Historia Ovahimby jest obarczona katastrofami, w tym poważnymi suszami i wojnami partyzanckimi, szczególnie podczas wojny o niepodległość Namibii i w wyniku wojny domowej w sąsiedniej Angoli. W latach 1904-1908 doszło do tej samej próby ludobójstwa podczas wojen Herero prowadzonych przez imperialny rząd kolonialny w Niemieckiej Afryce południowo-zachodniej pod wodzą Lothara von Trotha, która zdziesiątkowała przede wszystkim ludność Herero i Nama podczas ludobójstwa Herero i Namaqua.,
w latach 80.okazało się, że sposób życia Ovahimby dobiega końca z powodu kulminacji w niesprzyjających warunkach klimatycznych i konfliktach politycznych. Wiele z nich porzuciło stada i stało się uchodźcami w mieście Opuwo, mieszkającymi w slumsach z międzynarodową pomocą humanitarną lub dołączyło do paramilitarnych jednostek Koevoet, aby poradzić sobie ze stratami zwierząt gospodarskich i powszechnym głodem., OvaHimba mieszkający nad granicą w Angoli okazjonalnie padali ofiarami porwań podczas południowoafrykańskiej wojny Granicznej, albo byli wzięci jako zakładnicy, albo uprowadzeni, aby dołączyć do angolskiego oddziału Ludowo-Wyzwoleńczej Armii Namibii (PLAN, armia SWAPO).
ReligionEdit
OvaHimba są monoteistycznymi ludźmi, którzy czczą Boga Mukuru, a także przodków swojego klanu (szacunek przodków). Mukuru tylko błogosławi, podczas gdy przodkowie mogą błogosławić i przeklinać. Każda rodzina ma swój własny święty ogień przodków, który jest utrzymywany przez strażnika ognia., Strażnik ognia zbliża się do świętego ognia przodków co siedem do ośmiu dni, aby komunikować się z Mukuru i przodkami w imieniu swojej rodziny. Często, ponieważ Mukuru jest zajęty w odległym świecie, przodkowie występują jako przedstawiciele Mukuru.
OvaHimba tradycyjnie wierzy w omiti, które niektórzy tłumaczą na czary, ale które inni nazywają „czarną magią” lub „złym lekarstwem”. Niektórzy OvaHimba uważają, że śmierć jest spowodowana przez omiti, a raczej przez kogoś, kto używa omiti do złośliwych celów., Dodatkowo, niektórzy wierzą, że źli ludzie, którzy używają omiti mają moc umieszczania złych myśli w cudzym umyśle lub powodowania niezwykłych zdarzeń (takich jak gdy powszechna choroba staje się zagrożeniem życia). Ale użytkownicy omiti nie zawsze atakują bezpośrednio swoją ofiarę; czasami celują w krewnego lub bliską osobę. Niektóre OvaHimba skonsultuje się z tradycyjnym afrykańskim wróżbita-uzdrowiciel, aby ujawnić przyczynę niezwykłego wydarzenia lub źródło omiti.,
od czasu namibijskiej niepodległościedytuj
OvaHimba odnieśli sukces w utrzymaniu swojej kultury i tradycyjnego stylu życia.
w związku z tym OvaHimba współpracowała z międzynarodowymi aktywistami, aby zablokować proponowaną zaporę wodną wzdłuż rzeki Kunene, która zalałaby ich ziemie przodków, w 2011 roku Namibia ogłosiła nowy plan budowy zapory w Orokawe, w górach Baynes., W lutym 2012 roku Owahimba złożyła deklarację protestu przeciwko zaporze wodnej ONZ, Unii Afrykańskiej i rządowi Namibii.
