giganteus scorpion – Mastigoproctus giganteus giganteus (Lucas, 1835)

nazwa zwyczajowa: giant whip scorpion nazwa naukowa: Mastigoproctus giganteus giganteus (Lucas, 1835) (Arachnida: Thelyphonida (=Uropygi): Thelyphonidae)

jedynym skorpionem bicza znalezionym w Stanach Zjednoczonych jest gigantyczny skorpion bicza, Mastigoproctus giganteus giganteus (Lucas). Skorpion olbrzymi znany jest również jako octu lub grampus w niektórych regionach, gdzie występują. Spotkanie po raz pierwszy gigantycznego skorpiona z batem może być alarmującym doświadczeniem., To, co wydaje się miniaturowym potworem z horroru, jest naprawdę dość łagodnym stworzeniem. Pajęczak ten, nazywany skorpionem, nie ma ani jadowitego Żądła znalezionego u skorpionów, ani jadowitego ugryzienia znalezionego u niektórych pająków.

Rysunek 1. Skorpion olbrzymi lub „Vingaroon” Mastigoproctus giganteus giganteus (Lucas). Zdjęcia: R. Mitchell, University of Florida.,

jedną z bardzo wyraźnych i ciekawych cech skorpionów bicza jest jego długi cienki wyrostek ogonowy, który jest bezpośrednio związany z ich wspólną nazwą „bicz-skorpion.”Wspólna nazwa” vinegaroon ” jest związana z ich zdolnością do wydzielania sprayu skoncentrowanego (85%) kwasu octowego z podstawy ogona przypominającego bicz. W ten sposób powstaje zapach przypominający ocet. Nazwa zwyczajowa „grampus” może być związana z krewetką Modliszką, zwaną także grampus. Mantis shrimp jest skorupiakiem morskim, który może dostarczyć bolesnej rany z jego modliszek, jak, raptorial przednie nogi., Często łapane z krewetkami podczas trałowania przybrzeżnego, krewetki nie lubią tego stworzenia, ponieważ błyskawicznie pocięte krewetki modliszki mogą dostarczyć niczego nie podejrzewającemu palcowi podczas sortowania krewetek z przyłowu.

Synonimy (powrót do góry)

Thelyphonus giganteus Lucas 1835
Thelyphonus excubitor Girard 1854
Thelyphonus rufus Butler 1872
Mastigoproctus giganteus giganteus Lonnberg 1879

Dystrybucja (powrót do góry)

Mastigoproctus giganteus giganteus jest jedynym skorpionem Bata znalezionym w Stany Zjednoczone., Podgatunek ten występuje w Arizonie, Florydzie, Nowym Meksyku, Oklahomie, Teksasie oraz w Meksyku. Dwa inne podgatunki, Mastigoproctus giganteus mexicanus (Lucas, 1835) i Mastigoproctus giganteus scabrosus (Lucas, 1835) są ograniczone do części Meksyku.

jako grupa skorpiony Bat występują na całym świecie w tropikach i subtropikach. Podczas gdy częściej spotykany w suchych obszarach, Mastigoproctus giganteus można również znaleźć na łąkach, zaroślach, lasach sosnowych i wyspach barierowych.

opis (powrót do góry)

jest to dość duże stworzenie, do 5 cm długości, które nie zawiera ogona flagellum lub telson. Duże pedipalpy (wyrostki przypominające szczypce) pomagają biczować skorpiony łapać i zabijać swoją ofiarę, miażdżąc je. Te pedipalpy mogą dawać zauważalne szczypanie. Para długich, cienkich przednich nóg działa prawie jak czułki, gdy czują się o ich zdobycz w ciemności. Telson podobny do bicza pełni również funkcję narządu zmysłu., Te trzy struktury najwyraźniej pomagają zrekompensować ich osiem słabych oczu.

