era Marvela w Netflix właśnie się kończy. Biorąc pod uwagę pięć seriali, jeden crossover i kilkanaście sezonów (z kolejnym), to, co było wyobrażane jako mała wersja eksperymentu Avengers, skończyło się tym porównaniem., Choć pozornie osadzone w Marvel Cinematic Universe, każdy z tych seriali faktycznie istnieje w oddzielnym świecie, od czasu do czasu odnosząc się do siebie i tylko okazjonalnie wysyłając nazwę Captain America. Z tego powodu naprawdę sensowne jest porównywanie ich do siebie — i porównywanie ich będziemy, ponieważ wszyscy obrońcy nie są sobie równi.
12., Iron Fist (Sezon 1)
pierwszy sezon Iron Fist to nadir całego eksperymentu Marvel–Netflix. Historia powrotu Danny ' ego Randa do Nowego Jorku lata po jego domniemanej śmierci zaczyna się powoli i zostaje tam., Seria akcji z zadziwiająco słabą akcją w połączeniu z ciepłym dramatem rodzinnym, obracającym się wokół faktycznej rodziny adopcyjnej Danny ' ego, Iron Fist nie potrafi ustalić tożsamości dla siebie lub swojego bohatera — który, jak grany przez Finna Jonesa, okazuje się zdumiewająco niesympatyczny i uprawniony — i nigdy nie boryka się z kulturowym przywłaszczeniem nieodłącznym pochodzeniu jego postaci. Tempo i długość odcinka to powtarzające się problemy prawie każdego z tych programów, ale jest to najbardziej skandaliczne w Iron Fist: można ślepo siekać się na całe pokosy i pozostawić podstawowe części nienaruszone., Jeśli jeszcze go nie widziałeś, nie ma powodu, aby nadrobić zaległości.
11. The Defenders (Sezon 1)
oferta Netflixa Marvela była w dużej mierze inspirowana Avengersami i korzysta z dokładnie tego samego podręcznika: Przedstaw czterech bohaterów w solowych wypadach, a następnie poproś ich o połączenie w jedną dużą funkcję crossover. Ale tam, gdzie Avengersowi udało się zrealizować swoją misję po latach budowania, obrońcy są rozczarowani., Chociaż jest to najkrótsza z serii, licząca zaledwie osiem odcinków, nadal cierpi z powodu braku wystarczającej ilości fabuły, aby ją przetransportować — i jest to dodatkowo utrudnione przez to, jak wiele z tej fabuły ma Iron Fist, jego najmniej interesująca postać. Choć może być zabawnie zobaczyć wszystkich czterech bohaterów razem na ekranie, każda lekkomyślność jest podcinana przez nadmiernie ponurą fabułę, ponieważ Klan nieumarłych ninja, który decyduje się przejąć władzę nad Nowym Jorkiem. Taka fabuła powinna być zabawna (znowu: nieumarli Ninja!,), Ale The Defenders jest dziwnie apatyczny i nieinwazyjny w swoich scenach walki-przypomina to, że niezależnie od tego, jak różne są poszczególne serie, lista bohaterów Marvela Netflix składa się głównie z ludzi w zwykłych ubraniach uderzających mocniej niż przeciętna osoba.
10. Iron Fist (Sezon 2)
drugi sezon Iron Fist to przeprosiny., Jest to sezon, który wydaje się mniej jak to próbuje opowiedzieć własną historię, a bardziej jak pilna próba korekty kursu. Wśród pierwszych poprawek, które zauważysz, jest długość: chociaż jej odcinki wciąż trwają średnio 50 minut, sezon drugi ma tylko 10 odcinków i czuje się o wiele lepiej. Nie wydaje mi się, że oglądanie tego, co zrobił pierwszy, jest obowiązkiem, ale zakłada również, że jesteś zainteresowany poprawą programu, co jest wysokim porządkiem w tak zatłoczonym polu., Jeśli obejrzysz, zobaczysz, że Iron Fist przesłuchuje samą przesłankę pierwszego sezonu, zatrzymując się ponownie i ponownie, aby rozważyć, czy Danny Rand powinien w ogóle być Iron Fistem. Stopień, w jakim sezon drugi zobowiązuje się do zadawania tego pytania, jest fascynujący, ale swoboda, jaką pozostawia sobie, aby potencjalnie podważyć jego odpowiedzi, jest frustrująca. To dziewięć odcinków w służbie ciekawego finału, ale to nie zmienia faktu, że ten sezon mógł się zacząć dokładnie w tym miejscu, w którym się kończy.
