Ostrzeżenia
zawarte w części środki ostrożności.
środki ostrożności
zaburzenia układu sercowo-naczyniowego
podczas leczenia wyłącznie estrogenem zgłaszano zwiększone ryzyko udaru mózgu i zakrzepicy żył głębokich. Podczas leczenia estrogenem i progestagenem zgłaszano zwiększone ryzyko wystąpienia ZP, DVT, udaru mózgu i zawału mięśnia sercowego. Jeśli którekolwiek z tych zdarzeńwystępuje lub podejrzewa się, estrogen z lub bez leczenia progestagenem powinien być natychmiast kontynuowany.,
należy odpowiednio zarządzać czynnikami ryzyka chorób naczyń tętniczych (na przykład nadciśnieniem tętniczym,cukrzycą, używaniem tytoniu, hipercholesterolemią i otyłością) i (lub) żylną chorobą zakrzepowo-zatorową (VTE) (na przykład osobista lub rodzinna historia VTE, otyłość i toczeń rumieniowaty układowy).
udar mózgu
w podgrupie WHI dotyczącej samego estrogenu stwierdzono statystycznie znaczne zwiększenie ryzyka udaru mózgu u kobiet w wieku od 50 do 79 lat otrzymujących tylko CE (0,625 mg) w porównaniu z kobietami w tej samej grupie wiekowej, które przyjmowały placebo (45 w porównaniu z 33 na 10 000 kobiet-lat)., Wzrost ryzyka wykazywał się w 1 roku i utrzymał się . Jeśli wystąpi udar lub podejrzewa się, należy natychmiast przerwać terapię samą estrogenem.
analizy podgrup kobiet w wieku od 50 do 59 lat sugerują, że nie zwiększa się ryzyko udaru u kobiet otrzymujących CE(0,625 mg) – tylko u kobiet otrzymujących placebo (18 w porównaniu z 21 na 10 000 kobiet-lat).1
w badaniu podgrupy WHI estrogen i progestyn statystycznie odnotowano znaczne zwiększenie ryzyka udaru mózgu u kobiet w wieku od 50 do 79 lat otrzymujących codziennie CE (0,625 mg) i MPA (2.,5 mg) w porównaniu do kobiet w tej samej grupie wiekowej otrzymujących placebo (33 vs 25 na 10 000 kobiet-lat). Zwiększenie ryzyka wykazano po pierwszym roku i utrzymywało się.1 W przypadku wystąpienia udaru lub podejrzenia, należy natychmiast przerwać leczenie progestagenem estrogenplus.
choroba niedokrwienna serca
w podgrupie WHI dotyczącej samego estrogenu nie zgłoszono żadnego ogólnego wpływu zdarzeń onkoronarnej choroby serca (CHD) (zdefiniowanych jako zawał mięśnia sercowego bez zgonu, cichy zawał mięśnia sercowego lub CHDdeath) u kobiet otrzymujących sam estrogen w porównaniu z placebo2.,
analizy podgrup kobiet w wieku od 50 do 59 lat Sugerują statystycznie nieistotne zmniejszenie częstości występowania CHD (w porównaniu do placebo) u kobiet poniżej 10 lat od menopauzy (816 na 10 000 kobiet-lat).1
w podgrupie WHI estrogen i progestyn stwierdzono nieistotnie zwiększone ryzyko wystąpienia objawów CHD u kobiet przyjmujących codziennie CE (0,625 mg) i MPA (2,5 mg) w porównaniu z kobietami przyjmującymi lekplacebo (41 w porównaniu z 34 na 10 000 kobiet-lat).,1 w 1. roku wykazano wzrost ryzyka relacyjnego, a w 2 .do 5. roku odnotowano tendencję do zmniejszania się ryzyka relacyjnego.
