rozmowy w pokoju szczepień często zaczynają się od żartu ze strony nerwowego pacjenta, który powie, że nie lubi igieł lub boi się, że ukłucie igłą będzie bolało. Kiedy igła łamie skórę, może powodować niewielki ból; jednak co stanowi rzeczywistą reakcję w miejscu wstrzyknięcia? W poniższej dyskusji opisano działania niepożądane (AEs), które tworzą prawdziwe reakcje w miejscu wstrzyknięcia lub „lokalne”, oraz sposób reakcji farmaceutów na nie.
jakie są reakcje w miejscu wstrzyknięcia?,
zazwyczaj za reakcję w miejscu wstrzyknięcia uważa się ból, obrzęk, wysypkę, krwawienie lub zaczerwienienie występujące w miejscu wstrzyknięcia, chociaż mogą wystąpić ciężkie reakcje (patrz Pasek boczny1).2 Należy spodziewać się niewielkiego bólu lub zaczerwienienia po wstrzyknięciu domięśniowym (IM) lub podskórnym, a ostrzeżenie o tym działaniu zawarte jest w informacji o szczepionce dla większości szczepionek.3 reakcje miejscowe są zwykle dość łatwe do wyleczenia w czasie szczepienia lub z prostym zaleceniem po podaniu., Dla pacjenta, który odczuwa ból, zaczerwienienie lub swędzenie, farmaceuta może zalecić stosowanie zimnego kompresu w miejscu, a także lek przeciwbólowy OTC na ból lub lek przeciwhistaminowy na swędzenie. Krwawienie w miejscu może być powstrzymane przez ucisk aż do ustania krwawienia, a następnie zakrycie miejsca bandażem lub kompresem.U niektórych pacjentów po wstrzyknięciu może rozwinąć się gorączka niskiego stopnia, która zwykle ustępuje samoistnie, ale w razie potrzeby można ją leczyć lekami przeciwgorączkowymi. Stosowanie właściwej techniki podawania może pomóc zminimalizować reakcje w miejscu wstrzyknięcia., Niektóre wskazówki dotyczące podawania iniekcji domięśniowych są wymienione w tabeli.5
uraz barku związany z podaniem szczepionki
gdy uodparniacz stosuje niewłaściwą technikę, może wystąpić uraz barku. Uraz barku związany z podaniem szczepionki (SRIVA) jest poważnym powikłaniem, które może być spowodowane przez szczepionkę podającą szczepionkę do kapsułki barkowej, a nie do mięśnia naramiennego.6 powstałe uszkodzenie może być trudne do zdiagnozowania i nie jest czymś, co można leczyć w aptece., Farmaceuci powinni skierować pacjentów, którzy skarżą się na produkt SRIVA, do odpowiedniego lekarza w celu leczenia.
Aby uniknąć stosowania leku SRIVA, należy zawsze stosować właściwą technikę podawania. Podczas podawania zastrzyków IM, szczepiciele muszą mieć pewność, że zidentyfikują lokalizację mięśnia naramiennego i podejmą próbę podania szczepionki głęboko w jego środek. Podanie strzału pod kątem 90° może zapewnić, że igła trafi bezpośrednio w mięsień naramienny, a nie w górę w okolice barku(patrz tabela).5
zgłaszanie zdarzeń niepożądanych
nawet jeśli uodparniacz stosuje właściwą technikę, może wystąpić AEs., Za każdym razem, gdy uodparniacz zobaczy lub zostanie poinformowany przez pacjenta o jakiejkolwiek reakcji na szczepienie, która mogłaby zostać uznana za istotną reakcję niepożądaną, uodparniacz powinien zgłosić zdarzenie do systemu zgłaszania zdarzeń niepożądanych szczepionki (VAERS), który jest zarządzany wspólnie przez CDC i FDA. Celem VAERS jest zestawianie i analizowanie danych związanych ze zgłoszeniami AEs związanych ze szczepieniami.7 zarówno pracownicy służby zdrowia, jak i pacjenci mogą składać raporty do VAERS.
w przypadku wystąpienia AEs, farmaceuci powinni stosować VAERS, aby można było zbadać te zdarzenia, aby pomóc w zidentyfikowaniu wszelkich problemów związanych z konkretną szczepionką., W przypadku wątpliwości co do tego, czy zgłosić zdarzenie, najlepszą decyzją jest zwykle zgłoszenie go i prowadzenie dokładnej dokumentacji wszystkich pacjentów, którzy doświadczają tego samego rodzaju działania niepożądanego. Jest to dobry pomysł dla wszystkich pracowników służby zdrowia, którzy stosują szczepienia, aby zapoznać się z VAERS, aby upewnić się, że wiedzą, co zrobić, jeśli wystąpi AE.
The NATIONAL VACCINE Injury COMPENSATION PROGRAM
oprócz VAERS, pracownicy służby zdrowia powinni zapoznać się z National Vaccine Injury Compensation Program (VICP)., VICP został stworzony, aby chronić producentów i pracowników służby zdrowia przed procesami sądowymi wniesionymi przez pacjentów, którzy uważają, że zostali ranni przez szczepionkę.8 każdy pacjent, który otrzyma szczepionkę objętą ochroną i uważa, że został ranny w wyniku szczepionki, może złożyć petycję do VICP. Amerykański Departament Zdrowia i usług ludzkich wraz z amerykańskim Departamentem Sprawiedliwości określi następnie, czy roszczenie spełnia kryteria odszkodowania dla pacjenta w wyniku AE. VICP nie jest spokrewniony z VAERS.,8 farmaceuci powinni zgłaszać wszelkie AEs do VAERS, podczas gdy pacjenci, którzy uważają, że powinni otrzymać odszkodowanie z powodu AE, powinni złożyć własne roszczenie do VICP.
szczepionki są bardzo bezpieczne, przy minimalnym ryzyku wystąpienia AEs. Pomagają ratować życie, zapobiegając chorobom. Farmaceuci i inni szczepiciele powinni stale przeglądać właściwą technikę podawania, aby mieć pewność, że zapewni najbezpieczniejsze podawanie możliwe., Ponieważ AEs i urazy mogą wystąpić nawet przy doskonałej technice, ważne jest, aby farmaceuci wiedzieli, jak odpowiednio reagować na drobne AEs oraz jak zgłaszać i radzić sobie z poważniejszymi reakcjami
. Zgłaszanie poważnych reakcji umożliwia odpowiednim agencjom śledzenie danych i poszukiwanie trendów w reakcjach na poszczególne szczepionki, unikając opóźnień w identyfikowaniu potencjalnie niebezpiecznych tendencji przy jednoczesnym zachowaniu bezpieczeństwa pacjentów.
Dodaj komentarz