Ten rozdział jest istotny dla sekcji G7(iii) podstawowego programu nauczania CICM 2017, który prosi kandydata do egzaminu o „opisanie inwazyjnego i nieinwazyjnego pomiaru ciśnienia krwi, w tym ograniczeń i potencjalnych źródeł błędów”. Zajmuje się sposobami, w jaki kształt fali tętniczej może być skorelowany z patologią wpływającą na układ sercowo-naczyniowy. Kwestia ta nigdy nie cieszyła się dużym zainteresowaniem ze strony egzaminatorów CICM, a dla celów rewizji może być postrzegana jako coś apokryficznego., Z pewnością nie spędza się ostatnich kilku godzin przed egzaminem gorączkowo przeglądając te przebiegi. W rzeczywistości zostało to obficie udowodnione, że osoba może kultywować chwalebnie udaną karierę w intensywnej terapii bez jakiegokolwiek uznania tego materiału.
Jeśli z jakiegokolwiek powodu wymagana jest dalsza lektura, należy prawdopodobnie zdobyć doskonały Atlas monitorowania układu krążenia Jonathan B. Mark. Wśród wielu jego zalet, książka zawiera rzeczywiste zarejestrowane tętnicze fale zamiast grafiki.,
kształt fali tętniczej w nadciśnieniu tętniczym i chorobach naczyń obwodowych
przedstawiony tutaj kształt fali reprezentuje falę ciśnienia tętniczego osoby z nadciśnieniem tętniczym ze słabo zgodnymi tętnicami, zapożyczoną od Millsa i wsp. (2008), który z kolei zaadaptował ją od Smitha i wsp. (2000). Przypuszcza się, że jest to przebieg impulsu aortalnego wytwarzany przez tonometrię aplanacyjną tętnicy promieniowej.,
naczynia niespełniające wymagań nie rozciągają się w odpowiedzi na ciśnienie skurczowe, a tym samym ciśnienie gwałtownie wzrasta na początku skurczu, powodując gwałtowny wzrost skurczowy.Ze względu na słabą zgodność, potężna fala odbita jest wysyłana z powrotem do korzenia aorty, co po dodaniu do skurczowego wysiłku komory powoduje wysokie szczytowe ciśnienie skurczowe. Inne odbite fale mogą również następować, ponieważ ciśnienie rozbrzmiewa przez wydrążone tętnice drewniane tego palacza.,
u osób starszych fala odbiciowa pojawia się wcześnie, podczas skurczu-przed zamknięciem zastawki aortalnej-dodając w ten sposób do obciążenia wtórnego, a tym samym do obciążenia mięśnia sercowego; podczas gdy w rozkurczu nie może być fali odbiciowej, co oznacza, że tętnice wieńcowe przegapić na jego korzyść. Skurczowe obciążenie po odbiciu fali znika w rozszerzaniu naczyń i pojawia się wraz ze zwężeniem naczyń.
czy to na serio? Być może., 
Murgo i wsp. (1980) byli w stanie wykazać, że ciśnienie skurczowe (i MAP w tym zakresie) w aorcie wzrasta o około 10 mmHg, gdy ciśnienie ręczne zamyka tętnice udowe. Autorzy byli w stanie wykazać, że głównym powodem tego był wzrost wielkości fali odbitej. Ich diagram (przedstawiony po lewej stronie) został zarejestrowany z aorty wstępującej za pomocą cewnika z końcówką przetwornika wprowadzonego przez tętnicę ramienną.
pytanie brzmi, czy to odpowiednio opisuje, co dzieje się w nadciśnieniu tętniczym?, Wszyscy pacjenci Murgo mieli angiografię na ból w klatce piersiowej, ale żaden nie miał chorób sercowo-naczyniowych. Byłoby wspaniale mieć jakieś rzeczywiste” oficjalne ” zarejestrowane fale do wyświetlenia, ale większość autorów reprodukuje nawzajem swoje szkice. Na szczęście te szkice są czasami dokładne. W „Age, hypertension and arterial function”(2006), McEniery et al oferują reprezentatywne przykłady, które są reprodukowane poniżej obok prawdziwego kształtu fali od pacjenta z nadciśnieniem złośliwym.
na powierzchni wydaje się, że ma to jakieś znaczenie kliniczne., Na przykład Weber i wsp (2006) byli w stanie znaleźć związek między tym nasileniem skurczowym fali odbitej a zwiększonym ryzykiem choroby wieńcowej. Jednak w praktyce, analiza przebiegu tętnic w nadciśnieniu rzadko daje znaczną poprawę na wrażenie, które już uformowane pacjenta z ich historii, badania i czynności życiowych., Innymi słowy, dla klasycznego kształtu fali pokazanego powyżej, nachylenie skurczowego udaru i zwiększenie ciśnienia skurczowego przez odbicie fali dodają niewiele przydatnych informacji do pomiaru ciśnienia krwi (który wynosił 240/100 mmHg).
