Maksymilian II, Święty cesarz rzymski

Po latach dzieciństwa na dworze Ojca w Innsbrucku w Tyrolu, Maksymilian kształcił się głównie we Włoszech. Wśród jego nauczycieli byli tacy humaniści jak Kaspar Ursinus Velius i Georg Tannstetter. Zetknął się również z nauczaniem luterańskim i wcześnie korespondował z protestanckim księciem Saksonii Augustem, podejrzliwie obserwowanym przez swoich habsburskich krewnych., W wieku 17 lat zdobył doświadczenie wojenne podczas kampanii włoskiej swojego wuja Karola V przeciwko królowi Francji Franciszkowi I w 1544 roku, a także podczas wojny Szmalkaldzkiej. Po zwycięstwie Karola w bitwie pod Mühlbergiem w 1547 roku, Maksymilian wypowiedział dobre słowo wodzom Schmalkaldzkim, Elektorowi Janowi Fryderykowi i Saksonii i Filipowi i, Landgrafowi Hesji, i wkrótce zaczął brać udział w cesarskich interesach.,

następca tronu

13 września 1548 cesarz Karol V poślubił Maksymiliana córkę Karola (kuzynkę Maksymiliana) Marię hiszpańską w kastylijskiej rezydencji w Valladolid. Przez małżeństwo jego wuj zamierzał zacieśnić więzi z hiszpańską gałęzią Habsburgów, ale także ugruntować wiarę katolicką bratanka. Maksymilian tymczasowo pełnił funkcję przedstawiciela cesarza w Hiszpanii, jednak nie był tak władcą habsburskich Niderlandów, jak oczekiwał., Ku jego oburzeniu król Ferdynand mianował swojego młodszego brata Ferdynanda II zarządcą w Królestwie Czech, jednak prawo sukcesji Maksymiliana jako przyszłego króla zostało uznane w 1549 roku. Powrócił do Niemiec w grudniu 1550, by wziąć udział w dyskusji nad sukcesją cesarską.,

stosunki Maksymiliana z wujem pogorszyły się, jak Karol V, ponownie zaatakowany przez zbuntowanych Książąt protestanckich pod wodzą elektora Maurycego z Saksonii, chciał jego syna Filipa II Hiszpanii, aby zastąpić go jako cesarza. Jednak brat Karola, Ferdynand, który został już wyznaczony na następcę tronu cesarskiego, i jego syn Maksymilian sprzeciwili się tej propozycji., Maksymilian starał się o poparcie niemieckich książąt, takich jak książę Bawarii Albert V, a nawet skontaktował się z protestanckimi przywódcami, takimi jak Maurycy z Saksonii i Książę Chrystof Wirtemberski. Ostatecznie osiągnięto kompromis: Filip miał zastąpić Ferdynanda, ale za panowania tego pierwszego Maksymilian, jako Król Rzymian, miał rządzić Niemcami., Układ ten nie został zrealizowany, a jest ważny tylko dlatego, że nalegania cesarza poważnie zakłóciły harmonijne stosunki, które istniały dotychczas między dwoma gałęziami Habsburgów; choroba, która spotkała Maksymiliana w 1552 roku, została przypisana truciźnie, którą otrzymał w interesie jego kuzyna i szwagra, Filipa II hiszpańskiego.

relacje między dwoma kuzynami były niespokojne., Podczas gdy Filip został wychowany jako Hiszpan i ledwie wyjechał z królestwa za życia, Maksymilian określił siebie jako kwintesencję niemieckiego księcia i często wykazywał silną niechęć do Hiszpanów, których uważał za nietolerancyjnych i aroganckich. Podczas gdy jego kuzyn był powściągliwy i nieśmiały, Maksymilian był towarzyski i charyzmatyczny. Jego przywiązanie do humanizmu i tolerancji religijnej stawiało go w sprzeczności z Filipem, który bardziej angażował się w obronę wiary katolickiej. Był również uważany za obiecującego dowódcę, podczas gdy Filip nie lubił wojny i tylko raz osobiście dowodził armią., Mimo to obaj pozostali zaangażowani w jedność swojej dynastii.

