Historia aborcji

w latach 1936-1955 Związek Radziecki ponownie uczynił aborcję nielegalną (z wyjątkiem przypadków zalecanych przez lekarza), co w dużej mierze wynikało z obaw Józefa Stalina o wzrost liczby ludności. Stalin chciał zachęcić do wzrostu liczby ludności, a także położyć większy nacisk na znaczenie jednostki rodzinnej dla komunizmu.,

Hiszpaniaedytuj

w czasie hiszpańskiej wojny domowej, 25 grudnia 1936 roku w Katalonii zalegalizowano bezpłatną aborcję w ciągu pierwszych 12 tygodni ciąży dekretem podpisanym przez Josepa Tarradellasa, pierwszego ministra rządu Katalonii, i opublikowanym 9 stycznia 1937 roku (Diari Oficial de la Generalitat de Catalunya, núm.9).

Wielka Brytaniaedytuj

w Wielkiej Brytanii Stowarzyszenie Reform prawa aborcyjnego kontynuowało swoją kampanię po wojnie, a to, w połączeniu z szerokimi zmianami społecznymi, sprowadziło problem aborcji z powrotem na arenę polityczną w latach 60., Przewodniczący Royal College of Obstetricians and Gynaecologists John Peel przewodniczył komisji doradzającej rządowi brytyjskiemu w sprawie ustawy o aborcji z 1967 roku., Ze względu na zmniejszenie liczby chorób i śmierci związanych z nielegalną aborcją, ustawa aborcyjna zezwalała na legalną aborcję z wielu powodów, w tym w celu zapobiegania poważnym trwałym urazom zdrowia fizycznego lub psychicznego kobiety, w celu uniknięcia uszczerbku na zdrowiu fizycznym lub psychicznym kobiety lub jej istniejącego dziecka(dzieci), jeśli ciąża była jeszcze poniżej 28 tygodnia lub jeśli dziecko mogło być poważnie upośledzone fizycznie lub psychicznie. Bezpłatną usługę aborcji zapewniała Narodowa Służba Zdrowia.,

Stany Zjednoczoneedytuj

w Ameryce w latach 60. XX wieku powstał ruch reformujący aborcję.w 1963 roku powstało Stowarzyszenie aborcji ludzkich, które dostarczało kobietom informacji o tym, jak uzyskać i wykonać aborcję. W 1964 Gerri Santoro z Connecticut zmarła próbując uzyskać nielegalną aborcję, a jej zdjęcie stało się symbolem ruchu pro-choice. Niektóre grupy aktywistów na rzecz Praw Kobiet rozwinęły własne umiejętności w celu zapewnienia aborcji kobietom, które nie mogły uzyskać ich gdzie indziej., Na przykład w Chicago grupa znana jako „Jane” prowadziła pływającą klinikę aborcyjną przez większą część lat 60. kobiety szukające zabiegu dzwoniły pod wskazany numer i otrzymywały instrukcje, jak znaleźć „Jane”.

pod koniec lat 60. powstało wiele organizacji, które mobilizują opinię zarówno przeciw, jak i za legalizacją aborcji. Prekursor NARAL Pro-Choice America został utworzony w 1969 roku, aby przeciwstawić się ograniczeniom aborcji i rozszerzyć dostęp do aborcji. Pod koniec 1973 roku NARAL został członkiem National Abortion Rights Action League., American Medical Association, American Bar Association, American Academy of Pediatrics, California Medical Association, California Bar Association i wiele innych grup ogłosiło wsparcie dla nowych przepisów, które chroniłyby lekarzy przed ściganiem karnym, jeśli wykonywali aborcje pod sztywną kontrolą szpitalną. W 1967 roku Kolorado stało się pierwszym stanem, który zdekryminalizował lekarza przeprowadzającego aborcję w przypadkach gwałtu, kazirodztwa lub w których ciąża doprowadziłaby do trwałej niepełnosprawności fizycznej kobiety.,

dwuczęściowa większość w kalifornijskiej legislaturze poparła nową ustawę wprowadzoną przez senatora Anthony ' ego Beilensona, „ustawę o aborcji terapeutycznej”. Katoliccy duchowni byli zdecydowanie przeciwni, ale katoliccy świeccy byli podzieleni i niekatolicy zdecydowanie poparli tę propozycję. Gubernator Ronald Reagan konsultował się ze swoim teściem, wybitnym chirurgiem, który popierał prawo. Konsultował się również z Jamesem kardynałem McIntyre, Katolickim arcybiskupem Los Angeles., Arcybiskup zdecydowanie sprzeciwiał się legalizacji aborcji i przekonał Reagana, by ogłosił, że zawetuje projekt ustawy, ponieważ projekt zezwalał na aborcję w przypadku wad wrodzonych. Ustawodawca odrzucił ten przepis, a Reagan podpisał ustawę, która dekryminalizowała aborcję, gdy została wykonana w celu ochrony zdrowia matki. Oczekiwano, że aborcje nie staną się liczniejsze, ale staną się znacznie bezpieczniejsze w warunkach szpitalnych. W 1968 roku pierwszy pełny rok według nowego prawa, które były 5,018 aborcji w Kalifornii., Liczba rosła wykładniczo i ustabilizowała się na poziomie około 100,000 rocznie do 1970 roku. była to aborcja na żądanie, ponieważ 99,2% kalifornijskich kobiet, które złożyły wniosek o aborcję, zostało przyznane. Jedna na trzy ciąże zakończyła się nielegalną aborcją. Kluczowym czynnikiem było nagłe pojawienie się ruchu kobiecego, który wprowadził zupełnie nowy pomysł-kobiety miały podstawowe prawo do kontroli swojego ciała i mogły zdecydować się na aborcję lub nie. Reagan w 1980 znalazł poparcie wśród antyaborcyjnych grup religijnych i powiedział, że jest zbyt nowy jako gubernator, aby podjąć mądrą decyzję.,

