archeolodzy klasyfikują narzędzia kamienne do gałęzi przemysłu (znanych również jako kompleksy lub technokompleksy), które mają charakterystyczne cechy technologiczne lub morfologiczne.
w 1969 roku w 2.wydaniu World Prehistory, Grahame Clark zaproponował ewolucyjną ewolucję krzemienia-knapping, w którym „dominujące technologie litograficzne” występowały w stałej sekwencji od trybu 1 do trybu 5., Przypisał im daty względne: 1 i 2 do dolnego paleolitu, 3 do środkowego paleolitu, 4 do zaawansowanego i 5 do mezolitu. Nie miały być jednak rozumiane jako uniwersalne—to znaczy nie uwzględniały wszystkich technologii litograficznych; ani jako synchroniczne—nie funkcjonowały jednocześnie w różnych regionach. Na przykład Mode 1 był używany w Europie długo po tym, jak został zastąpiony przez Mode 2 w Afryce.
Plan Clarka został przyjęty entuzjastycznie przez społeczność archeologiczną., Jedną z jego zalet była prostota terminologii; na przykład przejście Mode 1 / Mode 2. Obecnie największe zainteresowanie wzbudzają przejścia. W związku z tym w literaturze narzędzia kamienne używane w okresie paleolitu są podzielone na cztery „tryby”, z których każdy wyznacza inną formę złożoności, a które w większości przypadków postępowały według szorstkiego porządku chronologicznego.
Pre-Mode IEdit
Kenia
kamienne narzędzia Znalezione w latach 2011-2014 nad jeziorem Turkana w Kenii, datowane są na 3,3 mln lat i sprzedają rodzajowi Homo około miliona lat., Najstarsza znana skamieniałość Homo ma około 2,4-2,3 mln lat w porównaniu do 3,3 mln lat starych narzędzi kamiennych. Narzędzia kamienne mogły być wykonane przez Australopithecus afarensis, gatunek, którego najlepszym kopalnym przykładem jest Lucy, która zamieszkiwała Afrykę Wschodnią w tym samym czasie, co Data najstarszych narzędzi kamiennych, lub przez Kenyanthropus platyops (3,2 do 3,5 miliona lat-plioceńska skamielina hominina odkryta w 1999 roku)., Datowanie narzędzi polegało na datowaniu warstw popiołu wulkanicznego, w których znaleziono narzędzia i datowaniu sygnatury magnetycznej (skierowanej na północ lub południe z powodu odwrócenia biegunów magnetycznych) skały w tym miejscu.
Etiopia
rowkowane, pocięte i złamane skamieniałości kości zwierzęcych, wykonane przy użyciu narzędzi kamiennych, znaleziono w Dikika w Etiopii w pobliżu (200 jardów) szczątków selama, młodej dziewczyny Australopithecus afarensis, która żyła około 3,3 miliona lat temu.,
Mode I: The Oldowan IndustryEdit
typowe proste narzędzie do siekania Oldowan. Ten przykład pochodzi z Doliny Duero w Valladolid.
Wikimedia Commons ma media związane z Oldowanem.
najwcześniejsze narzędzia kamienne w okresie życia rodzaju Homo są narzędziami typu 1 i pochodzą od tego, co zostało nazwane staroangielskim przemysłem, nazwanego od rodzaju miejsca (w rzeczywistości wiele miejsc) znalezionego w wąwozie Olduvai w Tanzanii, gdzie zostały odkryte w dużych ilościach., Narzędzia staroobrzędowe charakteryzowały się prostą konstrukcją, wykorzystującą głównie formy rdzeniowe. Rdzenie te były kamieniami rzecznymi lub podobnymi do nich skałami, które zostały uderzone sferycznym kamieniem młotkowym, aby spowodować pęknięcia konchoidalne, usuwając płatki z jednej powierzchni, tworząc krawędź i często ostry wierzchołek. Tępy koniec to proksymalna powierzchnia; ostry, dystalny. Oldowan to technika perkusyjna. Chwytając proksymalną powierzchnię, hominid mocno sprowadził dystalną powierzchnię na obiekt, który chciał odłączyć lub rozbić, taki jak kość lub bulwa.,
najwcześniejsze znalezione narzędzia staroangielskie pochodzą z 2,6 mln lat temu, w okresie Dolnego paleolitu.odkryto je w Gona w Etiopii. Po tej dacie Przemysł staroangielski rozprzestrzenił się na większą część Afryki, chociaż archeolodzy nie są obecnie pewni, który gatunek Hominan rozwinął je po raz pierwszy, niektórzy spekulują, że był to Australopithecus garhi, a inni wierzą, że w rzeczywistości był to Homo habilis. Homo habilis był homininem, który używał narzędzi dla większości Staroobrzędowców w Afryce, ale około 1,9-1.,8 milionów lat temu odziedziczył je Homo erectus. Przemysł rozwijał się w południowej i Wschodniej Afryce między 2,6 A 1,7 mln lat temu, ale został również rozprzestrzeniony z Afryki i do Eurazji przez wędrowne zespoły H. erectus, którzy przenieśli go na daleki wschód, aż do Jawy 1,8 mln lat temu i Północnych Chin 1,6 mln lat temu.,
Mode II: The Acheulean IndustryEdit
typowy acheulean handaxe; ten przykład pochodzi z Doliny Douro, Zamora, Hiszpania. Małe żetony na krawędzi są z przeróbki.