u kobiet po menopauzie z udokumentowaną chorobą serca (N= 2763, średnia wieku 66,7 lat), w kontrolowanym badaniu klinicznym dotyczącym wtórnej profilaktyki chorób układu krążenia (badanie serca i estrogenów/progesteronu; HERS), leczenie dobowym CE (0,625 mg) i MPA (2,5 mg)nie wykazało korzyści z układu krążenia. Podczas obserwacji średnio 4.,1lat leczenie CE plus MPA nie zmniejszyło ogólnej częstości występowania CHD u kobiet po menopauzie z rozpoznaną CHD. W grupie leczonej MPa w pierwszym roku leczenia było więcej przypadków CHD niż w grupie otrzymującej placebo, ale nie w kolejnych latach. Dwa tysiące trzysta dwadzieścia jeden (2321) kobiet z pierwotnego procesu HERS zgodziło się wziąć udział w otwartym przedłużeniu procesu HERS, HERS II. Średni okres obserwacji w badaniu HERS II wynosił dodatkowe 2,7 roku, w sumie 6,8 roku. Częstość występowania objawów CHD była porównywalna wśród kobiet w CE (0,625 mg) i MPA (2.,5 mg) i placebo w grupie HERS, HERS II i ogólnie.
żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (VTE)
w podgrupie WHI, w której stosowano tylko estrogen, ryzyko ŻChZZ (ZŻG i ZP) było zwiększone u kobiet otrzymujących w monoterapii CE (0, 625 mg) w porównaniu z placebo (30 w porównaniu z 22 na 10 000 kobiet-lat), chociaż tylko zwiększenie ryzyka ZŻG osiągnęło znaczenie statystyczne (23 w porównaniu z 15 na 10 000 kobiet-lat). Zwiększenie ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej wykazano w ciągu pierwszych 2 lat3 . W przypadku wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej lub podejrzenia jej wystąpienia, należy natychmiast przerwać stosowanie samego estrogenu.,
w podgrupie Whi estrogen i progestagen, odnotowano 2-krotnie większą częstość VTE u kobiet przyjmujących codziennie CE (0,625 mg) i MPA (2,5 mg) w porównaniu do kobiet przyjmujących lek placebo (35 w porównaniu do 17 na 10 000 kobiet-lat). Wykazano również istotne statystycznie zwiększenie ryzyka zarówno DVT (26 versus 13 na 10 000 kobiet-lat), jak i PE (18 Versus 8 na 10 000 kobiet-lat). Zwiększenie stężenia VTErisk wykazano w ciągu pierwszego roku i utrzymywało się4 . W przypadku wystąpienia VTE lub podejrzenia, należy natychmiast przerwać leczenie estrogenem plusprogestyną.,
jeśli jest to możliwe, estrogeny należy odstawić co najmniej 4 do 6 tygodni przed zabiegiem chirurgicznym typu związanego ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zakrzepowo-zatorowego lub w okresach długotrwałego unieruchomienia.
nowotwory złośliwe
rak endometrium
stwierdzono zwiększone ryzyko wystąpienia raka endometrium po zastosowaniu bezspornej terapii estrogenowej u kobiety z macicą. Ryzyko zachorowania na raka endometrium wśród niezastosowanych użytkowników estrogenów jest około 2-12 razy większe niż u osób nieanalizujących i wydaje się zależeć od czasu trwania leczenia i dawki estrogenu., Większość badań nie wykazuje znaczącego zwiększonego ryzykazwiązane ze stosowaniem estrogenów przez okres krótszy niż 1 rok. Największe ryzyko związane z długotrwałym stosowaniem, ze zwiększonym ryzykiem 15-do 24-krotnie od 5 do 10 lat lub więcej, a ryzyko to utrzymuje się przez co najmniej 8 do 15 lat po przerwaniu terapii estrogenowej.
ważny jest Nadzór kliniczny wszystkich kobiet stosujących estrogen-aloneor estrogen plus progestagen., W celu wykluczenia nowotworu złośliwego u kobiet po menopauzie z nierozpoznanym utrzymującym się lub powtarzającym się nieprawidłowym krwawieniem z narządów płciowych należy podjąć odpowiednie środki diagnostyczne,w tym, jeśli jest to wskazane, kierowane lub losowe pobieranie próbek z endometrium. Nie ma dowodów na to, że stosowanie naturalnych estrogenów powoduje inny profil ryzyka endometrium niżsyntetyczne estrogeny o równoważnej dawce estrogenu. Wykazano, że dodanie progestagenu do terapii estrogenowej topostmenopauzalnej zmniejsza ryzyko rozrostu endometrium, który może być prekursorem raka endometrium.,
rak piersi
najważniejszym randomizowanym badaniem klinicznym dostarczającym informacji na temat raka piersi u osób stosujących tylko estrogen jest badanie WHI samego ce (0,625 mg). W badaniu Whi dotyczącym samego estrogenu, po średnim okresie obserwacji wynoszącym 7,1 roku, dzienne stężenie CE (0,625 mg) w monoterapii nie wiązało się ze zwiększonym ryzykiem inwazyjnego raka piersi 5 .
