Loteria (Polski)

Ostatnia aktualizacja 26 sierpnia 2020 r.przez redakcję eNotes. Liczba słów: 938

wprowadzenie

„Loteria” Shirley Jackson to opowiadanie opublikowane w wydaniu The New Yorker z 26 czerwca 1948 roku. Napisana zaraz po ii wojnie światowej, eksploruje idee, takie jak wspólna przemoc, indywidualna podatność i niebezpieczeństwa ślepego podążania za tradycją. Akcja rozgrywa się w fikcyjnym miasteczku w połowie XX wieku w Ameryce, a historia zaczyna się jako prosta opowieść o corocznej loterii w małym miasteczku., Pod koniec, przekształca się w horror z udziałem publicznego ukamienowania zwycięzcy loterii. Opowiedziana z obiektywnego, trzecioosobowego punktu widzenia fabuła jest rozwijana przede wszystkim dialogami, ale jest też pełna symboli i aluzji, które uwydatniają jej tematy.

Pobierz przewodnik badania loterii

Zapisz się teraz

podsumowanie fabuły

około godziny dziesiątej rano 27 czerwca wszyscy mieszkańcy z małego miasteczka zbierają się na rynku miasta na coroczną loterię., Dzieci przybywają jako pierwsze i zaczynają grać w gry i zbierać kamienie. Bobby Martin, Dickie Delacroix i Harry Jones tworzą stos kamieni w rogu placu. Dorośli z miasta przybywają wkrótce po tym. Matki wzywają swoje dzieci, aby stanęły z rodzinami. Bobby Martin, który jako pierwsze dziecko zaczął zbierać kamienie, niechętnie dołącza do swojej rodziny.

Joe Summers, bezdzietny mężczyzna z żalem za żonę, co roku prowadzi loterię, ponieważ ma „czas i energię, aby poświęcić się aktywności obywatelskiej.”Przybywa niosąc Czarne, drewniane pudełko. Mr., Graves, Poczmistrz, przybywa z nim, niosąc stołek. Pan Summers kładzie pudełko na stołku, a mieszczanie trzymają się od niego z daleka. Pudełko z wiekiem uległo zużyciu, a Pan Summers często sugeruje zrobienie nowego. Jego sugestia została do tej pory zignorowana, ponieważ mieszkańcy miasta są ostrożni przed zerwaniem z tradycją. Jednak Pan Summers przekonał miasto, Aby zgodziło się wypełnić pudełko papierowymi karteczkami zamiast bardziej tradycyjnych wiórów drzewnych ze względu na rosnącą populację.,

zanim loteria zacznie się, Pan Summers i Pan Graves muszą sporządzić listy określające głowy rodzin i gospodarstw domowych w mieście. Wymieniają również członków każdego gospodarstwa domowego. Pan Graves przysięga, że Summers będzie urzędnikiem loterii. Niektórzy mieszkańcy przypominają sobie, że kiedyś były inne rytuały. Nie mogą jednak zgodzić się na dokładne szczegóły większości rytuałów, ponieważ większość z nich zmieniła się lub została odrzucona w czasie. Tak jak Mr., Summers i Pan Graves rozpoczynają loterię, Tessie Hutchinson rzuca się na plac. Mówi, że zapomniała, jaki to dzień, ale rzuciła się na Plac, jak tylko sobie przypomniała. Po upewnieniu się, że loteria jeszcze się nie rozpoczęła, Tessie dołącza do swojej rodziny.

Po tym, jak Tessie osiada, Pan Summers pyta tłum, czy wszyscy przybyli. Pan Dunbar, który złamał nogę, jest nieobecny. Jego żona zgadza się dla niego rysować, ponieważ nie mają żadnych synów na tyle starych, aby to zrobić. Pan Summers pyta, czy chłopiec Watson będzie rysował dla swojej rodziny, a on nerwowo potwierdza. Mr., Summers następnie sprawdza, aby upewnić się, że staruszek Warner, najstarszy mieszkaniec miasta, przybył na plac. Po sprawdzeniu, czy wszyscy są obecni, Pan Summers mówi, że loteria może się rozpocząć.

Pan Summers omawia zasady loterii: Głowa każdej rodziny losuje kartkę papieru i nikt nie może patrzeć na ich kartkę, dopóki wszyscy inni nie wylosują. Większość mieszkańców miasta nie zwraca uwagi na Pana Summersa recytującego zasady, ponieważ robili to już wiele razy. Pan Summers następnie wzywa głowę każdej rodziny do etapu jeden po drugim, aby narysować kartkę papieru., Gdy ludzie losują, Pan Adams komentuje staruszkowi Warnerowi, że niektóre wioski przestały robić loterię. Staruszek Warner drwi z tego pomysłu, twierdząc, że to ” same kłopoty.”Recytuje stare powiedzenie, które sugeruje, że loteria jest formą Świętego prawa żniw:” loteria w czerwcu, kukurydza będzie wkrótce ciężka.”Staruszek Warner wini młodych ludzi za dezintegrację tradycji. Gdy Staruszek Warner wchodzi na scenę, zauważa, że jest to jego 77 loteria.

Po tym, jak Ostatnia głowa rodziny się poślizgnęła, Pan Summers każe wszystkim otworzyć swoje papiery., Mieszkańcy spekulują, kto dostał zaznaczony papier, zastanawiając się, czy to Dunbars czy Watsons. Wkrótce rozeszła się wieść, że to Hutchinsonowie. Tessie twierdzi, że wynik loterii jest niesprawiedliwy, twierdząc, że Pan Summers nie dał jej mężowi wystarczająco dużo czasu, aby narysować poślizg, którego chciał. Wszyscy skarcą Tessie za wybuch, mówiąc jej, aby ” była dobrym sportem.”

Pan Graves następnie wkłada pięć kartek z powrotem do pudełka, w tym tę z czarną kropką, którą Bill Hutchinson narysował w pierwszej rundzie loterii. Tessie ponownie protestuje przeciwko niesprawiedliwości, ale zostaje zignorowana., Każdy członek rodziny Hutchinsonów-Bill, Tessie i ich dzieci, Bill Jr., Nancy i Dave-rysuje poślizg z pudełka. Zebrany tłum odetchnął z ulgą, gdy poślizg małego Dave ' a jest pusty, a Bill Jr.i Nancy triumfalnie podtrzymują swoje puste poślizgi. Następnie okazuje się, że Tessie narysowała zaznaczony poślizg.

Pan Summers mówi tłumowi, żeby „szybko skończył.”Następnie mieszkańcy wsi zaczynają chwytać kamienie ze stosu, który wcześniej zrobiły dzieci. Choć zapomnieli o wielu starych tradycjach, ” pamiętali, aby używać kamieni., Kiedy wieśniacy zbliżają się do niej z kamieniami, Tessie krzyczy: „to nie fair, to nie w porządku.”