pannus, lub przewlekłe powierzchowne zapalenie rogówki, jest postępującą zapalną chorobą autoimmunologiczną rogówki. Typowe objawy kliniczne obejmują pigmentację (brązowe przebarwienia), unaczynienie (wzrost naczyń krwionośnych) i zmętnienie (mętność) rogówki. Zmiany w rogówce mogą prowadzić do powstawania blizn, a w ciężkich przypadkach mogą prowadzić do poważnych zaburzeń widzenia lub ślepoty. Aktywna choroba może również powodować dyskomfort.,
przyczyna
ostateczna przyczyna pannus nie jest znana, ale kilka czynników może być zaangażowany:
- zwiększona częstość występowania w niektórych ras (Owczarek niemiecki, Greyhound, Labrador Retriever i Border Collie) sugeruje predyspozycje genetyczne.
- promieniowanie ultrafioletowe i dużej wysokości zwiększyć nasilenie choroby; dlatego psy żyjące na dużych wysokościach i bardzo słonecznych obszarach są często bardziej dotknięte chorobą, która jest trudniejsza do kontrolowania. Najczęściej występuje na pustyni i w Stanach Skalistych.,
- uważa się, że przyczyniają się do tego czynniki immunologiczne. Pannus jest uważany za formę choroby autoimmunologicznej, w której organizm kieruje niewłaściwą odpowiedź immunologiczną przeciwko tkankom rogówki.
objawy
głównym objawem pannusa jest naciek naczyniowy lub pigmentowy do jasnej rogówki, powodujący białawe, różowe lub brązowe przebarwienia. Zwykle zaczyna się od zewnętrznej krawędzi jasnej rogówki najbliżej ucha i rozciąga się do wewnątrz., Wzrost naczyń krwionośnych i pigmentacja rogówki może przebiegać na całej powierzchni rogówki, a nieleczona może prowadzić do ślepoty.
diagnoza
diagnoza pannusa jest zwykle dokonywana na podstawie charakterystycznych objawów klinicznych, ale czasami zaleca się dodatkową diagnostykę, w tym cytologię i badanie krwi.
leczenie
pomimo intensywnych wysiłków badawczych, nie ma trwałego leczenia. Dobrą wiadomością jest to, że zdecydowana większość przypadków może być zarządzane z miejscowo leki, które zatrzymują postęp choroby i odwrócić uszkodzenia rogówki., Stan ten wymaga jednak leczenia przez całe życie z najlepszymi wynikami obserwowanymi, gdy terapia jest wprowadzana na wczesnym etapie choroby. Nacieki komórek zapalnych i inwazja naczyń są zwykle odwracalne z terapii. Czasami blizny i depozyty pigmentu nie są nieodwracalne, ale często można je zminimalizować przy regularnym leczeniu. Nawet krótkie okresy przerwanej terapii, na przykład 2 do 4 tygodni, może spowodować poważne nawroty z głębokim wpływem na widzenie psa.,
istnieją trzy kategorie terapii:
- leczenie kortykosteroidami może być podawane w przerywanych wstrzyknięciach pod spojówkę (różowa błona śluzowa oka) i (lub) przez miejscowe stosowanie kropli do oczu lub maści.
- miejscowa terapia immunomodulacyjna w postaci miejscowego cyklosporyny lub takrolimusu w połączeniu ze steroidami zapewnia najlepszą możliwą kontrolę pannus u około 85% psów z tą chorobą. Częstość stosowania miejscowego leku może się zmieniać w ciągu roku w zależności od poziomu światła UV.,
- u pacjentów, którzy nie reagują na leki miejscowe, zaleca się bardziej inwazyjne techniki. Chirurgiczne wycięcie powierzchownej warstwy z dotkniętego obszaru może przywrócić widzenie w oczach, które mają rozległe blizny i pigmentacji. To się nazywa powierzchowne keratektomii. Niestety, wskaźnik nawrotów pooperacyjnych jest wysoki i ta metoda pozostaje ostatecznością.
- Beta-napromieniowanie stosuje się, gdy sama terapia medyczna jest niewystarczająca., Potencjalne powikłania związane ze stosowaniem tych leków obejmują, ale nie ograniczają się do, zapalenie różowej tkanki (zapalenie spojówek) i owrzodzenie rogówki, mineralizacja rogówki; niektóre z tych powikłań mogą prowadzić do ślepoty, jeśli nie natychmiast adresowane.
twoja świadomość objawów swojego zwierzaka i przestrzeganie zaleceń dotyczących leków i badań kontrolnych pomaga kontrolować te potencjalne powikłania.
jeśli masz dodatkowe pytania dotyczące pannus lub innych schorzeń ocznych, skontaktuj się z nami pod adresem Eye Care for Animals.,
powrót do poprzedniej strony
Dodaj komentarz