Wikimedia Commons ma media związane z Acheulean.,
ostatecznie bardziej złożone narzędzia Mode 2 zaczęły być opracowywane przez przemysł Acheulean, nazwany od miejsca Saint-Acheul we Francji. Acheulean charakteryzował się nie rdzeniem, ale biface, którego najbardziej godną uwagi formą był ręczny topór. Acheulean po raz pierwszy pojawia się w zapisie archeologicznym już 1,7 miliona lat temu w obszarze zachodniej Turkany w Kenii i jednocześnie w Afryce Południowej.,
Leakeys, kopacze w Olduvai, zdefiniowali „rozwinięty Oldowan” okres, w którym wierzyli, że widzieli dowody na pokrywanie się w Oldowan i Acheulean. W swoim specyficznym dla gatunku spojrzeniu na oba branże, Oldowan zrównał się z H. habilis i Acheulean z H. erectus. Rozwinięty Oldowan został przypisany habilisowi, a Acheulean erectus. Kolejne datowanie Na „H. erectus” przesunęło skamieniałości z powrotem na długo przed narzędziami Acheulean; to znaczy, „H. erectus” musiał początkowo stosować Tryb 1. Nie było więc powodu, by sądzić, że rozwinięty Oldowan musiał być habilis; mógł to być erectus., Przeciwnicy podziału poglądów rozwinęli Oldowan między Oldowan i Acheulean. Nie ma jednak wątpliwości, że habilis i erectus współistniały, ponieważ skamieniałości habilis znaleziono dopiero 1,4 miliona lat temu. W międzyczasie Afrykański „H. erectus” rozwinął Tryb 2. W każdym razie fala trybu 2 rozprzestrzeniła się na Eurazję, powodując użycie obu tam. H. erectus być może nie był jedynym homininem, który opuścił Afrykę; europejskie skamieniałości są czasami kojarzone z Homo ergaster, współczesnym H. erectus w Afryce.,
w przeciwieństwie do starego narzędzia, które jest wynikiem przypadkowej i prawdopodobnie ex tempore operacji uzyskania jednej ostrej krawędzi na kamieniu, narzędzie bólowe jest planowanym wynikiem procesu produkcyjnego. Producent zaczyna od blanku, albo większego kamienia lub płyty strąconej z większej skały. Z tego blanku usuwa duże płatki, które mogą być używane jako rdzenie. Stojąc rdzeń na krawędzi na kamieniu kowadełkowym, uderza on w odsłoniętą krawędź uderzeniami dośrodkowymi twardego młotka, aby z grubsza ukształtować narzędzie., Następnie kawałek musi być przerobiony ponownie, lub retuszowane, miękkim młotkiem z drewna lub kości, aby uzyskać narzędzie drobno rozdrobnione na całym składający się z dwóch wypukłych powierzchni przecinających się w ostrej krawędzi. Takie narzędzie jest używane do krojenia; wstrząs mózgu zniszczyłby krawędź i przeciął rękę.
niektóre narzędzia trybu 2 są w kształcie dysku, inne jajowate, inne w kształcie liści i spiczaste, a inne wydłużone i spiczaste na dystalnym końcu, z tępą powierzchnią na proksymalnym końcu, oczywiście używane do wiercenia., Narzędzia Mode 2 są używane do rzeźbienia; nie są kompozytowe (nie mają haft), nie są zbyt odpowiednimi narzędziami do zabijania. Zabójstwo musiało być dokonane w inny sposób. Narzędzia Mode 2 są większe niż Oldowan. Blank został przeniesiony, aby służyć jako stałe źródło płatków, aż w końcu został retuszowany jako gotowe narzędzie. Krawędzie były często wyostrzane przez dalszy retusz.
Mode III: The Mousterian IndustryEdit
narzędzie wykonane techniką Levallois. Ten przykład pochodzi z La Parrilla (Valladolid, Hiszpania).,
w Wikimedia Commons znajdują się media związane z Mousterianem.
ostatecznie, Acheulean w Europie został zastąpiony przez lithic technologii znanej jako Mousterian Industry, który został nazwany od miejsca Le Moustier we Francji, gdzie przykłady zostały odkryte w 1860 roku. ewoluując od Acheulean, przyjęła Levallois techniki do produkcji mniejszych i ostrzejszych noży, jak Narzędzia, a także skrobaki. Znany również jako „prepared core technique”, płatki są wycinane z obrobionych rdzeni, a następnie retuszowane., Przemysł Mousteriański był rozwijany i używany głównie przez neandertalczyków, rodzimych europejskich i bliskowschodnich gatunków homininów, ale ogólnie podobny przemysł jest rozpowszechniony w Afryce.
