Karl, baron von Rokitansky, (ur. ok. 19 lipca 1804 w Königgrätz, Austria—zm. 23 lipca 1878 w Wiedniu) – austriacki patolog, którego wysiłki na rzecz stworzenia systematycznego obrazu chorego organizmu z blisko 100 000 autopsji, z których 30 000 sam wykonał, przyczyniły się do uczynienia badań anatomii patologicznej kamieniem węgielnym nowoczesnej praktyki lekarskiej i w drugiej połowie XIX wieku ustanowiły nową szkołę Wiedeńską jako Światowe Centrum Medyczne.,
profesor anatomii patologicznej (1844-74) w wiedeńskim szpitalu powszechnym, zainspirował Czeskiego studenta Ignaza Semmelweisa, późniejszego męczennika za antyseptyczne praktyki lekarskie, do podjęcia studiów medycznych (1846), a następnie wspierał go w walce o wyeliminowanie gorączki dziecięcej poprzez sprzątanie europejskich oddziałów położniczych.,
Po pierwsze, aby wykryć bakterie w zmianach złośliwego zapalenia wsierdzia, często szybko śmiertelne zapalenie błony wyściełającej wewnętrzne ściany serca, Rokitansky stworzył podstawę do różnicowania lobar pneumonia (pochodzące z dolnego płata płuc) i lobar pneumonia, lub bronchopneumonia (pochodzące z drobniejszych podziałów rozgałęzionych drzewa oskrzelowego)., Przeprowadził fundamentalne badania ostrego żółtego zaniku wątroby (obecnie znana jako choroba Rokitansky ' ego; 1843), ustanowił mikropatologię rozedmy płuc (stan płuc charakteryzujący się powiększonymi przestrzeniami powietrznymi oddzielonymi od końców drzewa oskrzelowego) i po raz pierwszy opisał kręgozmyk (1839), przesunięcie do przodu jednego kręgu nad drugim.
his Handbuch der pathologischen Anatomie, 3 vol. (1842-46; Traktat o anatomii patologicznej, 1849-52), reprezentował podniesienie dyscypliny do statusu uznanej nauki.,
Dodaj komentarz