Rezydencja i biuro wiceprezydenta

Rezydencja wiceprezydenta

ze swoimi biurami zlokalizowanymi na terenie Białego Domu, wiceprezydenci od czasu, gdy Walter Mondale mieszkał ze swoimi rodzinami na terenie United States Naval Observatory.

Biały XIX-wieczny dom w Number One Observatory Circle w północno-zachodnim Waszyngtonie został zbudowany w 1893 roku., Pierwotnie przeznaczony dla superintendenta USNO, dom był tak piękny, że w 1923 roku szef operacji morskich wyrzucił superintendenta, aby mógł się wprowadzić. Historycznie wiceprezydenci i ich rodziny mieszkali we własnych domach, ale koszty zabezpieczenia tych prywatnych rezydencji znacznie rosły na przestrzeni lat. Ostatecznie w 1974 roku Kongres zgodził się na remont domu w Naval Observatory jako domu wiceprezydenta.

minęły trzy lata, zanim którykolwiek z wiceprezesów faktycznie zamieszkał w pierwszym kółku obserwacyjnym., Wiceprezydent Gerald Ford przystąpił do prezydentury, zanim mógł korzystać z domu, a jego wiceprezydent, Nelson Rockefeller, używał go tylko do rozrywki. Walter Mondale był pierwszym wiceprezydentem, który wprowadził się do domu. Od tego czasu był domem dla rodzin wiceprezydentów Busha, Quayle 'a, Gore' a, Cheneya, Bidena i Pence ' a.

wiceprezydenci powitali w rezydencji niezliczoną ilość gości, w tym zagranicznych przywódców i dygnitarzy. Mimo to Naval Observatory nadal działało., Naukowcy obserwują słońce, księżyc, planety i wybrane Gwiazdy, określają i precyzyjnie mierzą czas oraz publikują dane astronomiczne potrzebne do dokładnej nawigacji.

ceremonialne Biuro wiceprezydenta

oprócz biura wiceprezydenta w zachodnim skrzydle, wiceprezydent i jego pracownicy utrzymują zespół biur w budynku Eisenhower Executive Office Building (Eeob), znajdującym się obok zachodniego skrzydła na terenie Białego Domu., Biuro to, zwane ceremonialnym Biurem wiceprezydenta, służyło jako biuro Sekretarza Marynarki Wojennej, gdy eeob mieściło departamenty stanu, Marynarki I wojny. Dziś wiceprezydent wykorzystuje biuro do spotkań i wywiadów prasowych.

w latach 1879-1921 pracowało tu szesnastu sekretarzy Marynarki Wojennej. W latach 1921-1947 generał John Pershing pełnił funkcję szefa sztabu armii i Przewodniczącego Komisji zabytków bitewnych., Zajęcie urzędu przez Pershinga zostało przerwane tylko raz w ciągu tych 26 lat, kiedy prezydent Hoover został zmuszony do przeniesienia swoich biur po pożarze w Wigilię Bożego Narodzenia w zachodnim skrzydle w 1929 roku. Od 1960 roku był on zajęty przez każdego wiceprezydenta z wyjątkiem Huberta Humphreya, który korzystał z pokoju na piętrze poniżej. Od czasu jego renowacji w latach 80. uważany jest za Urząd ceremonialny.

William McPherson, znany bostoński dekorator i malarz, zaprojektował pokój., Jego ściany i sufit ozdobiono ozdobnymi szablonami i alegorycznymi symbolami Departamentu Marynarki Wojennej, ręcznie malowanymi w typowych wiktoriańskich kolorach. Podłoga wykonana jest z mahoniu, białego klonu i wiśni, a dwa kominki to oryginalny belgijski czarny marmur.

żyrandole w pokoju są replikami gazolierów z przełomu wieków, które niegdyś zdobiły pokój. Te historyczne oprawy były wyposażone zarówno w gaz, jak i energię elektryczną — z globusami gazowymi na górze, a światłami elektrycznymi poniżej.,

w pokoju jest kilka rzeczy wartych uwagi, ale najciekawsze może być biurko wiceprezydenta. To biurko jest częścią kolekcji Białego Domu i zostało po raz pierwszy użyte przez Theodore ' a Roosevelta w 1902 roku. Kilku prezydentów zdecydowało się korzystać z tego biurka, w tym prezydenci Taft, Wilson, Harding, Coolidge, Hoover i Eisenhower. Przechowywano go od grudnia 1929 roku do 1945 roku, kiedy to został wybrany przez prezydenta Trumana. Wiceprezydent Johnson i każdy kolejny wiceprezydent korzystali z biurka. Wnętrze górnej szuflady zostało podpisane przez różnych użytkowników od lat 40.,