Różaniec

w chrześcijaństwie

w chrześcijaństwie praktyka została przyjęta w III wieku przez wschodnich mnichów chrześcijańskich, a różne formy różańca zostały opracowane. W katolicyzmie różaniec stał się popularną metodą modlitwy publicznej i prywatnej. Najczęstszym różańcem jest ten poświęcony Maryi, Różaniec Najświętszej Maryi Panny, którego modlitwy są odmawiane z pomocą koronki lub różańca. Koraliki Koronki ułożone są w pięć dekad( zestawy po 10), każda dekada oddzielona od następnej większym koralikiem., Dwa końce koronki połączone są małym sznurkiem trzymającym krucyfiks, dwa duże koraliki i trzy małe koraliki.

tradycyjnie Różaniec Najświętszej Maryi Panny wymaga trzech zwrotów wokół koronki. Składa się on z recytacji 15 dekad Zdrowaś Maryjo (150 Zdrowaś Maryjo), z których każda wypowiedziała się trzymając mały koralik. Na większych paciorkach oddzielających dziesięciolecia odmawiane są różne modlitwy (Gloria Patri i Ojcze Nasz) i rozważane są szczególne tajemnice., 15 tajemnic To wydarzenia z życia, śmierci i uwielbienia Jezusa Chrystusa i Maryi; są one podzielone na trzy zestawy pięciu-radosnych, bolesnych i chwalebnych tajemnic. Modlitwy wprowadzające i końcowe różańca są różne.

w 2002 roku papież Jan Paweł II dodał czwarty zbiór tajemnic, „Świetliste tajemnice”, czyli tajemnice światła., Pięć nowych tajemnic celebruje wydarzenia w służbie Jezusa, w tym jego chrzest; jego cud w Kanie, gdzie zamienił wodę w wino; jego głoszenie Królestwa Bożego; Przemienienie, w którym objawił swoją boskość trzem apostołom; i jego ustanowienie Eucharystii podczas Ostatniej Wieczerzy.

pochodzenie Różańca Najświętszej Maryi Panny nie jest pewne, choć wiązano go ze św. Dominikiem, założycielem Zakonu Dominikanów na początku XIII wieku., Nabożeństwo prawdopodobnie rozwijało się stopniowo jako substytut recytacji Psalmów lub urzędu Bożego śpiewanego przez mnichów w różnych godzinach kanonicznych każdego dnia. Swoją ostateczną formę osiągnęła w XV wieku dzięki Kazaniu dominikanina Alana de la Roche i jego współpracowników, którzy zorganizowali Konfraternie Różańcowe w Douai we Francji i w Kolonii. W 1520 Papież Leon X udzielił różańca oficjalnego aprobaty i był wielokrotnie polecany przez Kościół Rzymskokatolicki. Od 1960 roku, jednak publiczne odmawianie różańca stało się rzadsze. St., Dodanie przez Jana Pawła II nowych tajemnic, które nie są wymagane do odmawiania różańca, miało na celu ożywienie zainteresowania tą praktyką; niektórzy tradycyjni katolicy odrzucili jednak nowe tajemnice, wierząc, że zaburzają one związek między pierwotną liczbą tajemnic a odpowiadającymi im psalmami.

w ortodoksji Wschodniej modlitewnik poprzedza katolicki różaniec i jest głównie nabożeństwem monastycznym. Różańce o rozmiarach 33, 100 lub 300 węzłów lub paciorków są powszechnymi rozmiarami i służą do liczenia powtórzeń modlitwy serca(modlitwy Jezusa)., Rosyjska ortodoksyjna vertitza („sznurek”), chotki („koronka”) lub lievstoka („drabina”) składa się ze 103 paciorków, rozdzielonych na nieregularne odcinki 4 dużymi paciorkami i połączonych ze sobą tak, że linie paciorków biegną równolegle, sugerując w ten sposób formę drabiny; równoległe linie symbolizują drabinę widzianą przez Jakuba we śnie i przypominają wiernym duchową wspinaczkę w kierunku większego oddania i cnoty. W kościele rumuńskim koronka nazywana jest matanie („Czczenie”), ponieważ mnich wykonuje głęboki ukłon na początku i końcu każdej modlitwy liczonej na paciorki.,

anglikańskie paciorki modlitewne są mieszanką różańców prawosławnych i katolickich. Mają cztery sekcje („tygodnie”) po siedem koralików każda, cztery większe koraliki” cruciform ” oddzielające tygodnie, i zapraszający koralik i krzyż u podstawy. Modlitwa jest odmawiana najpierw na krzyżu, a następnie na każdym z 33 paciorków—33, zgodnie z tradycją, równa się liczbie lat w ziemskim życiu Jezusa-i” krąg modlitw ” jest zazwyczaj wykonywane trzy razy (symbol Trójcy), dzięki czemu całkowita liczba modlitw 100, co reprezentuje pełnię stworzenia.