w 1551 Maksymilian uczestniczył w Soborze Trydenckim, a w następnym roku zamieszkał w Pałacu Hofburg w Wiedniu, celebrowanym triumfalnym powrotem do miasta z dużą świtą, w tym słonia Sulejmana., Podczas gdy jego ojciec Ferdynand zawarł z protestanckimi posiadłościami Traktat w Passau w 1552 i ostatecznie zawarł pokój w Augsburgu w 1555, Maksymilian angażował się głównie w rządy austriackich ziem dziedzicznych i obronę ich przed najazdami osmańskimi. W Wiedniu rozbudował swoją rezydencję Hofburg o renesansowe skrzydło Stallburg, miejsce późniejszej hiszpańskiej szkoły jazdy, a także nakazał budowę Pałacu Neugebäude w Simmering., Dwór był ściśle związany z Uniwersytetem Wiedeńskim i zatrudniał takich uczonych jak botanik Carolus Clusius i dyplomata Ogier Ghiselin de Busbecq. Biblioteka Maksymiliana, której kuratorem był Hugo Blotius, stała się później zalążkiem austriackiej Biblioteki Narodowej. Wraz ze swoją nadworną orkiestrą wprowadził rzymską szkołę kompozycji, jednak jego plany pozyskania Giovanniego Pierluigiego da Palestriny jako kapelmistrza pokrzyżował z powodów finansowych. W 1550 roku Wiedeń miał ponad 50 000 mieszkańców, co czyni go największym miastem w Europie Środkowej z Pragą i przed Norymbergą (40 000 mieszkańców).,

poglądy religijne przyszłego króla Czech zawsze były nieco niepewne i prawdopodobnie nauczył się czegoś o Luteranizmie w młodości; ale jego przyjazne stosunki z kilkoma książętami protestanckimi, które rozpoczęły się mniej więcej w czasie dyskusji o sukcesji, były prawdopodobnie spowodowane bardziej względami politycznymi niż religijnymi. Jednak w Wiedniu nawiązał bardzo bliskie kontakty z Sebastianem Pfauserem, nadwornym kaznodzieją pod wpływem Heinricha Bullingera, silnie skłaniającym się ku Luteranizmowi, a jego Religijna postawa wywołała niepokój u jego ojca., Gdy jego ojciec Ferdynand został cesarzem w 1558 roku, był gotów zapewnić papieża Pawła IV, że jego syn nie zostanie następcą, jeśli ten krok podejmie. Ostatecznie Maksymilian pozostał nominalnie zwolennikiem starszej wiary, chociaż jego poglądy do końca życia były zabarwione Luteranizmem. Po kilku odmowach zgodził się w 1560 roku na wygnanie Pfausera i ponownie zaczął uczęszczać na msze w Kościele katolickim.,

ReignEdit

w listopadzie 1562 Maksymilian został wybrany na króla Rzymian, lub króla niemieckiego, przez Kolegium Elektorskie we Frankfurcie, gdzie został koronowany kilka dni później, po zapewnieniu Elektorów katolickich o jego wierności ich wierze i obiecując elektorom protestanckim, że publicznie przyjmie Wyznanie augsburskie, gdy zostanie cesarzem. Złożył również zwyczajową przysięgę, aby chronić Kościół, a jego wybór został później potwierdzony przez papiestwo. Był pierwszym królem Rzymian, który nie został koronowany w Akwizgranie., We wrześniu 1563 r. został koronowany na króla Węgier przez arcybiskupa Esztergomu, Nicolausa Olahusa, a po śmierci ojca w lipcu 1564 r.objął rządy w Cesarstwie i królestwach Węgier, Chorwacji i Czech.

nowy cesarz pokazał już, że wierzy w konieczność gruntownej reformy Kościoła. Nie udało mu się jednak uzyskać zgody papieża Piusa IV na małżeństwo kleru, a w 1568 roku cofnięto koncesję komunii w obu rodzajach świeckim., Ze swojej strony Maksymilian przyznał wolność religijną Luterańskiej szlachcie i rycerzom w Austrii i odmówił publikacji dekretów Soboru Trydenckiego. Wobec ogólnych oczekiwań ze strony protestantów, w marcu 1566 roku spotkał się z pierwszym ordynariuszem Augsburga. Odmówił przyjęcia żądań Książąt luterańskich; z drugiej strony, chociaż dyskutowano o nasileniu sekciarstwa, nie podjęto żadnych zdecydowanych kroków, aby go stłumić, a jedynym rezultatem spotkania było udzielenie pomocy w wojnie z Turkami, która właśnie została odnowiona., Maksymilian zebrał dużą armię i maszerował do walki z Turkami, ale ani Habsburgowie, ani Turcy nie osiągnęli wiele z tego konfliktu. Turcy oblegali i podbili Szigetvár w 1566 roku, ale ich Sułtan Sulejman Wspaniały zmarł ze starości podczas oblężenia. Gdy żadna ze stron nie odniosła decydującego zwycięstwa, ambasadorzy Maksymiliana Antun Vrančić i Christoph Teuffenbach spotkali się w Adrianopolu z wielkim wezyrem Sokollu Mehmedem paszą, aby wynegocjować rozejm w 1568 roku., Traktat z Adrianopola wymagał od cesarza uznania zwierzchnictwa Osmańskiego nad Siedmiogrodem, Wołoszczyzną i Mołdawią.