John Locke – mind as a „tabula rasa”

To był mąż stanu – filozof Francis Bacon, który na początku XIX wieku, po raz pierwszy mocno ugruntował twierdzenia empiryzmu-polegania na doświadczeniu zmysłów-obalał spekulacje lub dedukcję w pogoni za wiedzą.,
John Locke w swoim eseju dotyczącym ludzkiego rozumienia uwypuklił znaczenie doświadczenia zmysłów i przedstawił przypadek, że ludzki umysł w chwili narodzin jest kompletną, ale otwartą, pustą tablicą ( zeskrobaną tablicą lub tabula rasa), na której odciska się wiedza.
Locke argumentował, że ludzie zdobywają wiedzę z informacji o przedmiotach w świecie, które przynoszą nasze zmysły. Ludzie zaczynają od prostych pomysłów, a następnie łączą je w bardziej złożone.,

Locke zdecydowanie nie wierzył w moce rozumowania, ani w to, że ludzki umysł jest inwestowany w koncepcje.,
w swoich rozważaniach dotyczących edukacji (1697) Locke zalecał praktyczną naukę, aby przygotować ludzi do sprawnego zarządzania sprawami społecznymi, gospodarczymi i politycznymi. Uważał, że solidna edukacja rozpoczęła się we wczesnym dzieciństwie i nalegał, aby nauka czytania, pisania i arytmetyki była stopniowa i kumulacyjna.
w naszych czasach Nauki społeczne i psychologiczne mają tendencję do poglądu, że ludzie są „kształtowani” społecznie i psychologicznie przez naturę, a także przez wychowanie i że istnieją odziedziczone cechy, na których społeczeństwo może budować i w pewnym stopniu modyfikować.