęli spać samodzielnie w wieku od 4 do 9 miesięcy (27%).

autorzy zbadali zarówno nawyki snu, jak i praktyki bezpiecznego snu., Znaleziono:

1. dzieci, które spały samodzielnie w wieku 9 miesięcy, spały o 45 minut więcej niż osoby mieszkające w pokoju w wieku 30 miesięcy. Co ciekawe, nie było różnicy w wieku 9 miesięcy. Współdzielący pokój częściej mieli nocne przebudzenia i karmienie, a także byli karmieni z powrotem do snu.
2. wczesne samodzielne sypialnie były prawie ponad dwa razy bardziej prawdopodobne niż osoby mieszkające w pokoju, aby mieć spójną rutynę przed snem i iść spać przed godziną 20.
3. , Ponadto niemowlęta, które dzieliły pokój w wieku 4 i 9 miesięcy, były cztery razy bardziej narażone na przyniesienie niemowlęcia do łóżka w nocy. Ważne jest, aby pamiętać, że współspanie nie jest bezpieczne dla małych niemowląt.

badanie to miało pewne istotne ograniczenia— była to analiza wtórna, co oznacza, że pierwotne badanie nie miało na celu oceny tych konkretnych wyników. I, podobnie jak w powyższych badaniach, badanie zostało zaprojektowane w taki sposób, że pokazuje korelację, ale nie związek przyczynowy.,

jednak sugeruje to, że dzieci (i ich rodzice), które mają mniej snu— nawet w wieku blisko trzech lat. Sugeruje to również, że rodzice, którzy mają niemowlęta w swoim pokoju, są bardziej narażeni na ryzykowne praktyki snu w nocy.

jest to oczywiście jedno badanie. Ale autorzy odzwierciedlają obawy Dr Carrolla dotyczące nowych zaleceń AAP., Stwierdzają one w swoim wniosku:

chociaż w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci poczyniono znaczne postępy w zakresie poprawy bezpieczeństwa snu niemowląt, zalecenie AAP, które rodzice dzielą pokój z niemowlętami do 1 roku życia, nie jest poparte danymi, jest niezgodne z epidemiologią SIDS, jest niezgodne z naszym zrozumieniem rozwoju społeczno-emocjonalnego w drugiej połowie pierwszego roku i może potencjalnie powodować niezamierzone konsekwencje dla niemowląt i rodzin., Nasze wyniki pokazujące gorsze wyniki związane ze snem i bardziej niebezpieczne praktyki snu wśród Dyad, którzy dzielą pokój poza wczesnym niemowlęctwem, sugerują, że AAP powinien ponownie rozważyć I zmienić zalecenie w oczekiwaniu na dowody, aby wspierać dzielenie pokoju przez 1 rok.

dwóch autorów rekomendacji AAP napisało komentarz do wspomnianego wyżej badania. Zauważają, że

. . .,kiedy dane są badane, znaczące różnice w grupach w 4 miesiącu życia nie są liczba nocnych przebudzeń, ale konsekwentne procedury przed snem, wczesne pory spać, liczby karmień nocnych i jest karmiony z powrotem do snu. Czynności związane z snem mogą być trudne dla wszystkich rodzin do ustalenia, a dla rodzin, które dzielą pokój, mogą być dodatkowe wyzwania.

jest zdecydowanie możliwe, że praca nad układami łóżkowymi może pomóc zmniejszyć obciążenie dzieleniem pokoju. Być może wpływ na sen rodziców można zmniejszyć poprzez lepszą edukację na temat snu.,

więc co do cholery masz robić?

moje dzieci urodziły się przed tą bardzo mocną rekomendacją. Dzielenie pokoju miało miękką rekomendację. Odkryliśmy, że moja żona i ja lepiej spaliśmy z dziećmi w oddzielnych pokojach. Dzieci też spały lepiej.

niektórzy rodzice śpią lepiej wiedząc, że ich dzieci są w tym samym pokoju co oni. Niektóre dzieci mogą spać lepiej, jak również. W porządku. Inne rodziny nie mają dodatkowego pokoju dla swoich dzieci. W porządku.,

niektórzy rodzice jednak bardzo się męczą, bo ich dzieci słabo śpią, tak samo jak i one. Martwię się o stan psychiczny rodziców, którzy czują, że muszą dosłownie poświęcić swój sen, aby utrzymać swoje dzieci przy życiu przez stałą czujność, bez wyraźnego mechanizmu biologicznego wyjaśniającego, dlaczego może to być korzystne.

uważam, że dziecko śpi na plecach, unikanie miękkich materiałów w łóżeczku i kontynuowanie karmienia piersią są znacznie ważniejsze dla bezpiecznego snu, zwłaszcza że mają jasne mechanizmy wyjaśniające, dlaczego zapewniają bezpieczeństwo dzieci.,

największe ryzyko SIDS występuje między 1-4 miesiącem życia, a ryzyko jest niskie po 6 miesiącu życia. W Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Holandii i Nowej Zelandii rekomendacja dzielenia się pokojami kończy się w wieku sześciu miesięcy, chociaż Australia, podobnie jak USA, kończy się w wieku 12 miesięcy.

oczywiście jest to bardzo skomplikowana decyzja, która musi uwzględniać zdrowie Twojego dziecka, zdrowie psychiczne i miejsca do spania dostępne w Twoim domu. Jeśli dzielisz pokój i idzie dobrze, wspaniale!, Jeśli jednak śpisz słabo, masz depresję lub stosujesz niebezpieczne praktyki snu, aby przetrwać noc, możesz rozważyć wyprowadzenie dziecka z pokoju, jeśli taka opcja jest dostępna. Porozmawiaj z pediatrą o tym, jak zapewnić bezpieczeństwo dziecku.