ludzie

biografia

Król Æthelred, znany jako Æthelred The Unready, był królem Anglii w latach 978-1016, dając mu jeden z najdłuższych rządów (około 38 lat) każdego wczesnośredniowiecznego angielskiego monarchy. Mimo długiego panowania zyskał opinię niekompetentnego władcy.

Wczesne życie Æthelreda

Æthelred był synem króla Anglii Edgara (panował 959-975)., Panowanie Edgara zapamiętano jako czas pokoju i dobrobytu, który przyniósł rozkwit nauki i reform angielskiego Kościoła i rządu. Matka æthelreda, Królowa Ælfthryth (zm. 999-1001), była kluczową częścią tego procesu, jako sojuszniczka i patronka reformatorów.

Gdy Edgar zmarł w 975 roku, jego następcą został jego syn, Edward. Król Edward męczennik został zamordowany przez szlachtę w pobliżu zamku Corfe w Dorset w 978 roku, a jego następcą został Ethelred, w wieku około 10 lat. W późniejszych latach Ethelred przyczynił się do propagowania kultu Edwarda Męczennika.,

we wczesnych latach panowania Æthelreda dwie najpotężniejsze siły w Królestwie to Ælfthryth, matka króla i biskup Æthelwold z Winchesteru. Gdy w 984 roku zmarł Ethelwold, Ethelred wykorzystał sytuację, by przejąć większą władzę, odsyłając matkę z dworu i promując nowych doradców. Był to pierwszy z kilku wstrząsów na dworze królewskim podczas panowania Æthelreda.

druga Era Wikingów

te zmiany na dworze zbiegły się z ponownymi atakami Wikingów w latach 980 i 990., Według Kroniki anglosaskiej w 980 lub 981 roku „po raz pierwszy przybyło siedem statków i spustoszyło Southampton”. Kolejne ataki odnotowano w latach 982, 987, 988 i 991, kiedy Anglicy ponieśli ogromną klęskę w bitwie pod Maldon.

w 994/5 roku doszło do krótkotrwałego wytchnienia w atakach, kiedy to Æthelred zawarł układ pokojowy ze skandynawskim przywódcą, Olafem Tryggvasonem. Urzędnicy æthelreda, w tym arcybiskup Canterbury, zorganizowali dla Anglików wypłatę pieniędzy znanych jako „Danegeld” siłom skandynawskim, aby uniknąć dalszych ataków.,

W międzyczasie Æthelred poprawił stosunki dyplomatyczne z Ryszardem II, księciem Normandii (panował w latach 996-1026), którego oskarżył o ukrywanie sił Wikingów atakujących Anglię. Po śmierci pierwszej żony Æthelreda ożenił się z siostrą Ryszarda, Emmą z Normandii.

późniejsze lata Æthelreda

skandynawskie ataki na Anglię wznowiły się w pierwszej dekadzie XI wieku, mimo zapłaty Danegelda. Pod koniec 1013 roku Æthelred został zmuszony do ucieczki do Normandii, gdy siły skandynawskiego wodza, Swina Widłobrodego, przetoczyły się przez Królestwo.,

Po śmierci Sweina w 1014 roku król Æthelred został zaproszony do powrotu z wygnania przez anglosaską szlachtę, pod warunkiem (według Kroniki anglosaskiej), że „będzie rządził nimi sprawiedliwiej niż wcześniej”.

szczęście nie zmieniło się na lepsze. Jego najstarszy syn, Atheling Æthelstan, zmarł nagle w czerwcu 1014 roku, a siły skandynawskie kontynuowały ataki. Ethelred coraz bardziej polegał na zdradzieckim angielskim szlachcicu, Eadricu Streonie, który wielokrotnie zmieniał strony podczas wojny.

, Zmarł 23 kwietnia 1016 roku, gdy przyszły król Kanut (panował 1016-1035) wyruszył na Londyn. Na krótko Ethelred został następcą króla przez swojego syna, Edmunda Ironside ' a, który zmarł w listopadzie 1016 roku.

reputacja Æthelreda

przydomki Æthelreda, „Unræd” i „Unreddi”, są po raz pierwszy poświadczone w źródłach pisanych wiele dekad po jego śmierci. Nie miał jednak świetlistej reputacji w relacjach historycznych spisanych krótko po Jego panowaniu. Najdłuższy opis panowania Æthelreda znajduje się w Kronice anglosaskiej., Ta relacja została najwyraźniej skomponowana po śmierci Æthelreda przez kogoś, kto był zgorzkniały z powodu powtarzających się najazdów:

on zakończył swoje dni w dniu św. Jerzego, i trzymał swoje królestwo z wielkim trudem i trudem tak długo, jak trwało jego życie.

przełożyła Dorothy Whitelock i inni, the Anglo-Saxon Chronicle: a Revised Translation (London: Eyre and Spottiswoode, 1961), s. 95.,

Æthelred został całkowicie napisany z innych narracji związanych z nowym reżimem Króla Kanuta, w tym przede wszystkim z pierwszą wersją dzieła napisanego na cześć jego żony, Królowej Emmy.

powinno to być zrównoważone przez inne rękopisy, które pokazują, że został upamiętniony w Anglii po jego śmierci, takie jak Nowa Księga Życia Minster.