Kolizja kontynentalna

orogeneza zachodzi, gdy Góry zaczynają rosnąć w strefie kolizji. Istnieją inne sposoby formowania się gór i orogenezy, ale z pewnością zderzenie kontynentalne jest jednym z najważniejszych., Opady deszczu i śniegu zwiększają się w górach w miarę ich wzrostu, być może w tempie kilku milimetrów rocznie (przy tempie wzrostu 1 mm/rok, góra o wysokości 5000 m może powstać w ciągu 5 milionów lat, co stanowi mniej niż 10% życia typowej strefy kolizji). Tworzą się systemy rzeczne, a na najwyższych szczytach mogą rosnąć lodowce. Erozja przyspiesza wraz ze wzrostem gór, a wielkie ilości osadów są wyrzucane do rzek, które przenoszą osady z gór, aby odkładać się w osadach osadowych na okolicznych nizinach., Skały skorupowe są popychane przez osady, a pas górski rozszerza się wraz ze wzrostem wysokości. Powstaje również korzeń skorupy, wymagany przez izostazę; góry mogą być wysokie, jeśli są pokryte grubszą skorupą. Zgrubienie skorupy może nastąpić w wyniku skrócenia skorupy lub gdy jedna skorupa przesusza drugą. Zagęszczaniu towarzyszy ogrzewanie, więc skorupa staje się słabsza w miarę jej zagęszczania. Dolna skorupa zaczyna płynąć i zapadać się pod rosnącą masą górską, tworząc szczeliny w pobliżu szczytu pasma górskiego., Dolna skorupa może częściowo stopić się, tworząc granity anatektyczne, które następnie unoszą się w jednostki pokrywające, tworząc intruzje granitowe. Zgrubienie skorupy zapewnia jedną z dwóch negatywnych reakcji na wzrost gór w strefach zderzeń, drugą jest erozja. Popularne przekonanie, że erozja jest odpowiedzialna za niszczenie gór jest tylko w połowie poprawne – lepki przepływ słabego płaszcza dolnego zmniejsza również ulgę z czasem, zwłaszcza gdy kolizja jest zakończona i oba kontynenty są całkowicie zszyte., Konwergencja między kontynentami trwa, ponieważ skorupa jest nadal ściągana przez litosferę oceaniczną tonącą w strefie subdukcji po obu stronach zderzenia, jak również pod uderzającym kontynentem.

tempo budowy gór związane z kolizją mierzy się poprzez radiometryczne datowanie skał magmowych lub jednostek, które zostały przeobrażone w trakcie kolizji, oraz poprzez badanie zapisu osadów wyrzucanych z wznoszących się gór do otaczających basenów., Tempo starożytnej konwergencji można określić za pomocą pomiarów paleomagnetycznych, natomiast obecne tempo konwergencji można zmierzyć za pomocą GPS.