9., The Punisher (Sezon 2)
choć jest o wiele bardziej oglądalny niż większość sezonów z tej listy, drugi sezon The Punishera ma znacznie bardziej wyczulony na to, co chce powiedzieć. Po satysfakcjonującym początku w stylu Roadhouse, sezon drugi wprowadza Franka Castle 'a (Jon Bernthal) w spisek z udziałem rosyjskich gangsterów, elit religijnych i jego uszkodzonego, amnezyjnego przyjaciela, Billy' ego Russo (Ben Barnes)., Choć drugi sezon serialu „Punisher” jest bardziej równomierny niż w większości seriali Marvela/Netflixa, często wydaje się, że nie spędza on dobrze czasu, odgryzając więcej, niż jest w stanie przeżuć, przedstawiając traumatycznych ludzi zachowujących się źle (i brutalnie). To wszystko w służbie finału, który jest porywający, ale i niepokojący — tym bardziej, że nie wydaje się, aby program wierzy w to, co mówi.
8., Luke Cage (Sezon 1)
Luke Cage-pierwszy nowoczesny obiekt Marvela z większością czarnej obsady-robi silne pierwsze wrażenie., Cornell” Cottonmouth „Stokes jest grany z casual aplomb przez Mahershala Ali, a jego nacisk na muzykę — zarówno muzykę skomponowaną przez Adriana Younge' a i Ali Shaheeda Muhammada, jak i skład wykonawców, którzy regularnie pojawiają się w klubie Harlem Paradise Stokesa — nadają mu klimat, który łatwo wyróżnia się na tle większości innych seriali Netflix. Mike Colter gra w Cage ' a ze stoicką pewnością siebie, a przedstawienie jego mocy jest konsekwentnie Zabawne. On jest po prostu wielkim, niezniszczalnym kolesiem, bezustannie niszczy rzeczy bez gracji i finezji, bo nie potrzebuje ich., Niestety, sezon powoli osłabia wszystko, co ma na celu, w szczególności przez zepchnięcie Stokesa na bok na rzecz znacznie mniej przekonującego zabójcy o imieniu Diamondback (Erik Laray Harvey). Jednak najbardziej obciążającym wyborem Luke 'a Cage' a w pierwszym sezonie jest odwrócenie jego głównej metafory: bohatera, który jest kuloodpornym czarnym mężczyzną w bluzie z kapturem. To potężny obraz, ale taki, który serial po kilku odcinkach anuluje wprowadzając super-kule.
7., Luke Cage (Sezon 2)
w drugim sezonie Luke Cage staje się bardziej ambitny, ale także bardziej messier. To sezon, który bardziej niż w debiutanckim roku stara się być o rzeczy — wiele z nich jest fascynujących. Po pierwszym sezonie obsada postaci kontempluje swoje osobiste historie, historię swoich społeczności i ich obowiązki wobec wspomnianych społeczności., Luke musi pogodzić się ze swoim ojcem; Mariah Dillard (Alfre Woodard) musi pogodzić swoje miejsce w przestępczym Imperium Cottonmoutha i jej obywatelskie ambicje; i Misty Knight (Simone Missick), odzyskując siły po stracie ramienia obrońców, zmaga się z rolą policjanta i postrzeganiem sprawiedliwości-a wszystko to podczas gdy Jon „Bushmaster” McIver (Mustafa Shakir), Nadprzyrodzony przestępca z urazą i rozwijającym się przestępczym Imperium, skupia się na Harlemie., To powiedziawszy, sezon drugi nie zawsze oferuje odpowiedzi tak interesujące i dobrze przemyślane, jak jego pytania, a przerażający Netflix wzdęcia podkreśla słabości, które były już widoczne pod koniec sezonu pierwszego: Luke, podczas gdy zabawa, gdy daje mu miejsce do odbijania się od innych postaci, nie jest strasznie przekonujące, jak napisane, a show meandrujące podejście do spisku i godzinne odcinki mogą czuć się niekończące. Większość z tych programów byłaby lepsza, gdyby były o połowę dłuższe, ale drugi sezon Luke 'a Cage' a mógłby być świetny.
