Historia (Polski)

osada Europejska

Étienne Brulé był pierwszym Europejczykiem, który odwiedził ten obszar w 1622 roku. Był prekursorem wielu misjonarzy, handlarzy futrami i odkrywców (wielu poszukujących drogi wodnej do Oceanu Spokojnego), którzy pomogli utorować drogę francuskiej kontroli nad Michigan. Chociaż część rdzennych mieszkańców regionu i przybysze początkowo angażowali się w potyczki, wkrótce ustąpiły one miejsca bardziej przyjaznym stosunkom., Wiele rodzimych osobników zostało traperami futer, pośrednikami handlowymi lub przewodnikami, podczas gdy inni, szczególnie kobiety, koncentrowali się na dostarczaniu żywności francuskim osadom. Z kolei Francuzi dostarczyli noże, Siekiery, pistolety, metalowe naczynia i biżuterię, szklane koraliki, tkaniny i alkohol. Pomiędzy plemiennymi i francuskimi wspólnotami zawiązano szereg formalnych sojuszy, a także liczne sojusze osobiste. Ci ostatni byli często cementowani przez małżeństwo—Algonquianie, Huron i Francuzi byli przyzwyczajeni do korzystania z instytucji jako sposobu łączenia rozszerzonych rodzin.,

najstarszą europejską osadą w Michigan jest Sault Sainte Marie, założona przez Francuzów w 1668 roku w miejscu, gdzie w 1641 roku misjonarze odprawiali nabożeństwa za ok. W 1701 Antoine de la Mothe Cadillac założył Detroit jako ośrodek handlu futrami i Urząd administracyjny; wkrótce stało się wiodącą francuską wspólnotą w całym obszarze Wielkich Jezior. Francuzi, a później Brytyjczycy i Amerykanie, utrzymywali również Fort Michilimackinac na strategicznej Cieśninie Mackinac pomiędzy jeziorem Huron i jeziorem Michigan.,

w okresie od końca XVII wieku do początku XIX wieku Francja, Wielka Brytania i inne europejskie mocarstwa angażowały się w niemal ciągły stan wojny, który często obejmował działania w koloniach. W czasie wojny siedmioletniej (1756-63; na teatrze północnoamerykańskim, wojna francusko-Indyjska, 1754-63) Francuskie garnizony zostały poddane Brytyjczykom (1760). W 1763 na mocy traktatu paryskiego Wielka Brytania uzyskała jurysdykcję nad Kanadą i terytorium Francji na wschód od rzeki Missisipi z wyjątkiem Nowego Orleanu., Pod rządami brytyjskimi Michigan pozostało częścią Kanady. Podczas Rewolucji Amerykańskiej (1775-83) Detroit było głównym ośrodkiem zaopatrzeniowym dla wojsk brytyjskich, które najeżdżały kraj Kentucky nieprzerwanie aż do 1779 roku, kiedy to pojmano brytyjskiego generała Henry ' ego Hamiltona.

Brytyjczycy (w przeciwieństwie do Francuzów) nie dogadywali się z rdzenną ludnością i szybko rozwinęły się konflikty między nimi a kilkoma plemionami., Powtarzające się ataki sił tubylczych na brytyjskie forty w Michigan doprowadziły do kilku jednostronnych masakr, w których Brytyjczycy ponieśli poważne straty; ostatecznie większość brytyjskich fortów w Michigan spadła na siły tubylcze. Wrogość zakończyła się „oblężeniem Pontiaca”, w którym Wódz Ottawy Pontiac i jego zwolennicy poprowadzili atak na Detroit, który trwał ponad cztery miesiące. Siły brytyjskie utrzymały się pod przywództwem Henry ' ego Gladwina, jednak ostatecznie rdzenny opór uległ osłabieniu, pozwalając regionowi pozostać pod brytyjską kontrolą.,