nzherald.co.nz (Polski)

tego dnia 229 lat temu rozpoczęła się jedna z największych historii miłosnych. Ale Kop głębiej i zastanawiasz się, czy to była cała ta miłość?

romans Napoleona I Józefiny był tak wybuchowy, że ich namiętne listy zostały uwiecznione w niezliczonych Książkach i filmach — mówi się, że jest więcej książek o Napoleonie niż jakikolwiek człowiek w historii.,

ale poza opowieściami o francuskim mężu stanu i przywódcy wojskowym, jego miażdżącej porażce w bitwie pod Waterloo i wygnaniu na wyspę Świętej Heleny, spuścizna jego relacji z pierwszą żoną trwa do dziś.

oto mała próbka miłości, jaką obdarzył Josephine, zaczerpnięta z jego niezwykle intensywnych listów do niej.

„mam nadzieję, że niedługo zmiażdżymy cię w moich ramionach.”

pocałunek w sercu … i jeden znacznie niżej. Dużo niżej!”

Napoleon i Józefina pobrali się 223 lata temu 9 marca 1796 roku i mimo, że związek nie trwał długo, jego pierwsza żona została uznana za jedyną kobietę, którą naprawdę kochał.,

popularnym mitem jest to, że ostatnim słowem Napoleona, kiedy wziął ostatni oddech na ziemi, było „Josephine!”

ale jeśli ich romans był tak wspaniały, to dlaczego tak bezdusznie ją rzucił zaledwie pięć lat po ślubie?

the early flush of love

Josephine było imieniem, które Napoleon nazwał swoją pierwszą żoną, która urodziła się jako Marie Josephe Rose Tascher de La Pagerie, córka drobnego arystokraty i przewlekłego hazardzisty.

jej rodzina nazywała ją Marie lub Rose, ale Napoleon nie lubił żadnego imienia, więc zmienił jej nazwę na Josephine, którą zachowywała do końca życia.

jest taka historia, że jako młoda dziewczyna dorastająca na Martynice we Francji, wróżka powiedziała jej, że pewnego dnia zostanie ” królową Francji …. więcej niż królowa.”Czy to prawda, czy nie, (mówiono, że Josephine jest świetną narratorką) nie da się tego powiedzieć. Ale, dla wszystkich intencji i celów, przepowiednia się spełniła.,

Josephine była 32-letnią matką dwójki dzieci, gdy poznała 26-letniego Napoleona w 1795 roku na balu towarzyskim zorganizowanym przez Paula Barrasa, mentora Napoleona I „de facto” gubernatora Francji. Josephine była wówczas kochanką Paula Barrasa.

Josephine wyszła za mąż w wieku 16 lat za arystokratę Alexandre de Beauharnais i miała syna Eugene ' a i córkę Hortense.

małżeństwo nie przetrwało i w 1794 roku, kiedy Alexandre został aresztowany za zdradę, Josephine została również wtrącona do więzienia.

Gdy Alexandre został stracony, Josephine zdołała uciec z życiem i stała się kochanką Paula Barrasa. Ale zanim Napoleon I Józefina zamknęli oczy, Barras miał dość swojej kochanki i chciał się jej pozbyć. Pragnął znaleźć nowego kochanka na jej miejsce, więc zachęcił Napoleona do romansu z Józefiną. Oczywiście nie wymagało to wiele zachęty., To był romans stulecia.

Josephine była świadoma, że jest na skraju zastąpienia, więc szukała sposobu na przetrwanie francuskiego społeczeństwa. Napoleon był niewiele więcej niż bezrobotnym korsykańskim oficerem (zaledwie cztery lata później rządził Francją).

szukał starszej kobiety, bo wierzył, że będzie bardziej akceptowany w społeczeństwie z wyrafinowaną damą na ramieniu., Para postanowiła się uwodzić, zupełnie nieświadomi, że rozpoczynają romans, który ma być jednym z najbardziej pamiętnych w historii.

małżeńskie rozkosze

Napoleon oświadczył się Józefinie w styczniu 1796 roku, zalewając ją intensywnie romantycznymi listami miłosnymi z różnych stanowisk wojskowych na całym świecie z armią francuską.

w jego listach było mnóstwo „sprośnych gadek”, ale Napoleon spędzał dużo czasu na karceniu kochanka za to, że nie odpisywał tak często, jak chciał.,

” byłbym szczęśliwy, gdybym mógł pomóc ci w rozbieraniu się, mała jędrna Biała pierś, urocza twarz, włosy związane w szalik a la creole.”

„bez swej Józefiny, bez zapewnienia jej miłości, co mu pozostało na ziemi? Co on może zrobić?”

na tym etapie Napoleon był cesarzem dużej części Europy., Kilka dni po ślubie z Józefiną w służbie cywilnej, Napoleon został zmuszony do opuszczenia swojej nowej narzeczonej w Paryżu, gdy dowodził bitwą przeciwko Włochom i Austriakom.

chociaż ich listy są wyraźnym dowodem na to, że para naprawdę się kochała, Josephine została uderzona przypadkiem „wędrownego oka”, wpadając w ramiona innych mężczyzn, którzy wykorzystali szansę na Josephine, gdy jej mąż był daleko, tocząc bitwy i podbijając obce ziemie.

