Contunico © ZDF Enterprises GmbH, Moginzobacz wszystkie filmy do tego artykułu
Księga Wyjścia
Exodus, wyzwolenie ludu Izraela z niewoli w Egipcie w 13 wieku pne, pod przywództwem Mojżesza; również Księga Starego Testamentu o tej samej nazwie. Angielska nazwa księgi wywodzi się od Septuaginty (greckiego), używającej słowa „exodus” na określenie uwolnienia Izraelitów z niewoli egipskiej i ich bezpiecznego przejścia przez Morze trzcin (tradycyjnie mylone jako Morze Czerwone). Hebrajski tytuł utworu to Szemot (imiona).,
rozdziały 1-18 opowiadają historię niewoli egipskiej, wyjścia z Egiptu i podróży na górę Synaj pod wodzą Mojżesza. Druga połowa księgi mówi o przymierzu, które zostało ustanowione między Bogiem a Izraelem na Synaju i promulguje prawa dla porządku życia Izraela.,
ponieważ Exodus kontynuuje świętą historię Boskiej obietnicy dla Izraela rozpoczętą w Księdze Rodzaju, musi być postrzegana jako część większej jednostki literackiej, która jest różnie rozumiana jako obejmująca pierwsze cztery, pięć lub sześć ksiąg Biblii.
uczeni zidentyfikowali trzy tradycje literackie w Księdze Wyjścia, oznaczone literami J, E i P. pasmo J, tak zwane, ponieważ używa imienia Jahwe (po niemiecku Jahwe) dla Boga, jest Judejskim przedstawieniem Świętej historii, być może napisanej już w 950 R. p. n. e., E strand, który określa Boga jako Elohim, jest wersją Świętej historii z północnego królestwa Izraela, napisanej około 900-750 pne. P. n. e., tak zwana ze względu na swoje kulturalne interesy i regulacje dla kapłanów, datowana jest zwykle na V wiek p. n. e. i uważana jest za prawo, na którym Ezdrasz i Nehemiasz oparli swoją reformę. Każdy z tych wątków zachowuje materiały znacznie starsze niż czas ich włączenia do dzieła pisanego. W ten sposób Exodus zachowuje bardzo starą historię ustną i pisaną. (Zobacz też Tora.,)
Dodaj komentarz