osobowość

osobowość, charakterystyczny sposób myślenia, odczuwania i zachowania. Osobowość obejmuje nastroje, postawy i opinie i jest najbardziej wyraźnie wyrażona w interakcjach z innymi ludźmi. Obejmuje ona cechy behawioralne, zarówno wrodzone, jak i nabyte, które odróżniają jedną osobę od drugiej i które można zaobserwować w relacjach ludzi z otoczeniem i grupą społeczną.

termin osobowość został zdefiniowany na wiele sposobów, ale jako pojęcie psychologiczne ewoluowały dwa główne znaczenia., Pierwszy odnosi się do spójnych różnic, które istnieją między ludźmi: w tym sensie badanie osobowości koncentruje się na klasyfikacji i wyjaśnieniu stosunkowo stabilnych ludzkich cech psychologicznych. Drugie znaczenie podkreśla te cechy, które sprawiają, że wszyscy ludzie są podobni i które odróżniają człowieka psychologicznego od innych gatunków; kieruje teoretyka osobowości do poszukiwania tych regularności wśród wszystkich ludzi, które określają naturę człowieka, jak również czynników, które wpływają na przebieg życia., Ta dwoistość może pomóc wyjaśnić dwa kierunki, które przyjęły badania osobowości: z jednej strony badanie coraz bardziej specyficznych cech u ludzi, a z drugiej poszukiwanie zorganizowanej całości funkcji psychologicznych, która podkreśla wzajemne oddziaływanie między organicznymi i psychologicznymi wydarzeniami w ludziach a tymi społecznymi i biologicznymi wydarzeniami, które ich otaczają. Podwójna definicja osobowości jest przeplatana w większości poruszanych poniżej tematów. Należy jednak podkreślić, że żadna definicja osobowości nie znalazła powszechnej akceptacji w tej dziedzinie.,

badanie osobowości można powiedzieć, że ma swoje źródło w fundamentalnej idei, że ludzie wyróżniają się charakterystycznymi indywidualnymi wzorcami zachowań—charakterystycznymi sposobami chodzenia, mówienia, wyposażenia pomieszczeń mieszkalnych lub wyrażania swoich popędów. Niezależnie od zachowania, personolodzy—jak nazywa się tych, którzy systematycznie badają osobowość-badają, jak ludzie różnią się w sposobie wyrażania siebie i próbują ustalić przyczyny tych różnic., Chociaż inne dziedziny psychologii badają wiele tych samych funkcji i procesów, takich jak uwaga, myślenie lub motywacja, personolog kładzie nacisk na to, jak te różne procesy pasują do siebie i stają się zintegrowane, aby nadać każdej osobie charakterystyczną tożsamość lub osobowość. Systematyczne psychologiczne badanie osobowości wyłoniło się z wielu różnych źródeł, w tym psychiatrycznych studiów przypadków, które koncentrują się na życiu w niebezpieczeństwie, z filozofii, która bada naturę człowieka, oraz z fizjologii, antropologii i Psychologii Społecznej.,

systematyczne badanie osobowości jako rozpoznawalnej i oddzielnej dyscypliny w psychologii można powiedzieć, że rozpoczęło się w 1930 roku wraz z publikacją w Stanach Zjednoczonych dwóch podręczników, Psychologia osobowości (1937) przez Rossa Stagnera i osobowość: psychologiczna interpretacja (1937) przez Gordona W. Allporta, a następnie Henry A. Murray 's Explorations in Personality (1938), która zawierała zestaw badań eksperymentalnych i klinicznych, oraz przez Gardner Murphy' s Integrative and comprehensive text, Personality: a Biospocial Approach to geneza i struktura (1947)., Jednak personologia może prześledzić swoje pochodzenie do starożytnych Greków, którzy zaproponowali rodzaj biochemicznej teorii osobowości.