kształt tętnic w zwężeniu zastawki aortalnej
w swojej pracy „pochodzenie zastawki incisura aorty”, Sabbah i Stein byli w stanie wykazać (za pomocą plastikowej rurki i niektórych zaworów zwłok), że incisura jest spowodowane zamknięciem zastawki aortalnej, i że informacje dotyczące zastawki aortalnej mogą pochodzić z kształtu fali., Chociaż zeskanowana Kopia ich artykułu z 1978 roku jest znacznie zdegradowana przez czas, można użyć śledzenia, które wyprodukowali, aby zidentyfikować główne cechy.
komora ma trudności z wyciśnięciem krwi przez zwężoną zastawkę aortalną, a tym samym skurczowe uderzenie staje się mniej strome. Bez względu na siłę skurczu wzrost ciśnienia nie będzie szybki. Szczyt skurczowy może być również niższy, ponieważ trudno jest wygenerować wysokie ciśnienie aorty w tym stanie., Ciśnienie tętnicze może być zwężona, ale nie musi być (ponieważ zwężenie aorty może współistnieć z niektórych zastawki aorty). Incisura zaginęła. Dicrotic wycięcie ma również zniknąć-choć ma to mniej sensu biorąc pod uwagę rzeczywistą możliwość, że ma niewiele wspólnego z zamknięciem zastawki aortalnej. Jednak autorytatywne źródła (np., Petzold Et al w ich 2013 artykuł na pulse contour analysis) reprodukować klasycznie notchless obwodowej tętnicy fali do zwężenia aorty, sugerując, że jeśli jest to błędne przekonanie, to jest wspólne dla najwyższych echelons medycyny, a zatem prawdopodobnie również przez egzaminatorów CICM (jeśli ten kawałek ezoterica kiedykolwiek znaleźć drogę do SAQs).,
kształt fali tętniczej w niedomykalności aorty
do agin odnoszą się Petzold et al (2013), popularne wrażenie jest to, że niedomykalność aorty ma ostry skurcz skurczowy – zamiast kurczenia się isovolumetrically, ciśnienie z wczesnego skurczu LV jest przekazywane bezpośrednio do aorty. Po tym nastąpi gwałtowny spadek skurczowy: ciśnienie gwałtownie spadnie (to jest krew powracająca do LV, gdy wypełni się rozkurcz).
powinno być szerokie ciśnienie tętnicze, ponieważ odpływ rozkurczowy jest stromy i osiąga niską wartość rozkurczową końcową., W rzeczywistości, im bardziej niekompetentny zawór, tym bliżej ogólnoustrojowe ciśnienie rozkurczowe zbliży się do LV ciśnienie rozkurczowe, które prawdopodobnie jest blisko 5 mmHg. Konwencjonalnie, wśród starszych lekarzy może to być nadal pamiętany jako znak Corrigana.
powinno być „potomne” nacięcie dikrotowe, co trudno wyjaśnić. Jeśli dicrotic wycięcie ma być spowodowane zamknięciem zastawki aortalnej, a następnie jeśli zastawka aortalna nie zamknąć jeden logicznie oczekiwać stracić wycięcie., Z pewnością jest to widoczne, gdy rzeczywiście skupić się na aktywności zastawki aortalnej: w pomiarach zastawek zwałowych Sabbah i Stein (1978) skomentowali, że „wielkość incisura aorty zmniejszyła się wraz ze wzrostem nasilenia niewydolności”. Podobnie, powyższy kształt fali, który został zapożyczony z Jenkins (2007), wydaje się nie mieć dikrotowego wycięcia i małej incisury. Oba były centralnymi nagraniami.
należy wziąć pod uwagę, że może istnieć wyraźne nacięcie dikrotowe dystalnie, i że będzie ono „zstępujące”, ponieważ cała kończyna dikrotowa jest niższa., Alternatywnie, można przyjąć Wyjaśnienie opublikowane przez Chirinos et al (2018). Autorzy wywnioskowali na podstawie analizy kształtu fali, że po normalnej fali kompresji do przodu następuje skurczowa „fala ssąca”, która jest konsekwencją rozluźnienia lewej komory do niskiego ciśnienia. Takie było ich Wyjaśnienie pojawienia się impulsu bisferiens z niedomykalnością aorty.
kształt fali ciśnienia tętniczego w kardiomiopatii przerostowej zawężonej
A propos pulsu bisferiensa., HOCM ma wytwarzać ten charakterystyczny przebieg tętniczy, czyli powtarza się go w podręcznikach. Po dokładniejszym zbadaniu, istnieje niewiele danych na poparcie tego, oprócz ancient case report by Goodwin et al (1959). Case report jest napisany w piękny, charakterystyczny dla czasów sposób. Wydaje się również, że po raz pierwszy ktoś zasugerował termin „kardiomiopatia obturacyjna”, aby opisać tę patologię. Autorzy zachwycali się grubością mięśnia sercowego. „W celu uzyskania krzywej ciśnienia lewej komory 4-cala (10-cm.,) igłę trzeba było wbić do rękojeści i nawet wtedy dobre kompleksy były przerywane,u wielu ucinano skurczowy szczyt”.
podsumowując, autorzy odkryli, że u tych pacjentów tętno podobne do bisferiens. Nastąpił nagły spadek ciśnienia śródstopia, gdy LVOT zapadł się na siebie i przepływ skurczowy ustał.
Dodaj komentarz