John Prine (Polski)

wokalista John Prine jest ikoną w świecie muzyki, znaną i lubianą przez innych artystów i uznawaną za najlepszą z najlepszych przez doświadczonych słuchaczy na całym świecie.

Prine urodziła się 10 października 1946 roku w Maywood, Ill., William Mason Prine i Verna Valentine Hamm, którzy przenieśli się z Kentucky, aby uciec od górniczego życia. Prine dorastała w kochającej muzykę rodzinie o bogatej tradycji wiejskiej i pragmatyzmie., Uczył się gry na gitarze jako młody nastolatek od dziadka i brata, i szybko zaczął pisać piosenki i ustawiać je do muzyki.

„za pierwszym razem trzymałem akord i nie tłumiłem go, cóż, po prostu siedziałem tam z uchem na drewnie, nawet po tym, jak dźwięk umarł, czując wibracje”, mówi Prine w biografii na stronie internetowej swojej obecnej wytwórni.

Mimo zamiłowania do muzyki i wrodzonego talentu Prine nie planował jednak życia spędzonego na scenie. Pisał piosenki tylko po to, żeby mieć coś do roboty lub zaimponować dziewczynom, grał je, zapomniał o nich, a potem pisał inne.,

„uwielbiałem śpiewać i grać na gitarze, ale nie sądziłem, że brzmi to w ogóle tak, jak ludzie, gdy widzisz ich w telewizji lub słyszysz ich na płytach, więc nie pokładałem w tym zbyt wiele nadziei”, powiedział dziennikarzowi Alistaire Mabbott dekady później. Prine ukończył szkołę średnią, dwa lata służył w armii (która stacjonowała w Niemczech), po czym wrócił do domu i rozpoczął pracę jako przewoźnik poczty W Chicago.

ale pewnej nocy przeznaczenie Prine dogoniło go podczas otwartego mikrofonu w lokalnym barze., Jedna po drugiej, na scenę wkraczała Grupa bez talentu amatorów, a Prine nie mógł powstrzymać się od komentowania ich wysiłków. Postronny rzucił mu wyzwanie, a Prine wstał na deski i zagrał trzy piosenki, które napisał: „Hello in There”, ” Sam Stone „i” Paradise.”Kiedy właściciel klubu zaoferował mu pracę śpiewaka tej samej nocy, Prine zaczął pisać i komponować, zaczął występować w mieście i wkrótce pozyskał lokalnych fanów.

już niedługo znani profesjonaliści muzyczni Paul Anka i Kris Kristofferson usłyszeli Prine ' a i byli pod wrażeniem jego brzmienia., Zaaranżowali dla Prine ' a rozpoczęcie śpiewania w klubach w Nowym Jorku i Los Angeles i pomogli mu zdobyć pierwszy kontrakt z Atlanta Records, z którego wyszedł jego debiutancki album, „John Prine.”Album, na który składały się utwory napisane i skomponowane przez Prine' a w czasie jego trasy pocztowej i dni kawiarnianych, cieszył się szerokim uznaniem słuchaczy i krytyków.

„…Wyciska poezję z udręczonej tęsknoty pustego życia.,”

Prine nagrała cztery inne albumy z Atlantic i stale koncertowała, występując w klubach, na koncertach i na festiwalach w całym kraju. Publiczność odpowiedziała na relaksującą osobowość Prine ' a i teksty, które napisał dla common heart. Gwiazdorstwo wymknęło mu się spod kontroli, ale jego liczba wiernych fanów wciąż rosła. Później Prine powiedział, że był wdzięczny za to, że nigdy nie był gwiazdą.

