dlaczego możesz przestać świrować akrylamidem w kawie

w 2002 roku grupa urzędników szwedzkiego National Food Administration zobaczyła dane Törnqvist i przeprowadziła własną analizę, która potwierdziła jej wyniki. Następnie opublikowali wyniki na konferencji prasowej, wywołując przewidywalne kontrowersje dotyczące tego, czy ich wyniki zostały zweryfikowane., Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), która nigdy nie była znana z uchylania się od potencjalnych zagrożeń, bez względu na to, jak małe, wydawała się szczególnie zaniepokojona. I nic dziwnego: jego zalecana maksymalna ekspozycja na akrylamid w wodzie pitnej wynosiła tylko jeden mikrogram na litr. I według Amerykańskiej Rady Nauki, dostałbyś tyle w kilku okruchach spalonego tosta. 1/5 chipsa ziemniaczanego, 1/8 frytki, 1/8 szparagowej włóczki lub łyk kawy.,

w tym samym roku Kalifornijska organizacja o nazwie Council for Education and Research on Toxics (CERT) uruchomiła swój pierwszy Prop. 65 pozwów przeciwko Mcdonaldowi i Burger Kingowi; ostatecznie burger giants przystąpili do ugody, zgadzając się na umieszczenie ostrzeżeń na swoich frytkach, zapłacenie kar cywilnych stanowi I CERT oraz uiszczenie honorariów adwokackich adwokatowi CERT, Raphaelowi Metzgerowi. Metzger natychmiast wystosował podobny pozew przeciwko producentom chipsów ziemniaczanych z podobnymi wynikami.

(A tak przy okazji, dlaczego nigdy nie słyszałeś o CERT? Niewiele robią poza pozywaniem dużych firm., Oto sceptyczne podejście Kalifornijskiego prawnika.)

ale tu jest problem: Margareta Törnqvist mogła udowodnić, że w żywności był potencjalnie rakotwórczy akrylamid. Ale nie udowodniła, że jedzenie zawierające akrylamid rzeczywiście powoduje raka. A kiedy naukowcy zaczęli to testować, wyniki nie były jasne. Przeprowadzono pięć głównych prospektywnych badań nad akrylamidem i rakiem u ludzi. Większość z nich ma problemy—niska moc statystyczna, niejasność, czy akryloamid wykryty we krwi pochodzi z jedzenia lub np. z palenia., Traktowani jako całość, po prostu nie odpowiadają na pytanie w ten czy inny sposób.

z drugiej strony wydaje się, że dość dobrze wiadomo, że kawa—mimo że zawiera akryloamid—nie powoduje raka. Co sprowadza nas z powrotem do pytania, które zadaliśmy wcześniej: dlaczego Starbucks i jego wspólnicy nie mogą po prostu twierdzić, że ich produkt—mimo akrylamidu—nie powoduje raka?

okazuje się, że to nie takie proste., Prawnik John Shaffery wyjaśnił to w ten sposób: „oskarżeni twierdzili, że Ostrzeżenie zgodne z Prop 65 było niepotrzebne, ponieważ badania pokazują, że spożycie kawy nie zwiększa ryzyka raka. Zdaniem oskarżonych sąd przedstawił dowody na ocenę mieszanki kawy, a nie na ocenę akryloamidu zawartego w kawie., Ponieważ kawa sama w sobie nie jest substancją znaną stanowi Kalifornii, która powoduje raka, ocena oskarżonych była niewystarczająca, aby spełnić ustawowy wymóg określenia poziomu ryzyka raka związanego z ekspozycją na akrylamid, substancję chemiczną znaną stanowi Kalifornii, która powoduje raka, w kawie., W związku z tym sąd odrzucił twierdzącą obronę oskarżonych, orzekając, że znaczna część oceny ryzyka oskarżonych nie ma wsparcia naukowego i że oskarżeni nie ustalili stopnia ryzyka w ramach „ilościowej oceny ryzyka”, która jest ” jedynym rodzajem oceny ryzyka wykorzystywanym przez odpowiednie środowisko naukowe do oceny ryzyka związanego z substancją rakotwórczą w mieszaninie.””

co tłumaczy się z grubsza na: „jasne, nikt nie udowodnił, że istnieje jakiekolwiek ryzyko, ale państwo zadeklarowało, że istnieje, a ty nie jesteś off the hook, dopóki nie udowodnisz, że jest wystarczająco niskie, aby zaspokoić prawo.,”

w rzeczywistości nie zawsze musisz udowadniać, że twój produkt jest bezpieczny pod rekwizytem. 65. Prawo tworzy poziomy „bezpiecznej przystani”. Jeśli jesteś pod wpływem, nie musisz oznaczać produktu ostrzeżeniem o raku. W przypadku akryloamidu poziom bezpiecznej przystani jest taki sam jak tzw. poziom braku istotnego ryzyka (nsrl): 0,2 mikrograma na dobę. 8-uncjowa filiżanka Starbucks zużywa około 9 części na miliard akryloamidu, co przekłada się na około 2 mikrogramy, czyli dziesięć razy więcej niż NSRL.

brzmi okropnie?, Należy wziąć pod uwagę, że WHO szacuje, że na całym świecie przeciętny dorosły konsumuje 34 do 170 mikrogramów akrylamidu dziennie—czyli od 1700 do 8500 razy więcej niż NSRL.