najważniejszym randomizowanym badaniem klinicznym dostarczającym informacji o raku piersi u użytkowników estrogenu i progestagenu jest badanie sześcienne codziennego CE (0,625 mg) i MPA (2,5 mg). Po średniej obserwacji 5.,6 lat, podst. estrogen plus progestyn zgłosiło zwiększone ryzyko wystąpienia inwazyjnego raka piersi u kobiet, które przyjmowały codziennie CE Plus MPA. W tej podgrupie wcześniejsze stosowanie estrogenu w monoterapii lub terapii estrogenowej z progestagenem zgłaszało 26 procent kobiet. Względne ryzyko inwazyjnego raka piersi wynosiło 1, 24,a bezwzględne ryzyko wynosiło 41 w porównaniu z 33 przypadkami na 10 000 kobiet-lat w przypadku CEplus MPA w porównaniu z placebo.Wśród kobiet, które zgłosiły wcześniejsze stosowanie terapii hormonalnej, względne ryzyko inwazyjnego raka piersi wynosiło 1.,W porównaniu z placebo, ryzyko bezwzględne wynosiło 46 w porównaniu z 25 przypadkami na 10 000 kobiet. Wśród kobiet, które nie zgłosiły wcześniejszego stosowania hormonoterapii, względne ryzyko inwazyjnego raka piersi wynosiło 1,09, a absoluterisk wynosił 40 w porównaniu do 36 przypadków na 10 000 kobiet w porównaniu z placebo. W tej samej podgrupie inwazyjne nowotwory piersi były większe, bardziej prawdopodobne, że były dodatnie w węzłach i były rozpoznawane w bardziej zaawansowanym stadium w grupie CE (0,625 mg) i MPA (2,5 mg) w porównaniu z grupą placebo.,Choroba przerzutowa była rzadka, bez wyraźnej różnicy między dwoma grupami. Inne czynniki prognostyczne, takie jak Podtyp histologiczny, stopień zaawansowania i status hormonereceptora nie różniły się między grupami .
zgodnie z badaniem klinicznym WHI, obserwacyjnestudies odnotowano również zwiększone ryzyko raka piersi w terapii estrogenowej plusprogestyny i mniejsze zwiększone ryzyko leczenia samym estrogenem, po kilku latach stosowania., Ryzyko zwiększało się wraz z czasem stosowania i powracało do wartości wyjściowych przez około 5 lat po przerwaniu leczenia (tylko badania obserwacyjne mają istotne dane dotyczące ryzyka po przerwaniu leczenia).Badania obserwacyjne sugerują również, że ryzyko raka piersi było większe i stało się widoczne wcześniej, w przypadku terapii estrogenem i progestagenem w porównaniu z terapią samą estrogenem. Jednak badania te nie wykazały znacznegowariacja ryzyka raka piersi wśród różnych estrogenów i progestagenów, dawek lub dróg podawania.,
wszystkie kobiety powinny poddawać się corocznym badaniom piersi przeprowadzanym przez lekarza prowadzącego oraz comiesięcznym samokontroli piersi. Ponadto badania mammograficzne powinny być zaplanowane na podstawie wieku pacjenta, czynników ryzyka i wcześniejszych wyników mammografii.
Rak jajnika
w podgrupie Whi estrogen z progestagenem stwierdzono nieistotne zwiększenie ryzyka raka jajnika. Po 5.,Po 6 latach względne ryzyko wystąpienia raka jajnika w grupie CEplus MPa w porównaniu z placebo wynosiło 1,58 (95% CI 0,77-3,24). Bezwzględne ryzyko dla CE i MPA w porównaniu z placebo wynosiło 4 w porównaniu z 3 przypadkami na 10 000 kobiet-lat.W niektórych badaniach epidemiologicznych stosowanie estrogenów i progestagenów oraz produktów zawierających tylko estrogeny, w szczególności przez 5 lub więcej lat, wiązało się ze zwiększonym ryzykiem raka jajnika. Jednakże czas trwania narażenia związany ze zwiększonym ryzykiem nie jest spójny we wszystkich badaniach epidemiologicznych, a niektóre nie zgłaszają żadnych powiązań.,
prawdopodobna otępienie
w dodatkowym badaniu Whi WHIMS z zastosowaniem samego estrogenu apopulacja 2947 kobiet w wieku od 65 do 79 lat poddanych histerektomii była randomizowana do wartości CE (0,625 mg)-w monoterapii lub placebo.
