Marimo (Polski)

istnienie Kolonii marimo zależy od przystosowania gatunku do warunków słabego oświetlenia, w połączeniu z dynamicznym oddziaływaniem prądów wywołanych wiatrem, reżimem świetlnym, morfologią jeziora, podłożem dennym i sedymentacją.

Rozmiaredytuj

tempo wzrostu Marimo wynosi około 5 mm (0,2 cala) rocznie. W jeziorze Akan w Japonii rosną szczególnie duże, do 20-30 cm (8-12 cali)., Jezioro Mývatn na Islandii miało gęste kolonie marimo, które dorastały do około 12 cm średnicy i tworzyły dobrze określone plamy na dnie jeziora na głębokościach od 2 do 2,5 m (6,6–8,2 stóp).

ShapeEdit

Okrągły kształt Marimo jest utrzymywany przez delikatne działanie fal, które od czasu do czasu go obraca. Najlepszym środowiskiem do tego są płytkie jeziora z piaszczystym dnem.

kulki są zielone, co gwarantuje, że mogą fotosyntezować bez względu na to, która strona jest zwrócona w górę., W środku piłka jest również zielona i wypełniona uśpionymi chloroplastami, które stają się aktywne w ciągu kilku godzin, jeśli piłka się rozpadnie. Akcja fali oczyszcza również kulki z martwego materiału organicznego.

ponieważ niektóre kolonie mają dwie lub nawet trzy warstwy kulek marimo, potrzebna jest akcja fali, aby przewrócić je wokół, aby każda kula dotarła do światła. Kulisty kształt ma niski stosunek powierzchni do objętości w porównaniu do liścia, co ogranicza fotosyntezę, a tym samym ogranicza maksymalny rozmiar kulek marimo.,

HabitatEdit

preferowane siedlisko Marimo znajduje się w jeziorach o niskiej lub umiarkowanej aktywności biologicznej oraz z umiarkowanym lub wysokim poziomem wapnia.

Dystrybucja

gatunek występuje głównie na obszarach Europy wcześniej pokrytych lodowcami (Europa Północna) oraz w kilku miejscach w Japonii. Występuje w Ameryce Północnej, ale jest rzadki, a także w Australii.

spadek liczebności populacji

gatunek jest wrażliwy na ilość składników odżywczych w wodzie., Nadmiar składników odżywczych (z powodu rolnictwa i hodowli ryb), wraz z odkładaniem się błota z działalności człowieka są uważane za główne przyczyny jego zaniku z wielu jezior.

gatunek nadal występuje w jeziorze Zeller w Austrii (gdzie został po raz pierwszy odkryty w 1820 roku), ale forma wzrostu piłki Jeziornej nie została tam znaleziona od około 1910 roku. To samo działo się w większości miejsc w Anglii i Szkocji, gdzie można znaleźć głównie załączony formularz.

gęste kolonie marimo zostały odkryte w jeziorze Mývatn na Islandii w 1978 roku, ale od tego czasu znacznie się skurczyły. Do 2014 roku marimo prawie całkowicie zniknął z jeziora z powodu nadmiaru składników odżywczych.

gatunek nadal można znaleźć w kilku miejscach w Japonii, ale populacje również tam spadły. Nad jeziorem Akan duży wysiłek poświęca się ochronie kul jeziora.

marimo jest gatunkiem chronionym w Japonii od 1920 roku, a na Islandii od 2006 roku., Jezioro Akan jest chronione jako park narodowy, a Jezioro Mývatn jest chronione jako rezerwat przyrody.