Katapulta, mechanizm do siłą napędzania kamieni, włóczni lub innych pocisków, w użyciu głównie jako broń wojskowa od czasów starożytnych. Starożytni Grecy i Rzymianie używali ciężkiej broni przypominającej kuszę, znanej jako balista, do strzelania strzałkami i strzałkami, a także kamieniami w wrogich żołnierzy. Termin katapulta również może odnosić się do tych broni, ale częściej oznacza większy silnik, który jest używany do rzucania kamieniami z jednego długiego ramienia kołyszącego się przez pionową płaszczyznę., Prawie wszystkie katapulty stosowane w starożytnej i średniowiecznej artylerii operowały nagłym uwolnieniem napięcia na wygiętych drewnianych belkach lub skręcaniem w skręconych linach z włosia końskiego, jelit, ścięgien lub innych włókien. Wyjątkiem był średniowieczny miotacz, napędzany grawitacją. W tej potężnej broni, długi koniec ramienia na sworzniu został wyciągnięty lub wyciągnięty w dół, a następnie zwolniony, pozwalając ciężkiej przeciwwadze na krótkim przeciwległym końcu ramienia, aby upuścić i przechylić długi koniec w górę przez pionowy łuk., Nowoczesne mechanizmy wykorzystujące ciśnienie hydrauliczne, napięcie lub inną siłę do wystrzeliwania szybowców, samolotów lub pocisków nazywane są również katapultami.