po średniej obserwacji trwającej 5,2 roku u 28 kobiet w grupie otrzymującej tylko estrogeny i U 19 kobiet w grupie otrzymującej placebo stwierdzono demencję oporną. Względne ryzyko wystąpienia prawdopodobnej otępienia dla preparatu versusplacebo w monoterapii CE wynosiło 1,49(95% CI 0,83-2,66). Bezwzględne ryzyko wystąpienia prawdopodobnejdementii w przypadku stosowania samego CE w porównaniu z placebo wynosiło 37 w porównaniu z 25 przypadków na 10 000 kobiet lat8 .,
w badaniu klinicznym kaprysów dotyczących estrogenu i progesteronu u 4532 kobiet w wieku od 65 do 79 lat w okresie pomenopauzalnym podawano codziennie CE (0,625 mg) w skojarzeniu z MPA (2,5 mg) lub placebo. Po trwającej 4 lata obserwacji klinicznej u 40 kobiet w grupie CE i MPA oraz U 21 kobiet w grupie placebo stwierdzono prawdopodobną otępienie. Względne ryzyko wystąpienia demencji w grupie CE plus MPA w porównaniu z grupą placebo wynosiło 2,05 (95% CI1, 21-3, 48). Bezwzględne ryzyko prawdopodobnego wystąpienia otępienia dla CE plus MPa versusplacebo wynosiło 45 przypadków w porównaniu z 22 przypadkami na 10 000 kobiet-lat8 .,
Gdy dane z dwóch populacji w badaniach pomocniczych kaprys-sam i estrogen w skojarzeniu z progestagenem zostały zsumowane zgodnie z protokołem kaprysów, zgłoszone ogólne względne ryzyko wystąpienia prawdopodobnejdementii wyniosło 1,76 (95 procent CI 1,19-2,60). Ponieważ oba badania pomocnicze przeprowadzono u kobiet w wieku od 65 do 79 lat, nie wiadomo, czy wyniki te dotyczą młodszych kobiet w okresie pomenopauzalnych8 .
choroby pęcherzyka żółciowego
zgłoszono 2-do 4-krotne zwiększenie ryzyka zachorowania na woreczek żółciowyprzyszły zabieg chirurgiczny u kobiet po menopauzie otrzymujących estrogeny.,
hiperkalcemia
podanie estrogenu może prowadzić do ciężkiej hiperkalcemii u pacjentów z rakiem piersi i przerzutami do kości. Jeśli wystąpi hiperkalcemia, stosowanie leku należy przerwać i podjąć odpowiednie środki w celu zmniejszenia poziomu wapnia theserum.
zaburzenia widzenia
u pacjentów przyjmujących estrogeny obserwowano zakrzepicę naczyń siatkówki. Przerwać podawanie leku do czasu badania, jeśli występuje częściowa lub całkowita utrata wzroku lub nagłe wystąpienie proptozy,podwójne widzenie lub migrena., Jeśli badanie ujawni brodawkowatą lub naczyń siatkówki, estrogeny powinny być trwale przerwane.
