krańcowy produktywność teoria płac jest modelem płac poziomy, w którym ustawić dopasować do krańcowego produktu dochodów pracy, MRP (wartość krańcowego produktu pracy), który jest przyrost do przychodów spowodowane przyrostem do produkcji wytwarzanej przez ostatniego zatrudnionego pracownika. W modelu jest to uzasadnione założeniem, że firma maksymalizuje zyski, a tym samym zatrudni pracę tylko do tego stopnia, że krańcowe koszty pracy są równe krańcowym przychodom generowanym przez firmę., Jest to model ekonomii neoklasycznej.
krańcowy produkt przychodowy (MRP) pracownika jest równy iloczynowi krańcowego produktu pracy (MP) (przyrost do produkcji od przyrostu do pracy) i krańcowego dochodu (MR) (przyrost do przychodów ze sprzedaży od przyrostu do produkcji): MRP = MP × Mr. teoria stwierdza, że pracownicy będą zatrudnieni do momentu, gdy krańcowy produkt przychodowy jest równy stawce płacowej. Jeśli przychód krańcowy przyniesiony przez pracownika jest mniejszy niż stawka płacy, to zatrudnianie tego pracownika spowodowałoby spadek zysku.,
pomysł, że płatności na rzecz czynników produkcji są równe ich marginalnej wydajności, został przedstawiony przez Johna Batesa Clarka i Knuta Wicksella w prostszych modelach. Większość teorii MRP wywodzi się z modelu Wicksella.
Dodaj komentarz