w połowie lat 70. leki pobudzające, takie jak Ritalin i amfetamina, stały się popularne w leczeniu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Dla rodziców, którzy obawiali się skutków ubocznych leków, możliwość kontrolowania nadpobudliwości poprzez eliminację cukru okazała się kuszącą perspektywą.
niektóre badania popierały teorię. Zasugerowali, że dieta wysokosprawna powodowała skoki wydzielania insuliny, co wywoływało produkcję adrenaliny i nadpobudliwość., Dane były jednak słabe i wkrótce zostały zakwestionowane przez innych naukowców.
w 1994 roku przeprowadzono niezwykle rygorystyczne badania. Pisząc w New England Journal of Medicine, grupa naukowców badała normalne przedszkolaki i dzieci, których rodzice opisywali je jako wrażliwe na cukier. Ani rodzice, dzieci, ani personel badawczy nie wiedział, które z dzieci otrzymywały słodkie pokarmy, a które otrzymywały dietę słodzoną aspartamem i innymi sztucznymi słodzikami. Badanie moczu przeprowadzono w celu sprawdzenia zgodności z dietą., Oceniono dziewięć różnych miar sprawności poznawczej i behawioralnej, z pomiarami wykonywanymi w pięciosekundowych odstępach czasu.
w badaniu stwierdzono, że cukier nie wpływa na zachowanie dzieci ani funkcje poznawcze. Redakcja, która towarzyszyła badaniu, umieściła słuszną uwagę na tym wniosku, stwierdzając: „nie ma dowodów na to, że sam cukier może zamienić dziecko z normalną uwagą w dziecko nadpobudliwe.”Rok później analiza, która zebrała dane ze wszystkich opublikowanych badań na ten temat, doszła do tego samego wniosku.,
choć całkowicie obalona, teoria wysokiego poziomu cukru pozostaje tematem trwającego dochodzenia. Ale wyniki tych badań nadal pokazują, że cukier nie wpływa na zachowanie dzieci.
mimo to ograniczenie spożycia cukru przez dziecko jest dobrym pomysłem, ponieważ może pomóc chronić je przed otyłością, cukrzycą typu 2 i chorobami serca.
Dodaj komentarz