reakcja anafilaktyczna i obrzęk naczynioruchowy
przypadki anafilaksji, które rozwinęły się w ciągu kilku minut po zażyciu leku PREMARIN i wymagają natychmiastowego leczenia medycznego, odnotowano po wprowadzeniu leku do obrotu. Stwierdzono występowanie zmian skórnych (pokrzywka, świąd, swollenlips-język-twarz) i dróg oddechowych (zaburzenia układu oddechowego) lub przewodu pokarmowego (ból brzucha, wymioty).,
obrzęk naczynioruchowy obejmujący język, krtań, twarz, dłonie i stopy wymagające interwencji medycznej wystąpił po wprowadzeniu leku do obrotu u pacjentów przyjmujących preparat PREMARIN. Jeśli obrzęk naczynioruchowy obejmuje język, glottis lub krtań, może dojść do uszkodzenia dróg oddechowych. Pacjenci, u których wystąpi reakcja anafilaktyczna z obrzękiem naczynioruchowym lub bez obrzęku naczynioruchowego po leczeniu produktem PREMARIN, nie powinni otrzymywać produktu PREMARINagain.,
dodanie progestagenu gdy kobieta nie miała histerektomii
badania nad dodaniem progestagenu przez 10 lub więcej dni cyklu podawania estrogenu lub codziennie z estrogenem w ciągłym schemacie, donosiły o zmniejszonej częstości występowania endometrialhyperplazji, niż byłoby wywołane samym leczeniem estrogenem. Endometrialhyproplasia może być prekursorem raka endometrium.
istnieją jednak możliwe zagrożenia, które mogą być związane ze stosowaniem progestyn z estrogenami w porównaniu do schematów samych estrogenów.Należą do nich zwiększone ryzyko raka piersi.,
podwyższone ciśnienie krwi
estrogens.In nie zaobserwowano dużego, randomizowanego, kontrolowanego placebo badania klinicznego, uogólnionego wpływu terapii estrogenowej na ciśnienie krwi.
hipertriglicerydemia
u kobiet z wcześniej występującą hipertriglicerydemią, estrogenterapia może być związana ze zwiększeniem stężenia trójglicerydów w osoczu prowadzącym do zapalenia skóry. W przypadku wystąpienia zapalenia trzustki należy rozważyć przerwanie leczenia.,
zaburzenia czynności wątroby i (lub) żółtaczka cholestatyczna w wywiadzie
estrogeny mogą być słabo metabolizowane u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. U kobiet z żółtaczką cholestatyczną w wywiadzie, związaną z wcześniejszym stosowaniem estrogenów lub ciążą, należy zachować ostrożność, a w przypadku nawrotu należy przerwać stosowanie leku.
niedoczynność tarczycy
podawanie estrogenu prowadzi do zwiększenia poziomu globuliny wiążącej tarczycę (TBG)., Kobiety z prawidłową czynnością tarczycy can kompensować zwiększoną TBG poprzez wytwarzanie większej ilości hormonów tarczycy, dzięki czemu stężenie wolnych T4 i T3 w surowicy krwi mieści się w normalnym zakresie. Kobiety stosujące hormonalną terapię zastępczą tarczycy, które również otrzymują estrogeny, mogą wymagać zwiększonych dawek terapii zastępczej tarczycy.Kobiety te powinny mieć ich tarczycy czynności monitorowane w celu utrzymania ich wolny poziom hormonów tarczycy w akceptowalnym zakresie.
retencja płynów
estrogeny mogą powodować pewien stopień retencji płynów., Kobiety w warunkach, które mogą być pod wpływem tego czynnika, takich jak zaburzenia czynności serca lub nerek, uzasadniają uważną obserwację, gdy estrogen jest przypisany sam.
hipokalcemia
należy ostrożnie stosować terapię estrogenową u osób z niedoczynnością przytarczyc, ponieważ może wystąpić hipokalcemia wywołana estrogenem.
dziedziczny obrzęk naczynioruchowy
egzogenne estrogeny mogą nasilać objawy obrzęku naczynioruchowego u kobiet z dziedzicznym obrzękiem naczynioruchowym.,
zaostrzenie endometriozy
u kobiet leczonych po histerektomii tylko estrogenem odnotowano kilka przypadków złośliwej transformacji implantów resztkowych. U kobiet, u których po histerektomii występuje endometrioza resztkowa,należy rozważyć dodanie progestagenu.
zaostrzenie innych stanów
terapia estrogenowa może powodować zaostrzenie astmy,cukrzycy, padaczki, migreny, porfirii, tocznia rumieniowatego układowego i naczyniaków wątroby i powinna być stosowana ostrożnie u kobiet z tymi Warunkami.,
badania laboratoryjne
stężenie hormonu folikulotropowego w surowicy (FSH) i stężenia estradiolu nie okazały się przydatne w leczeniu umiarkowanych do nasilonych objawów ruchowo-ruchowych oraz umiarkowanych do ciężkich objawów sromu i waginalatrofii.
