imperatywny nastrój (polecenia)

polecenia z języka hiszpańskiego w Teksasie

imperatyw (imperativo) jest używany do wydawania poleceń lub rozkazów. Możesz rozpoznać imperatyw z poleceń takich jak oye lub repite. Jest to jeden z trzech nastrojów w języku hiszpańskim. W przeciwieństwie do innych nastrojów imperatyw nie jest podzielony na czasy. Należy pamiętać, że imperatyw jest bardzo bezpośrednim sposobem wydania rozkazu. Jest często zastępowany bardziej grzecznymi alternatywami, takimi jak warunkowe.,

formacja

istnieją cztery formy imperatywu: tú, usted, nosotros i ustedes. Forma nosotros jest używana do wydawania rozkazów, które dotyczą zarówno siebie, jak i innych, choć często wyraża sugestię jako jej tłumaczenie… wskazuje., ustedes hablen

regular-er and-ir verbs:

polecenia usted, nosotros i ustedes

dla form usted, nosotros i ustedes imperatyw jest formowany przy użyciu odpowiednich form obecnego subjunctive.,

1. forma yo
2. upuść o
3. dodaj przeciwną samogłoskę (z poprawnym zakończeniem dla tej osoby)

jak widać w poniższym przykładzie, hagan jest komendą Ustedes, od czasownika hacer. Kierując się powyższym wzorem otrzymujemy: 1. hago 2 wiedźma 3. hagan

Ve, hagan las oraciones.
Idź, zrób zdania.

nieregularne

czasowniki, które nie kończą się na-o w czasie teraźniejszym, jak ser –>soy i IR –> voy są nieregularne w czasie teraźniejszym.,

• Ser: sea, seamos, sean
• Estar: esté, estemos, estén
• Ir: vaya, vayamos, vayan
• Saber: sepa, sepamos, sepan
• Dar: dé, demos, den

iv id

polecenia tú

forma tú jest nieco bardziej skomplikowana, ponieważ jej forma zależy od tego, czy jest to polecenie twierdzące (nakazujące komuś coś zrobić), czy negatywne (nakazujące komuś czegoś nie robić).

• twierdzące polecenia tú: użyj formy él/ella/usted teraźniejszego indykatywnego.,
• polecenie ujemne tú: używaj odpowiednich form teraźniejszego subjunctive, takich jak usted, nosotros i ustedes.

nieregularne polecenia twierdzące tú

istnieje kilka czasowników, które mają nieregularne formy rozkazujące tú.,należy do nich, takich jak: Vin Diesel ma dziesięć broni –> Ven Di Sal Haz Ten Ve Pon Se

• Ser: sé
• Poner: pon
• tener: ten
• Salir: sal
• Venir: ven
• IR: ve
• Decir: di
• hacer: haz

entonces siempre le decía: tú Ponte atrás, Déjame caminar en frente que ya Alina…
więc zawsze mu mówiłem: cofnij się, pozwól mi najpierw, że Alina już…

nieregularne polecenia tú twierdzące

polecenia negatywne

w poleceniach negatywnych (rozkaz nie robienia czegoś), umieść negację nie przed nakazem., Co więcej, imperatywy negatywne są zawsze tworzone przy użyciu odpowiednich form teraźniejszego subjunctive, nawet dla formy tú, jak w No mires (nie patrz).

nosotros/AS no hablemos

hablar to speak
tú no hables
él/ella/usted no hable	ellos/as/ustedes no hablen

y me dijo, nada más que yo le dije: no digas nada a mi mamá porque mi mamá después me va a pegar a mí.,
a on mi powiedział, Ja mu tylko powiedziałem: nie mów nic mojej mamie, bo wtedy mama by mnie pobiła.

imperatyw i zaimki

Afirmatywy

w przypadku imperatywów afirmatywnych zaimek podmiotowy jest często opuszczany, a zaimki obiektowe umieszczane są po czasowniku i dołączane do niego. Jeśli istnieją 2 zaimki, ich kolejność zawsze będzie najpierw obiekt pośredni / refleksyjny, a następnie zaimki obiekt bezpośredni. Jeśli Komenda ma dwie lub więcej sylab, to znak akcentu jest umieszczany od drugiej do ostatniej sylaby, nie licząc zaimków.,

• z zaimkami obiektowymi pośrednimi:
  Cuéntame de tus hijos.
  Opowiedz mi o swoich dzieciach.
• z zaimkami zwrotnymi:
  Mmm… pues fíjate que se me hace muy bonito, muy bonito.
  Mmm … no właściwie to bardzo miło, bardzo miło.
• z zaimkami obiektowymi bezpośrednimi:
  Entonces, yo me quedé parada ahí no más, pidiéndole, yo decía: Diosito, cuídame, protégeme, que nadie me toque, cuídame.
  więc stałam tam, pytając go, powiedziałam: dobry Boże, opiekuj się mną, chroń mnie, spraw, by nikt mnie nie dotknął, zaopiekuj się mną.,
• z zaimkami obiekt pośredni i obiekt bezpośredni:

Arrímamelo, por favor.Przynieś mi to, proszę.

negatywy

w poleceniach przeczących zaimki obiektowe są umieszczane przed czasownikiem i są zapisywane jako osobne słowa. Jeśli istnieją 2 zaimki, ich kolejność zawsze będzie najpierw obiekt pośredni / refleksyjny, a następnie zaimki obiekt bezpośredni.

• z zaimkami obiektowymi pośrednimi:
  Con tacto, con cierto… con cierta fineza, hay que tener cuidado como hay que hablarle, no le vayas a decir nada, simplemente, fíjate como está ella.,
  z taktem, z pewną … z pewną uprzejmością, trzeba uważać, jak się z nią rozmawia, nie iść i nic jej nie mówić, tylko zobaczyć, jaka jest.
• z zaimkami zwrotnymi:
  No las apuntaba ni nada, y luego luego le decía al que se quedaba cuidando la cantina: no te vayas, espérate…
  nie robił notatek ani niczego innego, a zaraz po tym powiedział człowiekowi, który zajmował się karczmą: nie odchodź, czekaj…
• z zaimkami obiektowymi bezpośrednimi:

No lo compres por favor.Do nie kupuj, proszę.,

• z zaimkami obiekt pośredni i obiekt bezpośredni:

No me lo compres.Do nie kupuj mi tego.