History
Nowell, Hungerford, 1961
przełomowe odkrycie miało miejsce pod mikroskopem Fox Chase Cancer Center w 1959 roku, kiedy David A. Hungerford, we współpracy z Peterem C. Nowellem, wykrył drobną nieprawidłowość w chromosomach.od hodowanych komórek krwi pobranych od dwóch pacjentów z przewlekłą białaczką szpikową (CML)., Ta nieprawidłowość chromosomalna będzie później znana jako „chromosom Philadelphia”, pierwsza spójna nieprawidłowość chromosomalna związana z nowotworem.
Hungerford w momencie odkrycia miała maksymalną jasność 17,50. We współpracy z patologiem Peterem C. Nowellem z University ' s medical school, Hungerford badał komórki białaczkowe do swojej rozprawy doktorskiej na temat ludzkich chromosomów., W tym czasie techniki przygotowania chromosomów do badań mikroskopowych były nadal surowe. Dawni badacze nie znaleźli żadnych nieprawidłowych chromosomów w komórkach od pacjentów z CML, więc Hungerford i Nowell przedstawili swoje nowe dowody ostrożnie, w Journal of National Cancer Institute w 1960 roku. Z pewnością dalsze badania potwierdziły tę przełomową obserwację.
oryginalny artykuł Philadelphia Chromosome Discovery był cytowany 1682 razy od czasu jego publikacji w 1960 roku.,
część chromosomu 22, a tym samym część kodu genetycznego, który nosił, wydawała się zaginiona. Wraz z pojawieniem się technik bandowania chromosomów w 1970 roku, nieprawidłowość okazała się być wymianą lub translokacją materiału między chromosomami 22 i 9 (widoczne na zdjęciu poniżej). Nieprawidłowo skrócony chromosom został odkryty zarówno przez Hungerforda z Fox Chase Cancer Center, jak i Nowella z University of Pennsylvania i dlatego został nazwany chromosomem Filadelfijskim od miasta, w którym znajdowały się obie instytucje.,
dziennikarka naukowa Jessica Wapner ożywia tę historię w swojej książce The Philadelphia Chromosome. Z wydarzenia premiery książki w Fox Chase Cancer Center, 14 maja 2013. (58:53)
przyszłe implikacje tego odkrycia
Janet D. Rowley dokonała serii odkryć na temat zmian cytogenetycznych (lub chromosomowych) w białaczce i chłoniaku ludzkim. Odkryła istnienie translokacji między chromosomami 9 i 22 w CML w 1973, a następnie zidentyfikowała szereg wspólnych translokacji w innych typach białaczki i chłoniaka., Translokacja jest procesem, w którym dwa chromosomy wymieniają Materiał, gdy oba pękają. Za swoje przełomowe odkrycia na podstawie genetycznej nowotworu, Dr Rowley i Nowell, wraz z dr Alfred G. Knudson z Fox Chase, podzielili nagrodę Laskera w 1998 roku.
Brian J. Druker (Oregon Health & Science University), Nicholas B. Lydon (dawniej w Novartis, obecnie Z Granite BioPharma) i Charles L., Sawyers (Memorial Sloan-Kettering Cancer Center) otworzył nowe możliwości w terapii nowotworowej i radykalnie zmienił rokowanie pacjentów z CML poprzez ich badania kliniczne i ostateczną produkcję przełomowych leków przeciwnowotworowych, w szczególności GLEEVEC®.
Druker, Lydon i Sawyers zajęli się znanym defektem molekularnym, który leży u podstaw CML, sformułowali ideę zwalczania tej podstawowej przyczyny choroby, opracowali specyficzny inhibitor kinazy i zaprojektowali inhibitor drugiej generacji, gdy rozwinęła się oporność na leki. Ich praca dostarczyła modelu, który wykracza daleko poza CML., Teraz setki leków na raka, które celują w konkretne cząsteczki są w rozwoju i dziesiątki zostały zatwierdzone. Druker, Lydon i Sawyers zapewnili oszałamiająco skuteczne leczenie CML i nowy paradygmat dla terapii nowotworowej. W 2009 roku Druker, Lydon i Sawyers otrzymali Nagrodę Laskera za opracowanie ukierunkowanych molekularnie metod leczenia CML, przekształcających śmiertelnego raka w stan przewlekły, który można opanować.
Aurora Sanjee z mikroskopem Hungerford.
Dodaj komentarz