Hydrat (Polski)

Chemia Organicznaedytuj

w chemii organicznej hydrat jest związkiem powstałym w wyniku uwodnienia, czyli „dodania wody lub pierwiastków wody (tj. H I OH) do jednostki molekularnej”. Na przykład: Etanol, CH3−CH2-OH, jest produktem reakcji uwodnienia etenu, CH2=CH2, powstałego przez dodanie H do jednego C i OH do drugiego C, a więc może być uważany za hydrat etenu. Cząsteczka wody może zostać wyeliminowana na przykład przez działanie kwasu siarkowego., Innym przykładem jest wodzian chloralu, CCl3-CH(OH) 2, który może powstać w wyniku reakcji wody z chloralem, CCl3-CH=O.

wiele cząsteczek organicznych, a także cząsteczek nieorganicznych, tworzy kryształy, które włączają wodę do struktury krystalicznej bez chemicznej zmiany cząsteczki organicznej (woda krystalizacji). Na przykład trehaloza cukrowa występuje zarówno w postaci bezwodnej (temperatura topnienia 203 °C), jak i dwuwodnej (temperatura topnienia 97 °C). Kryształy białka mają zwykle aż 50% zawartości wody.,

Glukoza, C6H12O6, była pierwotnie uważana za C6 (H2O)6 i opisywana jako węglowodan. Metanol jest często sprzedawany jako „hydrat metylu”, co oznacza niepoprawny wzór CH3OH2, podczas gdy prawidłowy wzór to CH3-OH.

Tworzenie hydratu jest powszechne dla składnika aktywnego. Wiele procesów produkcyjnych daje możliwość tworzenia się hydratów, a stan nawodnienia można zmieniać wraz z wilgotnością otoczenia i czasem., Stan uwodnienia aktywnego składnika farmaceutycznego może znacząco wpłynąć na rozpuszczalność i szybkość rozpuszczania, a tym samym jego biodostępność.

Chemia Nieorganicznaedytuj

hydraty są solami nieorganicznymi „zawierającymi cząsteczki wody połączone w określony stosunek jako integralna część kryształu”, które są związane z centrum metalu lub które skrystalizowały z kompleksem metalu. Mówi się również, że takie hydraty zawierają wodę krystalizacji lub wodę uwodnienia., Jeśli woda jest ciężką wodą, gdzie wodór jest izotopem deuteru, wtedy termin Deuter może być używany w miejsce hydratu.

kolorowym przykładem jest chlorek kobaltu(II), który zmienia kolor z niebieskiego na czerwony po uwodnieniu i dlatego może być używany jako wskaźnik wody.,

zapis „związek uwodniony⋅nH2O”, gdzie n to liczba cząsteczek wody na jednostkę formuły soli, jest powszechnie używany do wykazania, że sól jest uwodniona. N jest zwykle niską liczbą całkowitą, choć możliwe jest wystąpienie wartości ułamkowych. Na przykład w jednowodnym n = 1, a w sześciowodnym N = 6., Przedrostki liczbowe pochodzenia greckiego to:

hydrat, który stracił wodę, jest określany jako bezwodnik; pozostała woda, jeśli istnieje, może być usunięta tylko przy bardzo silnym ogrzewaniu. Substancja, która nie zawiera żadnej wody, jest określana jako bezwodna., Niektóre bezwodne związki są uwodnione tak łatwo, że mówi się, że są higroskopijne i są stosowane jako środki suszące lub osuszające.

hydratesEdit

hydrates clathrate (znany również jako hydrates gazu, klathrates gazu, itp.) są lodem wodnym z uwięzionymi w nim cząsteczkami gazu; są formą klatratu. Ważnym przykładem jest hydrat metanu (znany również jako hydrat gazu, klatrat metanu itp.).

cząsteczki niepolarne, takie jak metan, mogą tworzyć hydraty klatratowe z wodą, szczególnie pod wysokim ciśnieniem., Chociaż nie ma wiązania wodorowego między wodą a cząsteczkami gościa, gdy metan jest cząsteczką gościa klatratu, wiązanie wodorowe gościa często tworzy się, gdy gość jest większą cząsteczką organiczną, taką jak tetrahydrofuran. W takich przypadkach wiązania wodorowe gościa–gospodarza powodują powstawanie defektów Bjerrum typu L w sieci klatanowej.