parametry laboratoryjne mogą być przydatne w dozowaniu prowadzącymleczenie hipoestrogenizmu z powodu hipogonadyzmu, kastracji i niepowodzeń pierwotnych.,
Drug-Laboratory Test Interactions
Accelerated prothrombin time, partial thromboplastintime, and platelet aggregation time; increased platelet count; increasedfactors II, VII antigen, VIII antigen, VIII coagulant activity, IX, X, XII,VII-X complex, II-VII-X complex, and beta-thromboglobulin; decreased levels ofantifactor Xa and antithrombin III, decreased antithrombin III activity;increased levels of fibrinogen and fibrinogen activity; increased plasminogenantigen and activity.,
zwiększenie stężenia globuliny wiążącej tarczycę (TBG), co prowadzi do zwiększenia całkowitego stężenia krążących hormonów tarczycy mierzonego za pomocą jodu związanego z proteiną (PBI), stężenia T4 (w kolumnie lub metodą radioimmunologiczną) lub stężenia T3 metodą radioimmunologiczną. Absorpcja żywicy T3 jest zmniejszona, co odzwierciedla podwyższony TBG.Stężenia wolnych T4 i wolnych T3 pozostają niezmienione. Kobiety Na tarczycasterapia może wymagać większych dawek hormonów tarczycy.,
inne białka wiążące mogą być podwyższone w surowicy, na przykład globulina wiążąca kortykosteroidy (CBG), globulina wiążąca hormony płciowe (SHBG), co prowadzi do zwiększenia całkowitego krążenia kortykosteroidów i steroidów płciowych, odpowiednio. Stężenie wolnych hormonów, takich jak testosteron i estradiol, może ulec zmniejszeniu. Może wystąpić zwiększenie aktywności innych białek osocza (angiotensynogen/reninsubstrat, alfa-1-antytrypsyna, Ceruloplazmina).,
zwiększenie stężenia lipoprotein o wysokiej gęstości w osoczu (HDL) i cholesterolu hdl2, zmniejszenie stężenia cholesterolu o niskiej gęstości (LDL), zwiększenie stężenia trójglicerydów.
zaburzenia tolerancji glukozy.
informacje o poradach dla pacjentów
Patrz FDA-approved patientlabeling (informacje dla pacjentów).
krwawienie z pochwy
poinformuj kobiety po menopauzie o tym, jak ważne jest zgłaszanie krwawień z pochwy świadczeniodawcy .,
możliwe ciężkie działania niepożądane związane z estrogenami
informowanie kobiet po menopauzie o możliwych ciężkich działaniach niepożądanych związanych z terapią estrogenową, w tym o chorobach sercowo-naczyniowych, nowotworach złośliwych i prawdopodobnym otępieniu .
możliwe mniej poważne, ale częste działania niepożądane związane z estrogenami
Informuj kobiety po menopauzie o możliwych mniej poważnych, ale częstych działaniach niepożądanych związanych z terapią estrogenową, takich jak ból głowy, ból i tkliwość piersi, nudności i wymioty.,
Niekliniczna Toksykologia
Karcynogeneza, mutageneza, zaburzenia płodności
długotrwałe ciągłe podawanie naturalnych isyntetycznych estrogenów u niektórych gatunków zwierząt zwiększa częstość występowania raka piersi, macicy, szyjki macicy, pochwy, jąder i wątroby.
stosowanie w określonych populacjach
ciąża
preparatu PREMARIN nie należy stosować w okresie ciąży .Wydaje się, że u kobiet, które stosowały estrogeny i progestyny jako doustne środki antykoncepcyjne we wczesnym okresie ciąży, ryzyko wystąpienia wad wrodzonych u dzieci jest niewielkie lub nie jest zwiększone.,
matki karmiące
preparatu PREMARIN nie należy stosować w okresie laktacji. Wykazano, że stosowanie estrogenu u kobiet karmiących zmniejsza ilość i jakość mleka matki. Wykrywalne ilości estrogenów zostały zidentyfikowane w mleku matki otrzymującej terapię samą estrogenem.Należy zachować ostrożność podczas podawania produktu PREMARIN kobietom karmiącym piersią.
