Iwermektyna

dawka toksyczna

iwermektyna jest dopuszczona do stosowania u psów i kotów w zapobieganiu dirofilariozie w dawkach doustnych odpowiednio 0, 006 i 0, 024 mg/kg mc.raz w miesiącu. Większość psów toleruje doustne dawki iwermektyny do 2,5 mg / kg przed wystąpieniem objawów klinicznych toksyczności.LD50 dla psów rasy beagle wynosi 80 mg / kg.7 Niektóre psy, zwłaszcza Collie i inne rasy pasterskie, są bardziej wrażliwe na iwermektynę i tolerują tylko dawki do 0,1 mg / kg, co jest sześciokrotnie wyższe niż dawka na etykiecie.,3,8,9 istnieją liczne doniesienia o toksyczności iwermektyny u Collie i innych ras pasterskich otrzymujących” przeciwpasożytnicze ” dawki iwermektyny (0,2 do 0,6 mg / kg).6,10-13 dwa owczarki australijskie otrzymujące iwermektynę w dawkach doustnych 0,17 mg/kg i 0,34 mg / kg, odpowiednio, rozwinęły kliniczne objawy zatrucia, 12 podobnie jak old English sheepdog mix, który otrzymywał 0,15 mg / kg iwermektyny doustnie (PO).Jednak w zalecanej dawce do zapobiegania dirofilariozie (0,006 mg/kg miesięcznie) iwermektyna jest bezpieczna dla wszystkich ras psów.

koty zazwyczaj tolerują dawki od 0,2 do 1.,3 mg/kg iwermektyny podawanej doustnie lub podskórnie (SQ).Pozorny poziom braku wpływu iwermektyny doustnej u kotów wynosi około 0, 5 do 0, 75 mg/kg masy ciała. Toksykoza została zgłoszona u ograniczonej liczby kotów i kociąt narażonych na mniejsze dawki (0,30 do 0,40 mg/kg mc.).15

moksydektyna jest dostępna w postaci tabletek do comiesięcznego podawania doustnego w dawce 0, 003 mg/kg mc.oraz w postaci iniekcji o przedłużonym uwalnianiu w dawce 0, 17 mg/kg mc. podawanej co 6 miesięcy.,Ulotka producenta podaje, że moksydektyna była podawana doustnie psom w dawkach 300-krotnie większych niż dawka podana na etykiecie, bez oznak toksyczności. Jednak w przypadku 0,09 mg/kg (dawka 30× Etykieta) obserwowano kliniczne objawy zatrucia moksydektyną u collie.1 ponadto, toksykoza Moksydektyny została zgłoszona w Jack Russell terrier (rasa nie znana do schronienia mutacji MDR1), który spożywał produkt koński16 i Owczarek szetlandzki, który otrzymał zastrzyk produktu o przedłużonym uwalnianiu oznaczonego do stosowania u psów.,

Milbemycyna jest dostępna w postaci tabletek do comiesięcznego podawania w dawce 2 mg / kg mc. (koty) i 0,5 mg / kg mc. (psy).5 Beagle otrzymały dawki 200 razy większe niż dawka podana na etykiecie, bez widocznych oznak toksyczności.1 w badaniu z udziałem Collie, nadmierne ślinienie, ataksja, rozszerzenie źrenic i depresja ośrodkowego układu nerwowego obserwowano u 2 z 5 Collie leczonych dawką 5 mg/kg mc. (dawka 10× dawka w etykiecie) i U 5 z 5 Collie leczonych dawką 10 mg/kg mc. (dawka 20× dawka w etykiecie).Według niektórych dermatologów milbemycyna może być stosowana w dawce od 0,5 do 1,6 mg/kg mc. na dobę w leczeniu demodekozy psów.,Jednakże u psów z mutacją MDR1 zgłaszano toksykozę, gdy milbemycyna była stosowana zgodnie z tym protokołem.

według producentów, Selamektyna okazała się Bezpieczna, gdy podawana w 10-krotnej zalecanej dawce szczeniakom i kociętom i 5-krotnej zalecanej dawce, gdy podawana jest Collie (10-krotna dawka miejscowa u Collie powodowała ataksję).Doustne podawanie selamektyny w zalecanej dawce u młodych psów rasy beagle nie powodowało zauważalnych działań niepożądanych.1, 5, gdy selamektynę podawano doustnie w dawkach 2.,5, 10 lub 15 mg/kg do wrażliwych na iwermektynę Collie, tylko jedno zwierzę wykazywało ataksję przy dawce ekspozycji 15 mg/kg (dawka doustna 2,5 razy większa niż dawka podawana miejscowo). Doustne podawanie selamektyny kotom w zalecanej miejscowo dawce (6 mg / kg) powodowało ślinotok i wymioty.1,5 istnieje jeden raport o kociaku (0,3 kg), który zmarł 8 godzin po otrzymaniu pojedynczej dawki selamektyny. Jednak ten młody kotek był niedożywiony i niedowaga jak na swój wiek.

Doramektyna była bezpiecznie stosowana w leczeniu spirocerkozy u psów w dawce 0.,4 mg / kg mc. wstrzykiwane podskórnie w odstępach 2-tygodniowych przez 6 zabiegów. Beagle poddane działaniu tego protokołu nie wykazywały żadnych oznak toksyczności.2009-11-29 19: 20: 00

w literaturze istnieją ograniczone informacje na temat toksycznej dawki eprinomektyny dla psów i kotów. Jest prawdopodobne, że eprinomektyna ma profil bezpieczeństwa podobny do profilu innych makrolidów.