dlaczego Reagan's 'Star Wars' plan obrony pozostał science fiction

był to plan, który brzmiał jak science fiction: system uzbrojony w szereg kosmicznych laserów rentgenowskich WYKRYWAŁBY i odbijał wszelkie bomby atomowe skierowane w kierunku Stanów Zjednoczonych.,

prezydent Ronald Reagan postrzegał proponowaną inicjatywę obrony strategicznej (SDI) jako zabezpieczenie przed najbardziej przerażającym rezultatem Zimnej Wojny—zagładą nuklearną. Kiedy Reagan po raz pierwszy ogłosił SDI 23 marca 1983 roku, wezwał amerykańskich naukowców, którzy ” dali nam broń jądrową, aby zwrócili swoje wielkie talenty na rzecz ludzkości i pokoju na świecie: aby dali nam środki do uczynienia tej broni jądrowej bezsilną i przestarzałą.”

od samego początku politycy i naukowcy twierdzili, że SDI jest zbyt ambitny., Przeszkody techniczne wymagane do osiągnięcia SDI (które obejmowały szereg proponowanych projektów i broni—nie tylko laserów kosmicznych) wydawały się tak niesamowite w tym czasie, że senator Massachusetts Edward Kennedy określił je jako „lekkomyślne” plany Gwiezdnych Wojen.”Pseudonim” Gwiezdnych Wojen ” utknął. W ciągu 10 lat rząd wydał do 30 miliardów dolarów na opracowanie koncepcji, ale futurystyczny program pozostał tylko tym-futurystycznym. Został oficjalnie złomowany przez prezydenta Billa Clintona w 1993 roku.,

pomimo krytyki ze strony polityków, wielu naukowców i innych, że SDI był niepraktyczny, drogi i niebezpieczny, koncepcja została opracowana w przerażającej erze.

a Defense Against the Sowiets

„Sowieci mieli dosłownie setki rakiet balistycznych skierowanych w USA, a pomysł był taki, że SDI uczyni wszystkie z nich przestarzałymi”, mówi Matt C. Pinsker, adiunkt profesor Bezpieczeństwa Wewnętrznego & wymiar sprawiedliwości w sprawach karnych w L., Douglas Wilder School of Government and Public Affairs na Virginia Commonwealth University.

„praktyczny sprzeciw wobec SDI polegał na tym, że był on zbyt drogi i nie był technologicznie wykonalny. Teoretyczna opozycja do niego polegała na tym, że może on wzniecić wyścig zbrojeń, choć nie ma to sensu, ponieważ już taki był.”

Vince Houghton, historyk/kustosz w International Spy Museum w Waszyngtonie, twierdzi, że Reagan ” naprawdę gardził bronią jądrową, a szczególnie gardził zagrożeniem, jakie stwarzały dla bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych., Tak jak ludzie uwielbiają sprawiać mu smutek z powodu tego, co skończyłoby się kwagmirem wartym bilion dolarów, lub oskarżać go o chęć Gwiezdnych Wojen, ABY Stany Zjednoczone mogły mieć uzasadnioną przewagę nad Sowietami w wojnie nuklearnej, Reagan zdawał się naprawdę wierzyć, że balistyczna obrona rakietowa może w końcu uwolnić nas od wiecznego, trwałego, miażdżącego duszę zagrożenia Armagedonem.”

Czytaj więcej: zamach na Hiroszimę nie tylko zakończył II wojnę światową—zapoczątkował zimną wojnę

krytycy nazywają SDI „Gwiezdnymi Wojnami”

ale czy technologia była w ogóle możliwa?, W książce Way Out There In The Blue: Reagan, Star Wars and the End of the Cold War Frances Fitzgerald z 2000 roku pisze, że ” doskonała antybalistyczna obrona przeciwrakietowa była poza zasięgiem technologii. To była tylko historia, a mimo to, aby zaufać sondażom, pomysł miał wielką popularność w połowie lat 80., a wielu Amerykanów wierzyło, że można zbudować coś takiego. W tym sensie inicjatywa obrony strategicznej była największym triumfem Reagana jako aktora-gawędziarza.,”

Ale on nazywa ten argument problematyczny, wskazując na badanie z 1987 roku przez American Physical Society, które zgromadziło niektóre z najlepszych umysłów naukowych w kraju, aby zmierzyć wszystkie systemy w fazie rozwoju. Badania skupiły się na wyzwaniach technicznych związanych z SDI, w tym na rozwoju laserów o wysokiej intensywności i wiązek cząstek.,

„w raporcie stwierdzono, że żaden z analizowanych lub opracowywanych systemów nie był nawet zdalnie zbliżony do wdrożenia” – mówi Houghton. „Zauważono, że każdy rozpatrywany system musiał co najmniej 100 razy poprawić swoją wydajność energetyczną, aby był skuteczny. W niektórych przypadkach nawet milion razy.”

Pinsker twierdzi jednak, że technologia była wykonalna—jeśli ma wystarczająco dużo czasu na rozwój. „Wiemy o tym, ponieważ wiele z nich istnieje dzisiaj” – mówi. „Dla współczesnych przykładów tego można zobaczyć, jak US Navy umieszcza lasery na swoich okrętach i używa ich w ćwiczeniach do usuwania dronów i Łodzi w ćwiczeniach wojskowych.”

oczywiście, że tak. W latach 80. technologia ta była prymitywna., Mimo to, Pinsker twierdzi, że był to punkt inicjatywy Reagana—grind away w badaniach, dopóki koncepcja stała się wykonalna.

„krytykować SDI jako” Gwiezdne Wojny „to jak krytykować Projekt Manhattan jako” Gwiezdne wojny „” – mówi Pinsker. „Celem obu projektów było przyjęcie teoretycznych pomysłów i urzeczywistnienie ich, co ostatecznie stało się jednym i drugim. Nie zdarzyło się to w ciągu jednej nocy, a obie były niesamowicie drogie.,”

Peter Westwick, adiunkt historii na Uniwersytecie Południowej Kalifornii, uważa, że było jasne w tym czasie, że technologia będzie wymagała długiego i intensywnego wysiłku R&D przez wiele lat lub dziesięcioleci, a nawet wtedy wiele technologii prawdopodobnie nie okaże się osiągalne.,

, Bennett Johnston nazwał to „absolutnym szaleństwem”, a niektórzy naukowcy i członkowie mediów opisują SDI jako kartę przetargową lub blef. W 1993 roku New York Times poinformował Pentagon, że ” sfałszował test i sfałszował inne dane, aby program o wartości 30 miliardów dolarów okazał się bardziej udany niż był.”

niemniej jednak, Westwick mówi: „nie widziałem żadnych współczesnych dowodów, że był to blef, przynajmniej przez pierwsze kilka lat programu, a osoba, której pogląd liczył się najbardziej, a mianowicie Reagan, z pewnością nie postrzegał go jako blef.”