niewiele wiadomo o roli gniewu w kontekście zaburzeń lękowych, szczególnie w uogólnionych zaburzeniach lękowych (gad). Celem badań było zbadanie związku między określonymi wymiarami gniewu a GAD. Uczestnicy (N = 381) wypełnili serię kwestionariuszy, w tym kwestionariusz uogólnionych zaburzeń lękowych (GAD-Q-IV; Newman et al.,, 2002, Behavior Therapy, 33, 215-233), State-Trait Anger Expression Inventory (STAXI-2; Spielberger 1999, State-Trait Anger Expression Inventory-2: STAXI-2 professional manual, Odessa, FL: Psychological Assessment Resources) oraz kwestionariusz agresji (AQ; Buss & Perry 1992, Journal of Personality and Social Psychology, 63, 452-459). GAD-Q-IV identyfikuje osoby, które spełniają kryteria diagnostyczne dla GAD (tj. analogi GAD) i tych, którzy nie (non-GAD)., STAXI-2 obejmuje podskale dla złości cech, eksternalizowanej ekspresji gniewu, internalizowanej ekspresji gniewu, eksternalizowanej kontroli gniewu i internalizowanej kontroli gniewu. AQ obejmuje podskale dla agresji fizycznej, agresji werbalnej, gniewu i wrogości. Gad-Q-IV znacząco skorelowane z wszystkich STAXI-2 i AQ subscales (R ' S począwszy od .10 do .46). Wielowymiarowe analizy wariancji wykazały, że analogi GAD znacząco różniły się od innych uczestników GAD na połączonych podskalach STAXI-2 (η2=.,098); wysoki poziom złości cech i zinternalizowanej ekspresji gniewu przyczynił się najbardziej do członkostwa w grupie GAD. Uczestnicy analogowe GAD również znacząco różniły się od uczestników nie-GAD na połączonych subscales AQ (η2 = .156); wysoki poziom złości (afektywny Składnik agresji) i wrogości najbardziej przyczyniły się do członkostwa w grupie GAD. W grupie analogowej GAD, PODSKALE STAXI-2 i AQ znacząco przewidywał nasilenie objawów GAD (R 2 = .124 i198, odpowiednio)., Podwyższone poziomy wielu wymiarów gniewu charakteryzują osoby, które spełniają kryteria diagnostyczne dla GAD.
Dodaj komentarz