stosowanie u dzieci
terapia estrogenowa została wykorzystana do indukcji dojrzewania u młodzieży z niektórymi formami opóźnienia dojrzewania., Bezpieczeństwo iskuteczność u pacjentów pediatrycznych nie zostały inaczej ustalone.
wykazano, że duże i powtarzane dawki estrogenu w wydłużonym okresie czasu przyspieszają zamknięcie nasady, co może skutkować niskim wzrostem, jeśli leczenie zostanie rozpoczęte przed zakończeniem dojrzewania fizjologicznego u normalnie rozwijających się dzieci. Jeśli estrogen jest podawany pacjentom, u których wzrost kości nie jest kompletny, zaleca się okresowe monitorowanie dojrzewania kości i wpływu na ośrodki nasadowe podczas podawania estrogenu.,
leczenie estrogenowe dziewcząt przed okresem dojrzewania indukuje również rozwój piersi i rogowacenie pochwy i może wywoływać karmienie pochwy. U chłopców leczenie estrogenem może modyfikować normalny proces dojrzewania i wywoływać ginekomastię.
stosowanie preparatu PREMARIN u osób w podeszłym wieku
w badaniach z zastosowaniem preparatu PREMARIN nie było wystarczającej liczby pacjentów w podeszłym wieku, aby ustalić, czy odpowiedź na leczenie produktem PREMARIN u osób w wieku powyżej 65 lat różni się od odpowiedzi na leczenie u osób młodszych.
badanie Women ' s Health Initiative
w podst.,625 mg-w monoterapii w porównaniu z placebo), stwierdzono większe ryzyko względne udaru u kobiet w wieku powyżej 65 lat .
w podgrupie WHI estrogen plus progestyn (dzienne CE plus MPA) stwierdzono większe ryzyko względne wystąpienia niefatalnego udaru i inwazyjnego raka piersi u kobiet w wieku powyżej 65 lat .
The Women ' s Health Initiative Memory Study
w badaniach pomocniczych kaprysów u kobiet w wieku 65-79 lat po menopauzie stwierdzono zwiększone ryzyko wystąpienia prawdopodobnej dementyny u kobiet otrzymujących estrogen w monoterapii lub estrogen w skojarzeniu z progestagenem w porównaniu z lekiem toplacebo .,
ponieważ oba badania pomocnicze przeprowadzono u kobiet w wieku od 65 do 79 lat, nie wiadomo, czy wyniki te odnoszą się do młodych kobiet w okresie menopauzy8 .
zaburzenia czynności nerek
nie badano wpływu zaburzeń czynności nerek na farmakokinetykę premaryny.
zaburzenia czynności wątroby
nie badano wpływu zaburzeń czynności wątroby na farmakokinetykę preparatu PREMARIN.
1. Rossouw JE, et al. Terapia hormonalna po menopauzie i ryzyko chorób układu krążenia według wieku i lat od menopauzy. JAMA.2007;297:1465-1477.
2. Hsia J, et al., Skoniugowane estrogeny końskie i choroby serca. Arch Int Med. 2006;166:357-365.
3. Curb JD, et al. Zakrzepica żylna i skoniugowany Estrogen u kobiet bez macicy. Arch Int Med. 2006;166:772-780.
4. Cushman M, i in. Estrogen Plus progesteron i ryzyko wystąpienia zakrzepicy. JAMA. 2004;292:1573-1580.
5. Stefanick ML, i in. Wpływ skoniugowanych estrogenów Końskich na raka piersi i badania mammograficzne u kobiet po menopauzie z histerektomią. JAMA. 2006;295:1647-1657.
6. Chlebowski RT, et al., Wpływ estrogenu i progestagenu na raka piersi i mammografię u zdrowych kobiet po menopauzie. JAMA.2003;289:3234-3253.
7. Anderson GL, et al. Wpływ estrogenu i progestagenu na nowotwory ginekologiczne i związane z nimi procedury diagnostyczne. JAMA.2003;290:1739-1748.
8. Shumaker SA, et al. Skoniugowane estrogeny końskie i częstość występowania prawdopodobnego otępienia i łagodnego upośledzenia funkcji poznawczych u kobiet po menopauzie. JAMA. 2004;291:29472958.
Dodaj komentarz