w nawiązaniu do sytuacji w Imperium zarysuj główne przyczyny wojny trzydziestoletniej.
walka religijno-konstytucyjna wojny trzydziestoletniej była jednym z najdłuższych i najbardziej destrukcyjnych konfliktów w historii nowożytnej. Okres poprzedzający wojnę charakteryzował się jednocześnie skrajną pobożnością i rosnącym podziałem konfesyjnym w Cesarstwie, jednak w jego licznych formach teologicznych, Politycznych i prawnych sam konflikt konfesyjny nie może być uważany za jedyną przyczynę pożogi., Niezliczona ilość czynników strukturalnych doprowadziła do dezaktywacji i ostatecznie destrukcyjnego rozpadu Konstytucji Cesarskiej do 1618 roku. Rozważania społeczno-ekonomiczne i różne czynniki polityczne są w różnym stopniu podkreślane przez historyków z różnych środowisk i szkół myślenia. Debata historiograficzna wskazuje na kilka potencjalnych grup, które mogą być winne spowodowania kryzysu, podkreślając albo rywalizację między książętami terytorialnymi o dominację w Cesarstwie, albo ciągłą walkę o władzę między książętami a cesarzem., Wybuch wojny musi być również postrzegany w kontekście politycznym europejskiej polityki Mocarstwowej, ponieważ Habsburgowie i Burboni walczyli o dominację na kontynencie, podczas gdy protestanci reprezentowali coraz silniejszy blok w Europie Północnej, zagrażając status quo habsburskich imperiów peryferyjnych. Niepewna równowaga władzy była utrzymywana tylko przez przestarzałe struktury Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Pod silnym napięciem wewnętrznym i zewnętrznym wymagał jedynie iskry końcowej, którą znalazł w Czechach.,
długofalowe przyczyny wojny można przypisać rosnącej niestabilności społecznej, gospodarczej i Religijnej w XVI wieku. W tym okresie Niemcy cieszyły się względną stabilnością, podczas gdy sąsiednia Francja była oblężona przez wojnę religijną w latach 1562-1598. Jednak Hughes twierdzi, że ta fasada stabilności jest zwodnicza, wskazując na bliskość wojny trzydziestoletniej., Czasami uważa się, że był to okres upadku gospodarczego Niemiec, który mógł zaostrzyć napięcia religijne, jednak był to tylko okres zmian gospodarczych, ponieważ miasta zaczęły doświadczać upadku i handel odchodził od Hanzy. W latach 1560-1600 nastąpił jednak wyraźny wzrost pauperyzmu i włóczęgi, a także gwałtowny wzrost przestępczości w latach 1560-1600, czego dowodem był rozwój gangów rabusiów., Ostatecznie fala rewolt chłopskich w latach 1580-1620 wskazywała na głębokie napięcia społeczne i polityczne, które zdaniem Hughesa można wykorzystać do celów politycznych, ponieważ napięcie religijne zbiegło się z odrodzeniem problemów społecznych.
Michael Hughes, Early Modern Germany, 1477 – 1806 (Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 1992), s. 61
Tamże, s. 11
Tamże, s. 76
Tamże
Dodaj komentarz