w 1970 roku Hawaje stały się pierwszym stanem, który zalegalizował aborcję na prośbę kobiety, a Nowy Jork uchylił prawo z 1830 roku i zezwolił na aborcję do 24 tygodnia ciąży. Podobne prawa zostały wkrótce uchwalone na Alasce i w Waszyngtonie. Prawo w Waszyngtonie, które zezwalało na aborcję w celu ochrony życia lub zdrowia kobiety, zostało zaskarżone do Sądu Najwyższego w 1971 roku w sprawie United States v. Vuitch. Sąd podtrzymał prawo, uznając, że „zdrowie” oznacza „psychologiczne i fizyczne dobre samopoczucie”, zasadniczo zezwalając na aborcję w Waszyngtonie., Do końca 1972 roku 13 stanów miało prawo podobne do prawa Kolorado, podczas gdy Missisipi zezwalało na aborcję tylko w przypadkach gwałtu lub kazirodztwa, a Alabama i Massachusetts zezwalały na aborcję tylko w przypadkach, gdy zdrowie fizyczne kobiety było zagrożone.

przełomowy wyrok Sądu Najwyższego w sprawie Roe v. Wade orzekł, że ustawa z Teksasu zakazująca aborcji, z wyjątkiem przypadków, gdy jest to konieczne, aby uratować życie matki, jest niezgodna z konstytucją., Natychmiastowym rezultatem było to, że wszystkie prawa stanowe przeciwne były zerowe. Sąd uznał, że kwestia aborcji i prawa do aborcji podlega prawu do prywatności. Sąd orzekł, że istnieje prawo do Prywatności i obejmuje prawo do aborcji. Sąd uznał, że matka ma prawo do aborcji do czasu jej osiągnięcia, o czym decyduje lekarz aborcyjny. Po zakończeniu ciąży kobieta może dokonać aborcji ze względów zdrowotnych, które sąd określił jako obejmujące dobrobyt psychiczny.,

od lat 70.i rozprzestrzenianie się feminizmu drugiej fali, aborcja i prawa reprodukcyjne stały się problemem jednoczącym różne grupy praw kobiet w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Holandii, Wielkiej Brytanii, Norwegii, Francji, Niemczech i Włoszech.

rozwój współczesnych metod aborcyjnychedytuj

chociaż prototypy nowoczesnej curette są wymienione w starożytnych tekstach, instrument, który jest używany do dziś, został pierwotnie zaprojektowany we Francji w 1723, ale nie był stosowany specjalnie do celów ginekologicznych aż do 1842., Dylatacja i łyżeczkowanie są praktykowane od końca XIX wieku.

XX wiek przyniósł ulepszenia w technologii aborcji, zwiększając jej bezpieczeństwo i zmniejszając jej skutki uboczne. Urządzenia próżniowe, po raz pierwszy opisane przez szkockiego położnika Jamesa Younga Simpsona w XIX wieku, pozwoliły na rozwój aborcji ssąco-aspiracyjnej. Proces został ulepszony przez rosyjskiego lekarza S. G. Bykowa w 1927 roku, gdzie metoda była używana w okresie liberalnych przepisów aborcyjnych od 1920 do 1936 roku., Technologia była również stosowana w Chinach i Japonii, zanim została wprowadzona do Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych w 1960 roku. wynalezienie kaniuli Karmana, elastycznej plastikowej kaniuli, która zastąpiła wcześniejsze metalowe modele w 1970 roku, zmniejszyło występowanie perforacji i umożliwiło metody odsysania w znieczuleniu miejscowym.,

w 1971 roku Lorraine Rothman i Carol Downer, założyciele feministycznego ruchu samopomocy, wynaleźli Del-Em, bezpieczne, tanie urządzenie ssące, które umożliwiło osobom o minimalnym przeszkoleniu wykonywanie wczesnej aborcji zwanej ekstrakcją miesiączki. W połowie lat 90. w Stanach Zjednoczonych społeczność medyczna ponownie wykazała zainteresowanie ręcznym aspiracją próżniową jako metodą wczesnej aborcji chirurgicznej., To odrodzenie jest spowodowane postępem technologicznym, który pozwala na wczesne wykrycie ciąży (już tydzień po poczęciu) i rosnącym popytem na bezpieczne i skuteczne opcje wczesnej aborcji, zarówno chirurgiczne, jak i medyczne. Innowatorem w rozwoju wczesnej aborcji chirurgicznej jest lekarz Jerry Edwards, który opracował protokół, w którym kobietom proponuje się aborcję przy użyciu ręcznej strzykawki próżniowej, gdy tylko otrzymany zostanie pozytywny test ciążowy. Protokół ten pozwala również na wczesne wykrycie ciąży pozamacicznej.

dylatacja i ekstrakcja w stanie nienaruszonym została opracowana przez Dr., James McMahon w 1983. Przypomina procedurę stosowaną w XIX wieku w celu ratowania życia kobiety w przypadku utrudnionego porodu, w którym czaszka płodu została najpierw przebita perforatorem, a następnie zmiażdżona i wydobyta za pomocą kleszczy-podobnego narzędzia, znanego jako kranioklast.

w 1980 roku naukowcy z Roussel Uclaf we Francji opracowali Mifepristone, związek chemiczny, który działa jako środek poronny poprzez blokowanie działania hormonów. Po raz pierwszy został wprowadzony do obrotu we Francji pod nazwą handlową Mifegyne w 1988 roku.