Mode IV: The Aurignacian Industryedytuj
powszechne stosowanie długich ostrzy (zamiast płatków) z przemysłu górnego paleolitu Mode 4 pojawiło się w górnym paleolicie między 50 000 a 10 000 lat temu, chociaż ostrza były nadal produkowane w małych ilościach znacznie wcześniej przez neandertalczyków., Wydaje się, że kultura Aurignacka jako pierwsza opierała się w dużej mierze na ostrzach. Zastosowanie ostrzy wykładniczo zwiększa efektywność wykorzystania rdzenia w porównaniu z techniką płatków Levallois, która miała podobną przewagę nad technologią Acheulean, która była obrabiana z rdzeni.
Mode V: THE Microlithic IndustriesEdit
stosowany w narzędziach kompozytowych, głównie mocowanych do trzonu. Przykładem może być Kultura Magdaleńska. Taka technologia sprawia, że znacznie bardziej efektywne wykorzystanie dostępnych materiałów, takich jak krzemień, choć wymaga większych umiejętności w produkcji małych płatków., Mocowanie ostrych krawędzi krzemienia w rękojeści z drewna lub kości jest kluczową innowacją w mikrolitach, ponieważ rękojeść zapewnia użytkownikowi ochronę przed krzemieniem, a także poprawia dźwignię urządzenia.
przemysł neolityczny
tablica neolitycznych artefaktów, w tym bransoletek, głów siekier, dłut i narzędzi polerskich.,
w prehistorycznej Japonii, szlifowane narzędzia kamienne pojawiają się w okresie japońskiego paleolitu, który trwał od około 40 000 p. n. e. do 14 000 p. n. e. W innych miejscach, szlifowane narzędzia kamienne stały się ważne w okresie neolitu rozpoczynającym się około 10 000 pne., Te szlifowane lub polerowane narzędzia są wytwarzane z materiałów o większym ziarnie, takich jak bazalt, jadeit i Jadeit, greenstone i niektóre formy ryolitu, które nie nadają się do łuszczenia. Przemysł greenstone był ważny w angielskim Lake District i jest znany jako Langdale Axe industry. Szlifowane narzędzia kamienne obejmowały adze, Celty i siekiery, które były wytwarzane przy użyciu pracochłonnej, czasochłonnej metody wielokrotnego szlifowania na kamieniu ściernym, często przy użyciu wody jako środka smarnego., Ze względu na ich grube powierzchnie niektóre szlifowane narzędzia kamienne były używane do mielenia żywności roślinnej i były polerowane nie tylko przez celowe kształtowanie, ale także przez użycie. Manos to kamienie ręczne używane w połączeniu z metatami do mielenia kukurydzy lub ziarna. Polerowanie zwiększyło wewnętrzną wytrzymałość mechaniczną siekiery. Polerowane siekiery kamienne były ważne dla powszechnego oczyszczania lasów i lasów w okresie neolitu, kiedy na dużą skalę rozwinęła się hodowla roślin i zwierząt., Są one bardzo szeroko rozpowszechnione i były przedmiotem handlu na duże odległości, ponieważ najlepsze typy skał były często bardzo lokalne. Stały się one również obiektami czcigodnymi i często były grzebane w długich lub okrągłych zaczepach wraz z ich dawnymi właścicielami.
w okresie neolitu Duże siekiery wykonywano z guzków krzemiennych przez rozdrabnianie szorstkiego kształtu, tzw. „szorstkiego”. Takie produkty były przedmiotem handlu na szerokim obszarze. Szorstkie out zostały następnie polerowane, aby nadać powierzchni grzywny wykończenie, aby utworzyć głowę siekiery., Polerowanie nie tylko zwiększyło końcową wytrzymałość produktu, ale także sprawiło, że głowica mogła łatwiej penetrować Drewno.
Małe lunaty z epipaleolitycznych stanowisk Mar Dalan, Rawansar , Kermanszah, Zagros
było wiele źródeł zaopatrzenia, w tym Groby Grimes w Suffolk, Cissbury w Sussex i Spiennes koło Mons w Belgii, aby wymienić tylko kilka. W Wielkiej Brytanii istniały liczne małe kamieniołomy na obszarach downland, gdzie krzemień był usuwany do użytku lokalnego, na przykład.,
wiele innych skał wykorzystywano do wyrobu siekier z kamieni, w tym Przemysł siekier Langdale, a także wiele innych miejsc, takich jak Penmaenmawr i Tievebulliagh w Co Antrim, Ulster. W Langdale, tam wiele outcrops of greenstone były eksploatowane i knapped gdzie kamień został wydobyty. W miejscach tych znajdują się stosy płatków odpadowych, a także odrzucone szorstkowłose. Polerowanie poprawiło wytrzymałość mechaniczną narzędzi, co zwiększyło ich żywotność i skuteczność. Wiele innych narzędzi zostało opracowanych przy użyciu tych samych technik. Takie produkty były sprzedawane w całym kraju i za granicą.
Dodaj komentarz