6., Daredevil (Sezon 2)
drugi sezon Daredevil jest zaskakującym wydarzeniem. Teraz, gdy Matt Murdock (Charlie Cox) jest pełnoprawnym superbohaterem, serial rzuca na niego dwie groźby: Frank Castle (Jon Bernthal), znany jako Punisher, który prowadzi zabójczą, jednoosobową wojnę z nowojorskimi gangami; i Elektra Natchios (Elodie Yung), studencki płomień Murdocka powrócił jako zabójczy ninja, gdy tajemniczy Klan rąk zaczyna się ujawniać w Nowym Jorku., Sezon jest bardziej zainteresowany tym drugim, ponieważ ustawia obrońców, mimo że serial jest najbardziej atrakcyjny, gdy staje się osobisty — tzn. gdy Punisher i Elektra dostają się do głowy Matta. Niestety, te dwa wątki naprawdę nie przecinają się zbytnio, a duża część filozoficznej debaty między Castle ’em a Murdock' em nigdy nie wykracza poza Amatorski nihilizm. Niechlujny sezon złapany między dwoma mistrzami, drugi rok Daredevila tak szybko się kończy, że zanim dotrzesz do końca, będziesz musiał przypominać sobie, co tak bardzo ci się w nim podobało.,
5. Daredevil (Sezon 3)
co jest dziwnego w trzecim sezonie Daredevil jest jak to bardziej kontynuacja pierwszego niż ten, który go poprzedza. To ma sens: ostatnie 13 odcinków serii to próba odzyskania tego, co miało na początku. Nie tylko Vincent D 'Onofrio powraca jako Wilson Fisk, ale także sezon buduje fascynującą historię początkową dla nowego złoczyńcy, Benjamina „Bullseye” Poindextera (Wilson Bethel)., Niestety, to sprawia, że Matt Murdock (Charlie Cox) czuje się stosunkowo płasko w porównaniu z nim, przechodzi kryzys wiary, gdy świat myśli, że nie żyje, podążając za obrońcami — i powoli wyskakuje mu pułapka, która ogarnia go, gdy jego wrogowie zdają sobie sprawę, że nie jest. Trzeci sezon Daredevila, mimo że jest najbardziej imponująco choreograficzną akcją w każdym sezonie, nie może utrzymać tempa, a jego charyzmatyczni złoczyńcy służą jedynie podkreśleniu tego, czego brakuje jego bohaterom.
4., Daredevil (Sezon 1)
13 odcinków, które rozpoczęły się w kąciku Marvel Cinematic Universe, mimo że miały zaledwie trzy lata, dziwnie się czują jak Relikty. Od tego czasu nasza popkulturowa obsesja na punkcie antybohaterów i torturowanych mężczyzn w dużej mierze stała się Nieświeża, ale mimo to Daredevil zachowuje swoją atrakcyjność — a wszystko to dzięki Vincentowi D ' Onofrio jako Wilsonowi Fiskowi., Z jednym godnym uwagi wyjątkiem w całej historii Marvela–Netflixa nie było tak pamiętnego złoczyńcy. D ' Onofrio przedstawia króla z poziomem zagrożenia i kontroli, który jest całkowicie magnetyczny. Pomaga mu to, że serial wspiera go, dając Fiskowi poziom głębi, który czasami przyćmiewa rzeczywistego bohatera serialu., Pierwszy rok Daredevila ma wiele tych samych wad, które konsekwentnie pokazuje jego siostra — epizody, które zatrzymują fabułę martwą z najcieńszych powodów, pisząc, że uwertury w kierunku wielkich ważnych pomysłów, ale brakuje mu wiele głębi — ale jego stonowane ambicje i stały równoległy wzrost zarówno bohatera, jak i złoczyńcy sprawiają, że są one znacznie bardziej smaczne tutaj.
