Leki antymuskarynowe

u kobiet nietrzymanie moczu wynika z niestabilności wypieracza i wysiłkowego nietrzymania moczu. Czterdzieści dwa procent kobiet w Wielkiej Brytanii ma nietrzymanie moczu(Hunskaar et al, 2002). Często występuje z powodu uszkodzenia tkanek po porodzie, ale może również wystąpić w wyniku zmian zwyrodnieniowych spowodowanych niedoborem hormonów i wad neurologicznych nerwu pudendalnego (Bardsley, 2004)., U mężczyzn nietrzymanie moczu jest często związane z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego z objawami częstości i parcia na nietrzymanie moczu, słabym strumieniem moczu i wahaniem.

Raport dąży do zintegrowanych usług continence z naciskiem na wygodne leczenie w placówkach podstawowej opieki zdrowotnej. W leczeniu nietrzymania moczu stosuje się zarówno leki, jak i inne leki., Leczenie farmakologiczne obejmuje leki przeciwcholinergiczne/przeciwskurczowe, agonistów receptorów alfa-adrenergicznych, estrogenów, agonistów receptorów cholinergicznych i antagonistów receptorów alfa-adrenergicznych (Edmunds, 2003). Metody zachowawcze obejmują ćwiczenia dna miednicy i trening pęcherza moczowego. W tym artykule rozważa się leczenie lekami antycholinergicznymi, a w szczególności leki antymuskarynowe.

chociaż leki antymuskarynowe są rodzajem środka antycholinergicznego, ich działanie antagonistyczne jest specyficzne dla receptorów muskarynowych., Leki przeciwcholinergiczne lub cholinergiczne blokujące również zawierają leki przeciwcholinesterazy i leki stosowane w leczeniu choroby lokomocyjnej, zaburzeń rytmu serca, parkinsonizmu, przewlekłej astmy i leków rozszerzających źrenice. Mogą być również stosowane jako antidotum na leki cholinergiczne (takie jak atropina do odwracania działania gazu nerwowego) (Spencer et al, 1993).,

leki cholinergiczne blokujące

leki antycholinergiczne można podzielić na trzy grupy:

-leki stosowane do rozluźnienia mięśni gładkich, przeciwskurczowych i przeciwwydzielniczych

– leki stosowane ze względu na ich wpływ na ośrodkowy układ nerwowy i leczenie parkinsonizmu

– te stosowane w okulistyce.

leczenie nietrzymania moczu dotyczy pierwszej grupy. Leki antymuskarynowe zmniejszają mimowolne skurcze wypieracza i zwiększają pojemność pęcherza moczowego (BMA/RPSGB, 2004)., Wykazują one działanie antagonistyczne w postganglionicznych zakończeniach nerwowych cholinergicznych w miejscach receptorów muskarynowych w przywspółczulnym układzie nerwowym (patrz rysunek).

Atropina jest najstarszym alkaloidem antycholinergicznym znalezionym pierwotnie w roślinie belladonny i jest prototypem leków antymuskarynowych (Spencer et al, 1993). Nowsze leki syntetyczne mają większą specyficzność i zmniejszone skutki uboczne (Hopkins et al, 1999)., Leki antymuskarynowe dzielą się na trzy klasy:

– alkaloidy belladonny (bromowodorek homatropiny, bromowodorek hioscyaminy i skopolaminy)

– Czwartorzędowe środki amonowe (bromek propenteliny)

– aminy trzeciorzędowe (chlorowodorek oksybutyniny).

farmakokinetyka

wszystkie leki przeciwmuskarynowe stosowane w leczeniu nietrzymania moczu podaje się doustnie. Chlorowodorek oksybutyniny i winian tolterodyny są również dostępne w postaci preparatów o zmodyfikowanym uwalnianiu.,

alkaloidy belladonny są wchłaniane z przewodu pokarmowego, błon śluzowych, skóry i oczu i są szeroko rozpowszechnione. Wchłanianie syntetycznych pochodnych ogranicza się głównie do przewodu pokarmowego. Są mniej rozpuszczalne w tłuszczach i nie przekraczają bariery krew-mózg. Niektóre syntetyczne pochodne, takie jak bromek propanteliny, ulegają hydrolizie w górnym jelicie cienkim, a także metabolizmowi w wątrobie i są wydalane z moczem i kałem., Czas działania wynosi do sześciu godzin, a okres półtrwania jest krótszy niż w przypadku atropiny (dwie do trzech godzin) (Williams i wsp., 1998).