Rysunek 2. Widok grzbietowy i cechy anatomiczne skorpiona olbrzymiego lub „Vingaroon”, Mastigoproctus giganteus giganteus (Lucas). Zdjęcia: W. H. Kern, University of Florida.

Rysunek 3. Widok brzuszny gigantycznego skorpiona bicza lub „vingaroon”, Mastigoproctus giganteus giganteus (Lucas). Zdjęcia: W. H. Kern, University of Florida.

Rysunek 4., Z bliska widok prosoma (cephalothorax) gigantycznego skorpiona bicza lub „vingaroon”, Mastigoproctus giganteus giganteus (Lucas). Zdjęcia: W. H. Kern, University of Florida.

historia życia i siedliska (powrót do góry)

skorpiony biczowe są nocnymi drapieżnikami innych stawonogów. W ciągu dnia pozostają poza zasięgiem wzroku w norach, które kopią ze swoimi pedipalpami. Często można je znaleźć pod kłodami, deskami, gnijącym drewnem, skałami i innymi naturalnymi ciemnymi miejscami., Większość skorpionów występuje w wilgotnych lub sezonowo wilgotnych siedliskach leśnych w środowiskach tropikalnych lub subtropikalnych. Mastigoproctus giganteus występuje w bardziej suchych siedliskach z dobrze osuszoną glebą. Spędzają najsuchsze okresy pod ziemią i stają się aktywne na powierzchni podczas pory deszczowej Florydy(maj / Czerwiec-listopad).

główną ofiarą Mastigoproctus giganteus są miękkie owady, takie jak termity, karaluchy i świerszcze. Jedną z powszechnych zdobyczy dorosłych na Florydzie jest płoć z Florydy, Eurycotis floridensis., Żywe pokarmy, takie jak świerszcze i karaluchy, są kruszone między specjalnymi zębami na wewnętrznej stronie drugiego segmentu pedipalp.

gdy jest zagrożona, Mogą również dokładnie rozpylać kwas octowy z porów u podstawy filamentu ogonowego na odległość od kilku cali do jednej stopy. Ten Defensywny spray nie jest niebezpieczny dla skóry, ale mocno piecze, jeśli dostanie się do oczu lub nozdrzy zwierzęcia.,

Rysunek 5. Skorpion olbrzymi lub „vingaroon”, Mastigoproctus giganteus giganteus (Lucas), wykazujący postawę obronną z rozłożonymi pedipalpami. Zdjęcia: R. Mitchell, University of Florida.

dość długowieczne skorpiony mogą żyć co najmniej siedem lat. Rosną powoli, linienie trzy razy w ciągu około trzech lat. Gdy dorosną, żyją do kolejnych czterech lat.

krycie odbywa się jesienią. Złożony rytuał godowy trwa od 8 do 12 godzin., Samiec wydziela i przenosi worek nasienny (spermatofor) do samicy. Samica znosi jaja wewnętrznie przez kilka miesięcy, po czym składa od 30 do 40 jaj w wypełnionym płynem worku trzymanym pod brzuchem. Pozostaje w norze trzymając worek jajowy z ziemi przez dodatkowe dwa miesiące. Błona śluzowa pomaga zachować wilgoć, umożliwiając rozwój jaj. Młode są koloru białego, kiedy wykluwają się z jaj, a następnie wspinają się na plecy matki przez około miesiąc. Po zakończeniu pierwszego linienia Młode wyglądają jak miniatury dorosłych., W tym momencie opuszczają norę matki. Matka bicza skorpiona, kończąc swój cykl życiowy, umiera wkrótce potem. Niedojrzały Mastigoproctus giganteus trwa rok między każdym z kolejnych trzech linień.

naturalni wrogowie (powrót do góry)

Mastigoproctus giganteus jest wystarczająco duży, aby być rozsądnym posiłkiem dla ssaków, takich jak szopy, kozy, pancerniki, skunksy, a nawet niedźwiedzie, zdziczałe wieprze i pekari.

wybrane referencje (powrót do góry)