3., Jessica Jones (Sezon 2)
nie od razu widać, co Jessica Jones zamierza zrobić w drugim sezonie. Zaczyna się w potwornie powolnym tempie i nie wydaje się, aby miał złoczyńcę. Trzymaj się tego, a zobaczysz, że opowiada ambitną historię o wściekłości, która następuje po traumie i walce o bycie kompletną osobą pomimo tego. To historia, która choć walczy z brakiem wyraźnego złoczyńcy, tak naprawdę go nie potrzebuje., Przyznam, że sezon drugi nadal ma martwe punkty sezonu pierwszego — na przykład, jak kolorowe kobiety ledwo wpływają na świat serialu – ale w swoim pasie Jessica Jones daje widzom o wiele więcej do przeżucia niż większość siostrzanych serii, A Krysten Ritter pozostaje najlepszą decyzją castingową, jaką kiedykolwiek podjęto w tym zakątku MCU.
2. The Punisher (Sezon 1)
zielone oświetlenie Punishera wydawało się leniwym, cynicznym pomysłem., Wkrótce po debiucie postaci w drugim sezonie Daredevil i premierze rok później, był to Serial, w którym trudno było się czuć pewnym siebie — głównie dlatego, że Punisher jest z natury trudną postacią do przedstawienia w poważny, nie-satyryczny sposób, który nie mógłby się wydawać bezinteresowny. W jakiś sposób Punisher udaje się, głównie pomijając tytułową postać. Grany przez Jona Bernthala Frank Castle nie prowadzi niekończącej się wojny z przestępcami, ale z ludźmi, którzy go stworzyli., Badając To, The Punisher staje się opowieścią o tym, w jaki sposób wojsko łamie mężczyzn, a następnie ich porzuca, śledząc zniszczone ścieżki czterech mężczyzn — Castle ' a, prywatnego założyciela wojskowego Williama Russo (Ben Barnes), zwolnionego Marine Grunta Lewisa Wilsona (Daniel Webber) i hakera Micro (Ebon Moss-Bachrach) — którzy pokonują traumę i nieuchronnie zderzają się., Punisher nie zawsze wydaje się mieć najsilniejsze zrozumienie własnego materiału — wiele z nich odczytuje się jako silną krytykę toksycznej męskości, ale nie jest jasne, że pisarze zamierzają to zrobić — ale jest to imponujący wyczyn, biorąc pod uwagę, jak źle to wszystko mogło pójść.
1., Jessica Jones (Sezon 1)
Jeśli najniższy punkt uniwersum Marvel–Netflix jest oczywisty, to jego najwyższy punkt: pierwszy sezon Jessici Jones pozostaje daleko od najlepszej kolekcji odcinków w całym przedsięwzięciu. Samowystarczalna, skupiona i przerażająca Jessica Jones ma jasny, wstrząsający cel w historii, którą stara się opowiedzieć, i złoczyńcę doskonale pasującego do jej opowiadania., David Tennant przedstawia Kilgrave ' a, człowieka zdolnego do zmuszania ludzi do robienia wszystkiego, co im powie, jest wręcz mrożący krew w żyłach, a występ Krysten Ritter jako zniszczonego, wściekłego detektywa, który musi zmierzyć się ze swoim byłym oprawcą, jest po cichu potężny. Jest trochę wzdęcia — trzy-odcinkowy odcinek pod koniec prawdopodobnie można wyciąć całkowicie – ale mimo to Jessica Jones odnosi sukces jako mroczny thriller psychologiczny, który dostarcza na każdym froncie i działa ogromnie dobrze jako samodzielna seria. Jeśli oglądasz tylko jeden sezon na tej liście, zrób to ten.
Dodaj komentarz