postacie Szekspira: Iago (Othello)

napędzany przez przytłaczającą żądzę zła, z którą rywalizuje tylko Szatan, Iago chwyta tytuł najgorszego łotra Szekspira. Z pozoru motywem Iago, który chciał zniszczyć Othello, może być jeden z kilku. Najbardziej oczywiste jest to, że właśnie został przesunięty o awans, który przeszedł do Cassio., Wyznaje Roderigo, że jest to powód jego nienawiści; powodem jego pragnienia zrujnowania Othello:

innym motywem, być może silniejszym motywem niż pierwszy, jest zazdrość Iago o Maurów. Iago podejrzewa, że jego żona, Emilia, dopuściła się cudzołóstwa z Othello:

Iago jest również zazdrosny o zdolność Othello do uwodzenia młodej i ponętnej Desdemony. Jest możliwe, że Iago ma swoją sekretną pasję do nowej narzeczonej Maurów i jest wściekły na pomysł „starego czarnego barana” (1.1.,88) osiągnięcie tego, czego on sam pragnie:

nie może być tak, że Desdemona powinna długo kontynuować swoją miłość do wrzosowiska … Musi się zmienić dla młodości. Kiedy jest nasycona jego ciałem, znajdzie błąd swojego wyboru. (1.3.340)

Chociaż wyżej wymienione powody dają Iago odpowiedni motyw, aby chcieć zniszczyć Othello, na głębszym poziomie widzimy, że prawdziwym motywem lago jest jego rażąca miłość do zła. Iago używa zazdrości i gniewu jako wymówek do popełniania zła., Nawet jeśli Iago otrzymał awans; nawet jeśli nie miał podejrzeń lub uczuć zazdrości, wymyślał inne motywy, aby zapewnić ramy dla diabolicznych zgorszeń, które musi stworzyć. Dla Iago ruinacja Othello to gra:

bądźmy wobec niego Spójni. Jeśli możesz go rżnąć, sam sobie sprawiasz przyjemność, a mnie sport. (1.3.363)

honor, lojalność, szacunek i wierność – najwyższe i Najświętsze cnoty ludzkości – są tylko podstawowymi towarami, które można kupić i sprzedać., Iago jest „niewierzącym i zaprzeczającym wszystkim rzeczom duchowym, który uznaje Boga, podobnie jak Szatan, tylko po to, aby mu się przeciwstawić” (William Robertson Turnbull, Othello: a Critical Study, 269). Jago nie ma sumienia, nie ma zdolności do czynienia dobrych uczynków. Iago jest psychopatą i nie jest zdolny do tworzenia czułych relacji lub poczucia winy i troski o swoje zachowanie. W przeciwieństwie do Otello, Iago nie ma wolnej woli, aby powstrzymać się od niegodziwości. Jego natura nie pozwala mu dostrzec dobroci w żadnym ani w niczym; kieruje nim żądza zła pozostająca poza jego kontrolą.,

poniżej znajduje się interesujący fragment słynnego wykładu o Othello autorstwa A. C. Bradleya:

Iago stoi najwyższy wśród złych postaci Szekspira, ponieważ największa intensywność i subtelność wyobraźni poszły do jego stworzenia, a ponieważ ilustruje on w najdoskonalszym połączeniu dwa fakty dotyczące zła, które wydają się najbardziej zaimponować Szekspirowi., Pierwszym z nich jest fakt, że istnieją ludzie doskonale rozsądni, w których współodczuwanie jakiegokolwiek rodzaju jest tak słabe, że możliwy staje się dla nich niemal absolutny egoizm, a wraz z nim te twarde wady — takie jak niewdzięczność i okrucieństwo — które dla Szekspira były zdecydowanie najgorsze. Drugim jest to, że takie zło jest zgodne, a nawet wydaje się łatwo sprzymierzyć się z wyjątkowymi mocami woli i intelektu. Pod tym drugim względem Iago jest prawie lub całkiem równy Ryszardowi, w egoizmie jest on wyższy, a jego niższość w namiętności i ogromnej sile tylko czyni go bardziej odpychającym., Jak to jest więc, że możemy znieść kontemplację go; nie, że jeśli naprawdę go sobie wyobrażamy, czujemy podziw i jakąś sympatię? Henryk piąty mówi nam:

jest jakaś dusza dobroci w rzeczach złych,
Czy ludzie uważnie by to wydestylowali;

ale tutaj można powiedzieć, że pokazano nam rzecz absolutnie złą, a—co bardziej przerażające—to absolutne zło jest Zjednoczone z najwyższą siłą intelektualną. Dlaczego przedstawienie jest tolerowane i dlaczego nie oskarżamy jego autora ani o nieprawdę, ani o desperacki pesymizm?,

aby przeczytać cały wykład kliknij tutaj.,8a2″>