rząd Norwegii i Islandii sfinansował mobilne szkoły dla dzieci Himba, ale od czasu przejęcia ich przez Namibię w 2010 roku, zostały one przekształcone w Szkoły stałe i nie są już mobilne. Przywódcy Himby skarżą się w swojej deklaracji na niewłaściwy kulturowo system szkolny, że twierdzą, że zagraża ich kulturze, tożsamości i sposobowi życia jako narodu.,
prawa Ludowedytuj
grupy ostatnich myśliwych i zbieraczy Ovatwa są przetrzymywane w zabezpieczonych obozach w północnej części regionu Kunene Namibii, pomimo skarg tradycyjnych wodzów Himby, że Ovatwa są przetrzymywane tam bez ich zgody i wbrew ich woli.
w lutym 2012 roku tradycyjni wodzowie Himby wydali dwie oddzielne deklaracje do Unii Afrykańskiej i do OHCHR Organizacji Narodów Zjednoczonych.,
pierwsza, zatytułowana „Deklaracja najbardziej dotkniętych Ovahimba, Ovatwa, Ovatjimba i Ovazemba przeciwko zaporze Orokawe w górach Baynes” przedstawia sprzeciw regionalnych wodzów Himba i społeczności, które mieszkają w pobliżu rzeki Kunene.
druga, zatytułowana „Deklaracja tradycyjnych przywódców Himby z Kaokolandu w Namibii”, wymienia naruszenia praw obywatelskich, kulturalnych, gospodarczych, środowiskowych, społecznych i politycznych popełnione przez rząd Namibii (GoN).,
we wrześniu 2012 r.specjalny sprawozdawca ONZ ds. praw ludów tubylczych odwiedził Ovahimbę i usłyszał ich obawy, że nie uznają tradycyjnych władz i że są one umieszczone pod jurysdykcją wodzów sąsiednich dominujących plemion, którzy podejmują decyzje w imieniu społeczności mniejszościowych. Jego zdaniem brak uznania tradycyjnych wodzów, zgodnie z Namibijskim prawem, wiąże się z brakiem uznania gminnych ziem mniejszości rdzennych plemion.,
23 listopada 2012 setki OvaHimba i Zemba z regionu Omuhonga i Epupa protestowały w Okanguati przeciwko planom Namibii budowy tamy na rzece Kunene w górach Baynes, przeciwko zwiększaniu działalności górniczej na ich tradycyjnych terenach i łamaniu praw człowieka przeciwko nim.
25 marca 2013 roku ponad 1000 osób Himba przemaszerowało ponownie w proteście, tym razem w Opuwo, przeciwko trwającym łamaniu praw człowieka, które doświadczają w Namibii., Wyrazili frustrację z powodu braku uznania ich tradycyjnych wodzów za „tradycyjne władze” przez rząd; plany Namibii dotyczące budowy tamy Orokawe w górach Baynes na rzece Kunene bez konsultacji z OvaHimba, którzy nie zgadzają się na plany budowlane; kulturowo nieodpowiednia Edukacja; nielegalne ogradzanie części ich tradycyjnych gruntów; i ich brak praw własności do terytorium, na którym żyli od wieków. Protestowali również przeciwko wprowadzeniu w życie ustawy o reformie rolnej z 2002 roku.,
w dniu 14 października 2013 roku, szef Himba Kaipka, w imieniu swojego regionu Epupa i społeczności, która została przedstawiona w niemieckim reality show Wild Girls RTL potępił nadużywanie ludzi Himba, osób i wieśniaków w programie i zażądał zaprzestania nadawania kolejnych odcinków, ponieważ będą wyśmiewali kulturę i sposób bycia ludzi Himba.
29 marca 2014 roku OvaHimba z obu krajów, Angoli i Namibii, ponownie maszeruje w proteście przeciwko planom budowy tamy, a także przeciwko próbie przekupienia przez rząd ich Regionalnego szefa Himba., W podpisanym liście społeczności Himba z Epupa, regionu, który byłby bezpośrednio dotknięty zaporą, tradycyjni przywódcy wyjaśniają, że jakakolwiek forma zgody podpisana przez byłego wodza w wyniku przekupstwa nie była ważna, ponieważ pozostają w opozycji do zapory.
Dodaj komentarz