Napoleon Bonaparte we Francji., Photo / Getty Images

najwyraźniej pracownicy Napoleona byli świadomi romansów, które Josephine lubiła z innymi mężczyznami, a Napoleon miał wiele romansów podczas ich małżeństwa.

jeden romans miał z żoną kolegi oficera, gdy był w Egipcie. Kobieta o imieniu Pauline stała się znana jako „Kleopatra” Napoleona. Późniejsze romanse zaowocowały prawdopodobnie co najmniej dwójką nieślubnych dzieci.,

ale Napoleon nigdy nie wątpił w wielką miłość jego i Józefiny do siebie, nawet gdy ciągle dokuczał jej, że jest luźna, gdy przychodzi do odpowiadania na jego listy.

” piszę do ciebie, moja ukochana, bardzo często, a ty piszesz bardzo mało. Jesteś niegodziwy i niegrzeczny, bardzo niegrzeczny, tak samo jak jesteś kapryśny. To jest niewierne tak oszukać biednego męża, czułego kochanka!,”

” Adieu, urocza Josephine; jednej z tych nocy twoje drzwi otworzą się z wielkim hałasem; jako zazdrosna osoba, i Znajdziesz mnie na swoich ramionach.”

co było takiego wspaniałego w Józefinie?

Sandra Gulland jest autorką wielu życiorysów i sekretnych smutków Josephine B. Gulland spędziła dekadę badając swoje książki i wierzy, że historia epoki napoleońskiej jest pełna mitów. Musi być coś niezwykłego w Josephine.

Gulland pisze: Była dość prostą kobietą o wielkim sercu., Chociaż inteligentna (całkiem), nie była wielkim intelektem. Jej cnoty były proste: była wyjątkową matką, dobrą przyjaciółką, troskliwą pracodawczynią, kochającą żoną. Wiedziała, jak być dobrą gospodynią.

„ale jakoś też umiała być cesarzową. Jak można się do tego zabrać? Nie ma książek „jak” na ten temat, nie ma wielu zajęć, które można wziąć. Jednak ona weszła w tę rolę łatwo i z ogromną łaską i człowieczeństwem.”

bez wątpienia było w niej coś niezwykle wyjątkowego. Dlaczego Napoleon miałby pisać listy, jakby był nastolatkiem z miłości?

„Josephine! Josephine! Pamiętajcie, co wam czasem mówiłem: natura obdarzyła mnie męskim i zdecydowanym charakterem. Zbudowała twoje z koronki i gossamer. Przestałeś mnie kochać …?”

tymczasem dla Napoleona było jak zwykle.

w 1798 r.dowodził 35-tysięczną armią na podbój Egiptu, a w październiku 1799 r. otrzymał zadanie kierowania rządem o nieograniczonych mocach.,

w tym czasie Napoleon zdołał odzyskać francuską kontrolę nad Włochami po pokonaniu Austriaków, stworzył Bank Francji, zreformował system edukacji, a także zreformował Francuski system prawny, ustanawiając nowe prawa znane jako Kodeks Napoleona.

No more babies for Josephine

ale to, czego Napoleon najbardziej pragnął, to Dziedzic, a Józefina nie dała mu ani syna, ani córki., Miała co najmniej jedno poronienie, ale wkrótce stało się jasne dla wszystkich, że nie może mieć kolejnego dziecka.

zaledwie pięć lat po zawiązaniu węzła i napisaniu setek namiętnych listów do kobiety, która rzekomo była miłością jego życia, Napoleon zerwał ze swoją Józefiną. Mówiono, że nadal się kochają, ale potrzeba dziedzica przeważała nad wszystkim innym.

ciekawa notka: córka Josephine z pierwszego małżeństwa, Hortense, później poślubiła brata Napoleona, czyniąc ją zarówno pasierbicą, jak i szwagierką.,

w styczniu 1810 roku Napoleon zaaranżował unieważnienie małżeństwa z tego powodu, że proboszcz nie przewodniczył ceremonii. Pozwoliło mu to łatwo pozbyć się żony bez niezadowolenia kościoła z faktycznego rozwodu.

obie miały pozostać w dobrych stosunkach, a Napoleon pozwolił Józefinie utrzymać tytuł cesarzowej., Przeniosła się do prywatnej rezydencji w Malmaison pod Paryżem, gdzie mogła utrzymać swój wystawny tryb życia, zabawiając ludzi z wyższych sfer, którzy wiedzieli, że nadal jest związana ze swoim byłym mężem, który nadal płacił jej rachunki (Josephine była regularnie zadłużona). Jednak życie Josephine zostało skrócone w wieku 51 lat, kiedy zmarła na zapalenie płuc 29 maja 1814 roku.

Napoleon zmarł siedem lat później jako brytyjski jeniec na Wyspie Świętej Heleny na południowym Oceanie Atlantyckim.

czy jego ostatnie słowa lub myśli były o jego pierwszej prawdziwej miłości, nigdy się nie dowiemy. Tak, mówiono, że ich miłość jest wielka, ale” jak wielka ” jest dyskusyjna, gdy był gotów ją oddać po zaledwie pięciu latach. A jednak, po przeczytaniu jednego z jego listów do Josephine w całości, który można przeczytać tutaj, trudno sobie wyobrazić, że kocha kogoś innego tak intensywnie.