Farmakodynamika

leki Przeciwmuskarynowe przerywają przywspółczulne impulsy nerwowe, konkurując z acetylocholiną neuroprzekaźnika w miejscach receptorów muskarynowych (Williams i wsp., 1998).

nerwy przywspółczulne tworzą jeden z dwóch kanałów nerwowych w autonomicznym układzie nerwowym, który jest odpowiedzialny za przekazywanie impulsów do mięśni gładkich wnętrzności, naczyń krwionośnych, oczu i gruczołów zewnątrzwydzielniczych.,

w przypadku układu współczulnego transmisja chemiczna obejmuje noradrenalinę, a w układzie przywspółczulnym-acetylocholinę. Acetylocholina jest również uwalniana w złączu mioneuralnym, gdzie wiąże się z receptorami na unerwionym narządzie i inicjuje niezbędną odpowiedź.

ostrzeżenia i przeciwwskazania

układ przywspółczulny i współczulny równoważą się wzajemnie w celu utrzymania równowagi fizjologicznej., Jako taka depresja jednej części systemu przyniesie efekt końcowy porównywalny z stymulowaniem części przeciwnej (Hopkins et al, 1999). To podwójne działanie przeciwstawne (patrz ramka poniżej) uzasadnia ostrożność w wielu przypadkach:

– rozrost gruczołu krokowego – skurcz zwieracza może powodować zatrzymanie moczu.,

– jaskra – działanie przeciwmuskarynowe rozszerzania źrenic może zwiększać ciśnienie wewnątrzgałkowe

– zaburzona czynność serca – tachykardia może wynikać z hamowania stymulacji przywspółczulnej

– niedrożność przewodu pokarmowego – niedrożność porażenna jelit, zwężenie wrzód trawienny i toksyczny megakolon mogą być nasilone przez spowolnienie aktywności przewodu pokarmowego.

leki Przeciwmuskarynowe należy stosować ostrożnie u osób w podeszłym wieku oraz u osób z neuropatią układu autonomicznego., Zaleca się również ostrożność w przypadku przepukliny rozworu przełyku z refluksowym zapaleniem przełyku oraz w zaburzeniach czynności wątroby i nerek (BMA/RPSGB, 2004).

wiele z tych leków stwierdzono w mleku matki i zaleca się alternatywne karmienie niemowląt lub leczenie nietrzymania moczu.

działania niepożądane/działania niepożądane

działania niepożądane leków przeciwmuskarynowych są bardziej nasilone u dzieci i osób w podeszłym wieku. Działania niepożądane obejmują: suchość w jamie ustnej; zaparcia; niewyraźne widzenie; senność; nudności; wymioty; dyskomfort w jamie brzusznej (BMA/RPSGB, 2004); trudności z oddawaniem moczu; kołatanie serca; reakcje skórne., Niepokój, dezorientacja i halucynacje mogą również wystąpić w wyniku stymulacji ośrodkowego układu nerwowego. Zmniejszona zdolność do potu może predysponować do wyczerpania ciepła.

interakcje leków

leki Przeciwmuskarynowe zmniejszają ruchliwość jelit i opóźniają opróżnianie żołądka, a zatem mogą zwiększać wchłanianie innych leków.

skutki uboczne leków przeciwmuskarynowych mogą ulec zaostrzeniu, gdy są podawane z lekami przeciwhistaminowymi, przeciw parkinsonizmowi, inhibitorami monaminooksydazy lub trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi

obszerna lista interakcji leków jest dostępna w BNF., leki blokują acetylocholinę w miejscach receptorów muskarynowych

– leki Przeciwmuskarynowe są wskazane do częstości oddawania moczu, niestabilności pęcherza moczowego i nocnej moczenia

– leki Przeciwmuskarynowe działają zmniejszając skurczową aktywność mięśnia wypieracza

– depresja układu przywspółczulnego może nieumyślnie powodować stymulację układu współczulnego

– działania niepożądane obejmują suchość w jamie ustnej, niewyraźne widzenie, zaparcia i tachykardię

-interakcje z lekami może wystąpić w przypadku leków przeciwhistaminowych, leków przeciw parkinsonizmowi, inhibitorów monaminooksydazy i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych.,