„zawsze miałem prywatną teorię, że jeśli nigdy nie miałeś wielkiego hitu, trudno wyjść z mody, ponieważ nigdy nie byłeś w modzie”, powiedział pisarz Rob O ' Conner w 1999 roku., Jego prywatna teoria wypiera się: fani Prine ' a nie uważają go za ucztę; uważają go za niezbędnego, podporę, muzycznego interpretatora własnej filozofii życiowej, który wchodzi na scenę nie jako profesjonalista show-biznesu, ale jako osobistego przyjaciela.

twórczość Prine ' a trafiła do wytwórni Asylum Records, gdzie w 1978 roku wydał „Bruised Orange”, ponownie do chóru pochwalnego za jego kompozycje ludowe. Jego kolejny album, bardziej rockowy „Pink Cadillac”, ugruntował reputację Prine ' a wśród poważnych miłośników folku, country i rocka., Album, napisany przez recenzenta New York Timesa Roberta Palmera, wykazywał głębię rzadko spotykanej w ówczesnej muzyce jakości.

przez całą swoją karierę pisarską koledzy Prine 'a oddawali mu ostateczny komplement, wykonując piosenki, które napisał, a w niektórych przypadkach czyniąc piosenki Prine' a własnymi podpisami. W ten sposób John Prine dotknął niezliczonej ilości ludzi, niż on lub oni mogą wiedzieć.

na początku lat 80. Prine, z powodu kontraktu płytowego i nie chcąc zakładać innego, założył własną wytwórnię Oh Boy Records Z Los Angeles, z Alem Bunettą i Danem Einsteinem., Pierwszy niezależny utwór Prine ' a, „Aimless Love”, powstał w 1984 roku. Kolejny wysiłek Prine 'a, ” German Afternoons”, przyniósł mu nominację do Nagrody Grammy, podobnie jak ” John Prine Live.”Ostatecznie zdobył upragnioną nagrodę w 1991 roku za „zaginione lata”, w którym gościnnie wystąpili Bonnie Raitt, Tom Petty i Bruce Springsteen. Wyprodukował lub współprodukował co najmniej 10 własnych albumów z Oh Boy. W 1996 roku Prine poślubił pochodzącą z Irlandii Fionę Whelan, której spuścizna doprowadziła Prine do odkrycia celtyckich wpływów muzycznych.,

Prine był jeszcze na fali w 1997 roku, kiedy diagnoza raka przyniosła mu krótki czas. Prine, który był nałogowym palaczem przez 30 lat, zauważył guzek po prawej stronie szyi w 1995 roku. W następnym roku Prine wspomniał o tym lekarzowi, który zrezygnował ze swoich obaw. Ale rok później Prine zdecydował się na bezbolesne usunięcie guzka. Standardowa biopsja przedoperacyjna wykazała, że guzek był rakiem płaskonabłonkowym.

Prine przeszedł operację w styczniu 1998 roku w celu usunięcia guza. Następnie przeszedł sześć tygodni radioterapii., Lekarze początkowo starali się chronić struny głosowe Prine ' a przed promieniowaniem, ale Prine nie miał nic z tego-jego głównym celem było bardziej pokonanie raka niż zachowanie głosu. Rok później Prine napisał list do swoich fanów, który był charakterystycznie szczery i wry.

„minął już prawie rok od operacji i napromieniowania i czuję się świetnie. Właściwie o wiele lepiej niż czułem się od dłuższego czasu ” – czytamy w liście. „Czuję się wystarczająco silny, aby wznowić trasę koncertową i wrócić do pracy. Nie mogę się doczekać powrotu na drogę i śpiewania moich piosenek., Mam nadzieję, że moja szyja nie może się doczekać, aby utrzymać moją głowę nad moimi ramionami.”

Kiedy Prine wznowił trasę koncertową i nagrywanie, krytycy zauważyli pogłębienie jego brzmienia wokalnego, które nie wpłynęło na jakość jego wykonania.

, według pisarki z Santa Cruz, Wallace 'a Baine' a.

„Prine zadomowił się w dwugodzinnym show, tańcząc zręcznie między swoim wczesnym materiałem a piosenkami z wczesnych lat 90., „Dał publiczności kuszący smak tego, co ma przyjść z kilkoma piosenkami z jego najnowszego dzieła, ustawionego na premierę w marcu przyszłego roku: trzeźwa Ballada o cichej desperacji zatytułowana” I 'm Just Getting By”i wkrótce ulubieńcem fanów o chłód, do którego ludzie są zdolni…”

Prine wrócił w swoim żywiole i z powrotem w najwyższej formie, prowadząc życie, do którego się urodził-i pokazując światu, że radosne życie jest możliwe po raku.