Notre-Dame de Paris, zwana także katedrą Notre-Dame, kościół katedralny w Paryżu. Jest to najbardziej znana z gotyckich katedr średniowiecza i wyróżnia się wielkością, starożytnością i zainteresowaniem architektonicznym.
Notre-Dame leży na wschodnim krańcu Île de la Cité i została zbudowana na ruinach dwóch wcześniejszych kościołów, które były poprzedzone Gallo-rzymską świątynią poświęconą Jowiszowi., Inicjatorem budowy katedry był Maurice de Sully, biskup Paryża, który około 1160 roku wpadł na pomysł przekształcenia w jedną budowlę, na większą skalę, Ruin dwóch wcześniejszych bazylik. Kamień węgielny został położony przez papieża Aleksandra III w 1163 roku, a ołtarz główny został konsekrowany w 1189 roku. Chór, fasada Zachodnia i nawa zostały ukończone do 1250 roku, a ganki, kaplice i inne ozdoby zostały dodane w ciągu następnych 100 lat.
Katedra Notre-Dame składa się z chóru i apsydy, krótkiego transeptu i nawy flankowanej podwójnymi nawami i kwadratowymi kaplicami., Jego centralna iglica została dodana podczas renowacji w XIX wieku, zastępując oryginał, który został całkowicie usunięty w XVIII wieku z powodu niestabilności. Wnętrze katedry ma wymiary 427 na 157 stóp (130 na 48 metrów), a dach ma wysokość 35 metrów. Dwie masywne wczesnogotyckie wieże (1210-50) wieńczą zachodnią fasadę, która jest podzielona na trzy kondygnacje i ma drzwi ozdobione pięknymi wczesnogotyckimi rzeźbami i zwieńczone rzędem figur królów Starego Testamentu., Dwie wieże mają 68 metrów wysokości; iglice, którymi miały być zwieńczone, nigdy nie zostały dodane. Na wschodnim krańcu katedry, apsyda ma duże okna clerestory (dodane 1235-70) i jest wspierana przez jedno-łukowe latające przyporami z bardziej śmiałego gotyku Rayonnant, szczególnie godne uwagi ze względu na ich śmiałość i wdzięk. Tylko trzy wielkie rozety katedry zachowują swoje XIII-wieczne szkło.
Katedra Notre-Dame doznała zniszczeń i zniszczeń na przestrzeni wieków. Po Rewolucji Francuskiej został uratowany przed ewentualnym zniszczeniem przez Napoleona, który koronował się w Katedrze na cesarza Francuzów w 1804 roku. Katedra Notre-Dame została gruntownie odnowiona przez francuskiego architekta Eugène-Emmanuela Viollet-le-Duc w połowie XIX wieku. Popularność powieści Victora Hugo „Notre-Dame de Paris” (1831), w której scenerią jest katedra, była uważana za inspirację do renowacji., Podczas kampanii renowacyjnej w 2019 roku na poddaszu katedry wybuchł pożar, a ogromny pożar zniszczył większość dachu, XIX-wieczną iglicę Viollet-le-Duc i część sklepienia żebrowego.
Dodaj komentarz