Rashidun (Polski)

właściwie kierowani kalifowie lub prawi kalifowie (al-Khulafā ' u r-Rāshidūn) to termin używany w islamie sunnickim w odniesieniu do pierwszych czterech kalifów, którzy założyli Rashidun kalifat. Pojęcie „właściwie kierowanych kalifów” wywodzi się z dynastii Abbasydów. Jest to nawiązanie do tradycji sunnickiej: „trzymaj się mocno mojego przykładu (Sunny) i przykładu słusznie kierowanych kalifów” (Ibn Majah, Abu Dawood).,

pierwszych czterech kalifów, którzy rządzili po śmierci Muhammada, często cytuje się jako Khulafah Rashidun.

Rashidun byli wybierani przez Radę (zob. wybory Uthmana i Islamskiej demokracji) lub wybrani na podstawie życzeń ich poprzednika. W kolejności sukcesji raszidun byli:

* Abu Bakr (632-634 n. e.)

* Umar ibn al-Khattab (634-644 n. e.)

* Uthman ibn Affan (644-656 n. e.)

* Ali ibn Abi Talib (656-661 n. e.),)

Hasan ibn Ali został mianowany kalifem w 661 roku po śmierci Alego i jest również uważany za sprawiedliwego władcę przez sunnickich muzułmanów, chociaż został uznany przez tylko połowę Państwa Islamskiego, a jego rządy zostały zakwestionowane i ostatecznie zakończone przez gubernatora Syrii, Muawiyah ibn Abi Sufyan.

oprócz tego istnieje kilka opinii na temat dodatkowego rashidun. Umar ibn Abdul Aziz( Umar I), który był jednym z kalifów Ummayyadów, jest czasami uważany za jednego z Raszidun i jest cytowany przez Taftazaniego., W tradycji Ibadhi jedynie Abu Bakr i Umar są uważani za dwóch właściwie kierowanych kalifów. Sulejman Wspaniały i Abdul Hamid i z okresu osmańskiego są uważane przez niektórych do słusznie kierowanych kalifów.

Ibn Hajr al-Asqalani wymienia w swoim wyliczeniu Khulafah z Bani Abbas (tj. Abbasydów).

źródło:http://en.wikipedia.org/wiki/Rashidun