ponad 170 000 brytyjskich jeńców wojennych (jeńców wojennych) zostało wziętych przez wojska niemieckie i włoskie podczas ii Wojny Światowej. W latach 1940-1942 większość z nich została wzięta do niewoli we Francji, Afryce Północnej i na Bałkanach. Byli oni przetrzymywani w sieci obozów jenieckich rozciągających się od okupowanej przez nazistów Polski do Włoch.
doświadczenie pojmania może być upokarzające., Wielu żołnierzy wstydziło się, że zostali przytłoczeni lub zmuszeni do poddania się na polu bitwy. To może być również traumatyczne. Lotnicy, którzy zostali zestrzeleni, byli ścigani na terytorium wroga po przeżyciu katastrofy, w której zginęli przyjaciele. Marynarze mogą zostać wyciągnięci z morza po obejrzeniu, jak ich statek tonie.
nie zawsze przestrzegano zasad Konwencji Genewskiej, które określały ochronę i standardy traktowania jeńców wojennych, ale ogólnie Niemcy i Włosi zachowywali się sprawiedliwie wobec jeńców brytyjskich i Wspólnoty Narodów. Mimo to warunki były ciężkie., Racje były skromne. Mężczyźni – ale nie oficerowie-musieli pracować, często przy ciężkich robotach.
podobnie jak w przypadku jeńców z I wojny światowej, dni ciągnęły się i trwała walka z nudą. Więźniowie starali się to przezwyciężyć poprzez inscenizację zabaw i edukację. W przeciwieństwie do popularnego mitu, większość mężczyzn była zbyt słaba z głodu i pracy, aby uciec. Ci, którzy przekroczyli granicę, zaryzykowali zastrzelenie.
Dodaj komentarz